Ζητούμενο η κοινή λογική για τον αντικαπνιστικό νόμο...

on .

 

Υπάρχει άραγε κάποιος νοήμων πολίτης που να πιστεύει ότι ο αντικαπνιστικός νόμος δεν ήταν... ψηφισμένος και για αυτό δεν εφαρμόζονταν σωστά; Κάθε κυβέρνηση ή μάλλον κάθε υπουργός που αναλαμβάνει, ξαναψηφίζει τον αντικαπνιστικό νόμο επί τα χείρω! Το ίδιο έκανε φυσικά και ο Βασίλης Κικίλιας.
Δηλαδή, ξαναψήφισε τον... ψηφισμένο αντικαπνιστικό νόμο με μοναδικές διαφοροποιήσεις τις οποίες έκανε σε σχέση με τον ήδη ψηφισμένο νόμο πρώτον το να "απαγορεύσει" δήθεν εντελώς τους ειδικούς χώρους καπνιζόντων, φυσικά όπου του περνάει, γιατί στο αεροδρόμιο και στα καζίνο το κάνει... γαργάρα και δεύτερον να αναθέσει στην Αστυνομία την εφαρμογή του, λες και η μη εφαρμογή του αποτελεσματικά μέχρι τώρα οφείλονταν σε αυτές τις επιμέρους διατάξεις και όχι στην ουσία του νόμου. Βιάστηκα να διαπιστώσω ότι η παρούσα κυβέρνηση επαναφέρει την κανονικότητα και κινείται στα όρια της κοινής λογικής! Ανακαλώ πάραυτα!
Καταρχήν, πρέπει να διευκρινίσουμε αν ο αντικαπνιστικός νόμος στοχεύει να προστατεύσει τους καπνίζοντες η τους παθητικά καπνίζοντες και να αποκαλύψουμε την υποκρισία του νομοθέτη.
Αν στοχεύει να προστατεύσει το σύνολο των πολιτών ή τους καπνίζοντες, η κοινή λογική λέει πολύ απλά ότι το πρόβλημα λύνεται εύκολα και αποτελεσματικά με την απαγόρευση πώλησης προϊόντων καπνού, αλλά αυτό έχει τεράστιο φορολογικό κόστος για την κυβέρνηση, οπότε μάλλον δεν στοχεύει σε αυτό!
Στην περίπτωση αυτή, η υγεία των πολιτών καπνιστών αφήνει αδιάφορη την κυβέρνηση ή μάλλον αντιθέτως την ενδιαφέρει η αύξηση της κατανάλωσης προϊόντων καπνού άρα και των εσόδων της.
Στην περίπτωση που η κυβέρνηση στοχεύει στην προστασία της υγείας των παθητικά και ...αναγκαστικά καπνιζόντων, τότε η κοινή λογική λέει πολύ απλά ότι το κάπνισμα πρέπει να απαγορεύεται αυστηρά σε χώρους όπου η παρουσία των μη καπνιζόντων είναι επιβεβλημένη από κάποια ανάγκη, όπως οι χώροι εργασίας, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα μέσα μεταφοράς κλπ. και όχι από επιλογή τους, όπως χώροι διασκέδασης, εστίασης, αναψυχής κλπ.
Το δημοκρατικό δικαίωμα όσων δεν καπνίζουν να εισπνέουν καθαρό αέρα ή τέλος πάντων αέρα χωρίς καπνό, η κοινή λογική λέει ότι δεν είναι σπουδαιότερο από το δικαίωμα όσων επιλέγουν να καπνίζουν να έχουν αυτή τη δυνατότητα και αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα σε δημόσιους χώρους, προσδιορισμένους και οριοθετημένους, όπου μπορούν να απολαύσουν το πάθος τους, όπως ήδη συμβαίνει, για παράδειγμα, στα αεροδρόμια.
Γιατί επιτρέπεται στο αεροδρόμιο να έχουν ειδικούς χώρους για καπνιστές και δεν μπορεί να ισχύει το ίδιο σε χώρους διασκέδασης ή υγειονομικού ενδιαφέροντος με τις ίδιες φυσικά προϋποθέσεις; Αυτό δεν είναι ένα είδος αθέμιτου ανταγωνισμού;
Γιατί εξαιρούνται του αντικαπνιστικού νόμου τα καζίνο και οι χώροι τυχερών παιγνίων όπως είναι τα ΟΠΑΠ play και μάλιστα χωρίς καν ειδικούς διαμορφωμένους χώρους; Εκεί δεν κινδυνεύει η υγεία των παρευρισκομένων που δεν καπνίζουν; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ιδού το μέγεθος της υποκρισίας!
Η ψήφιση του αντικαπνιστικού νόμου αποδεικνύεται τελικά ότι δεν υπαγορεύεται μόνον για λόγους "Δημόσιας Υγείας" αλλά και από λόγους μεγάλων συμφερόντων!
Η λύση είναι πολύ απλή. Και οι καπνίζοντες και οι μη καπνίζοντες έχουν τα δίκια τους και καμία από τις δύο κατηγορίες δεν πρέπει να είναι υπό διωγμόν. Όσο σεβαστό είναι το δικαίωμα ενός μη καπνιστή να απολαύσει το ποτό του σε καθαρή ατμόσφαιρα, άλλο τόσο σεβαστό πρέπει να είναι και το δικαίωμα του καπνιστή να απολαύσει το ποτό του ανάβοντας ένα τσιγάρο! Άρα λοιπόν τι δημοκρατικότερο και δικαιότερο από το να υπάρχουν ειδικοί χώροι για καπνίζοντες και μη καπνίζοντες παντού με κανόνες οριοθετημένοι;
Αυτό βέβαια θα πρέπει να είναι προϋπόθεση λειτουργίας ενός δημόσιου χώρου ανεξαρτήτως τετραγωνικών, για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του προηγούμενου νόμου όπου προβλέπονταν ειδικοί χώροι μόνον σε αίθουσες άνω των 300 τ.μ. με αποτέλεσμα να πηγαίνουν όλοι οι καπνίζοντες στα μπουζούκια και στα κλαμπ από τις 9:00 το βράδυ γιατί δεν μπορούσαν να πάνε στην καφετέρια, προκαλώντας αθέμιτο ανταγωνισμό με τις πλάτες του νομοθέτη!
Συμπέρασμα: Δυστυχώς η κοινή λογική παραμένει ζητούμενο!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΟΒΟΛΗΣ