Η απλή αναλογική μόνο προβλήματα φέρνει!

Σε λίγες μέρες έρχεται για ψήφιση στη Βουλή ο νέος εκλογικός νόμος, ο οποίος προβλέπει οι μεθεπόμενες εκλογές να διεξαχθούν με το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής αντί της απλής που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς η απλή αναλογική αποτελεί ένα δίκαιο εκλογικό σύστημα, τουλάχιστον δικαιότερο από αυτό της ενισχυμένης. Και για τον λόγο αυτόν φαίνεται ελκυστικότερη. Είναι όμως και αποτελεσματικότερη;   Η επιθυμία κομμάτων της αντιπολίτευσης για την καθιέρωση της απλής αναλογικής είναι θεμιτή, όμως ιστορικώς  είναι αναποτελεσματική. Έτσι, όταν για πρώτη φορά το 1926 διενεργήθηκαν οι εκλογές με το εκλογικό αυτό σύστημα, σχηματίστηκε μεν οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη, αλλά από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της άρχισαν οι τριβές, που κορυφώθηκαν με την αποχώρηση των υπουργών του Λαϊκού Κόμματος, λόγω διαφωνιών σε θέματα οικονομικής πολιτικής και τελικά την πτώση της τον Αύγουστο του 1927 με διάρκεια μικρότερη του ενός έτους.

Όταν για δεύτερη φορά διενεργήθηκαν εκλογές με απλή αναλογική το 1946 μέχρι τις επόμενες εκλογές του 1950 σχηματίστηκαν 10 κυβερνήσεις συνασπισμού, μιας και λόγω του εκλογικού συστήματος, κυρίως, αλλά και των πολλών κομμάτων που έλαβαν μέρος στις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές, κανένα από τα κόμματα της Βουλής δεν διέθετε την απόλυτη πλειοψηφία.
Αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση, που οι τελευταίες εκλογές διενεργήθηκαν με την απλή αναλογική, παρατηρήθηκε σωρεία προβλημάτων, με το χειρότερο, κατά τη γνώμη μου, σύμβουλοι που εκλέχτηκαν με τη μια παράταξη να «λιποτακτούν» σε άλλη!!! 
Διαπιστώνουμε λοιπόν ιστορικά ότι η απλή αναλογική δεν εξασφάλισε πολιτική σταθερότητα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι λόγω των πολέμων που προηγήθηκαν σε αυτές τις περιόδους δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες ώστε το πολιτικό σύστημα να εξασφαλίσει σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας. Σήμερα όμως που βγαίνουμε από μια δεκάχρονη οικονομική κρίση ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι ώριμο για κυβερνητική συνεργασία; Και  δεν θα είχε μεγάλο ρίσκο, τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα, η διενέργεια των μεθεπόμενων εκλογών με την απλή αναλογική;
Ακόμη, γιατί μια κυβερνητική συνεργασία πρέπει να αποτελέσει προϊόν της απλής αναλογικής και όχι της ενισχυμένης; Δηλαδή τι θα εμπόδιζε σήμερα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης να συμμετάσχουν στο κυβερνητικό σχήμα; 
Τέλος,  ο ισχυρισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι με την απλή αναλογική αποτυπώνεται ακριβοδίκαια η λαϊκή βούληση δεν μας πείθει, όταν αυτή τη λαϊκή βούληση, όπως εκφράστηκε με το δημοψήφισμα του 2015, δεν την σεβάστηκε και την έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της με τη γνωστή σε όλους μας ιστορική κωλοτούμπα! 
Απλή λογική…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΕΣ