Τα τροπάρια του Σύριζα...

on .

Πολλοί πιστέψαμε ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από την αποδοκιμασία της κυβερνητικής τους πολιτικής θα άλλαζαν ρότα και θα ακολουθούσαν μια νέα πρακτική, όπως οι καιροί απαιτούν.

Και όμως, δείχνουν σαν να μην έγινε καμιά μεταβολή ούτε πολιτική ούτε κοινωνική. Έτσι συμπεριφέρονται όλοι τους ηγεσία και βουλευτές, σαν να κατέχουν το παπικό αλάθητο και απαιτούν να επιβάλουν σε όλα τα ζητήματα, τις ιδεοληψίες και τα προτάγματα του παρελθόντος.
Αυτή η συμπεριφορά της Αντιπολίτευσης φανερώνει

τις αδυναμίες του όλου πολιτικού μας συστήματος. Δείχνει ότι η Ελλάδα ακόμη δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα και ότι δεν έχει επιλέξει οριστικά και αμετάκλητα την πορεία της. Ίσως η ευθύνη βαραίνει όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο και που δεν συμφώνησαν για το «πολιτικό μοντέλο» που έχει ανάγκη η κοινωνία σε σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Ιδιαίτερα αμήχανη δείχνει η αριστερή σκέψη στην εποχή μας ύστερα από την κατάρρευση του σοβιετικού κομμουνισμού και την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Τούτο φαίνεται στην πράξη από την πολιτική που πρεσβεύουν τα λεγόμενα «αριστερά» κόμματα, όπως αυτοπροβάλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, για την Ελλάδα σήμερα έχει απομείνει ως πρότυπο η Δύση.
Γιατί το «δυτικό πρότυπο» σημαίνει δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτική σταθερότητα, κοινωνικό κράτος και αναπτυγμένη αγορά.
Αντίθετα, όσο εμείς ακολουθούμε συμπεριφορές που εξυπηρετούν το άτομο και τις πελατειακές σχέσεις, τόσο η καθυστέρηση και γενικά η υποανάπτυξη θα μας συνοδεύουν. Και είναι προφανές ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις, καινοτόμους θεσμούς και νόμους το αδιέξοδο της πατρίδας θα βαθαίνει.
Δυστυχώς και πολλοί από τους σύγχρονους διανοούμενους δεν βοηθάνε με τον στοχασμό τους και τις προτάσεις τους ώστε να αλλάξουμε συμπεριφορά και νοοτροπία. Απ’ αυτή την πρακτική δύσκολα απομακρυνόμαστε και εμείς ως άτομα και τα κόμματα ως οργανωμένη συλλογική έκφραση. Όλοι επιμένουμε σε συνήθειες και εξαρτήσεις που οδηγούν σε στασιμότητα οικονομική, πολιτισμική και θεσμική. Θεωρώ δε πως έχουν δίκιο εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το κύριο πρόβλημα σήμερα της Ελλάδας είναι πολιτισμικό και όχι ιδεολογικό.
Και αυτό, γιατί οι ιδεολογίες δύσκολα διαφοροποιούνται μεταξύ τους εφόσον αποδέχομαστε ως μοντέλο το δυτικό σύστημα.
Άλλωστε οι ρητορίες και τα ιδεολογήματα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούν μόνο εντάσεις χωρίς να προσφέρουν απολύτως τίποτα στο πολιτικό μας γίγνεσθαι και στη βελτίωση της κοινωνίας. Επιμένουν σε απόψεις ξεπερασμένες και εξωπραγματικές, λες και είναι οιωνεί «επαναστάτες» και «πρωτοπόροι». Ο λαός τους έδωσε ευκαιρίες να κυβερνήσουν και αποδείχτηκαν ανεπαρκείς, επιζήμιοι και εξωπραγματικοί.
Και όμως, ακόμη κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ με τα «τροπάριά τους» προκαλούν και δείχνουν ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Ίσως γιατί είναι πλασμένοι από ιδεολογικά υλικά παλιότερων εποχών, εμφυλιοπολεμικών καταστάσεων και κοινωνικών συγκρούσεων.
Ερώτημα: Συμβάλλουν στην πολιτική μας σταθερότητα απόψεις και συμπεριφορές τύπου Πολάκη, Κυρίτση, Γιαννούλη, Λάππα, Τζανακόπουλου; Οι άνθρωποι δεν σέβονται ούτε νόμους ούτε πλειοψηφία ούτε εθνικές ευαισθησίες. Για παράδειγμα, ο ίδιος ο Τσίπρας, πρ. Πρωθυπουργός, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση εδραιώνει «αστυνομικό κράτος» επειδή κάποιοι αστυνομικοί έβγαλαν από αίθουσα κινηματογράφου ανήλικους! Πάσχουν από φαντασιώσεις του μακρινού παρελθόντος ή κατασκευάζουν εχθρούς για να έχουν δουλειά ως Αντιπολίτευση. Αντέχει στη λογική του καθενός η στάση του Πολάκη στην προανακριτική για την Novartis, όταν λέει ότι δε θέλει η πλειοψηφία να εξετάσει τον Φρουζή για μάρτυρα; Ο ΣΥΡΙΖΑ για τέσσερα χρόνια ανέμιζε τα τύμπανα του σκανδάλου και δε ζήτησε ούτε μια φορά τις μαρτυρίες του Φρουζή!
Επιτέλους ας σταματήσουν οι Συριζαίοι τα τροπάριά τους κι ας μιλήσουν για όσα έχει ανάγκη σήμερα ο πολίτης και η χώρα. Γιατί η Ελλάδα μπροστά στις προκλήσεις χρειάζεται πολιτικούς με σοβαρότητα, με γνώσεις και με διάθεση ουσιαστικής προσφοράς.