Υπουργέ μου…

Της Παιδείας οι ρίζες είναι πικρές, αλλά οι καρποί γλυκείς! Αυτό το απόφθεγμα του Αριστοτέλη, αντικατοπτρίζει απόλυτα το μέγεθος της προσφοράς του δασκάλου προς τη νεολαία!
Όλοι γνωρίζουν πως η εργασία του δασκάλου στα Ελληνικά Σχολεία είναι μεγάλη σε όγκο, λεπτή σε ποιότητα και βαρειά σε ευθύνη! Ο σκληρά εργαζόμενος και με αντίξοες συνθήκες, κυρίως στις ακριτικές και νησιωτικές περιοχές, Έλληνας εκπαιδευτικός, πρέπει τουλάχιστον να αναγνωριστεί… εμπράκτως από την Πολιτεία η προσφορά του!
Αλλά ο Έλληνας δάσκαλος (όλων των βαθμίδων),πολλά δίνει και ελάχιστα παίρνει από αυτή. Όμως, δεν διαμαρτύρεται… Γιατί γνωρίζει πως: Όταν παίρνεις, γεμίζουν τα χέρια… Όταν δίνεις, γεμίζει η καρδιά!
Το Υπουργείο Παιδείας ασφαλώς γνωρίζει πως ο Έλληνας εκπαιδευτικός είναι ο αφανής στρατιώτης του πνεύματος, που στέκεται στην ελληνική έπαλξη και φωτίζει την νεολαία, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτή η αναγνώριση…
Πέρα από… το πνεύμα, υπάρχει και το σώμα! Και αυτό… χρειάζεται τροφή, ένδυση, υλικά αγαθά! Σ’ αυτές τις ανάγκες δεν ανταποκρίνεται ο μισθός του που είναι τρεις φορές κάτω από το μισθό του Ευρωπαίου συναδέλφου του! Πώς να τα βγάλει πέρα; Στην επαρχία και τα νησιά, με την έλλειψη σπιτιών και με τεράστια ενοίκια; Ο μισθός του καλύπτει μετά βίας ένα δεκαπενθήμερο!
Υπουργέ της Παιδείας, πρέπει να… περάσετε από το Υπουργείο Οικονομικών και να τους δηλώσετε: Απαιτώ και δεν επαιτώ! Έτσι ώστε ο Έλληνας δάσκαλος να… εισπράξει, πέρα από τους επαίνους και κανένα ευρώ, για την επιβίωσή του! Καθώς, σχεδόν το σύνολο των εκπαιδευτικών διορίζονται μακριά από τον τόπο καταγωγής τους.
Φανταστείτε λοιπόν, έναν εκπαιδευτικό που εργάζεται στη Γαύδο και τις γιορτές πρέπει να πάρει το πλοίο και να φτάσει στην Αλεξανδρούπολη. Με τα λιγοστά χρήματα δεν φτάνει ούτε στη μισή διαδρομή! Ε, είναι ντροπή, να τον… πετάξουν στη Φαλκονέρα!
Υπουργέ, τολμήστε και απαιτείστε!

Υ.Γ.: Δάσκαλε που… δίδασκες! (στα μακρινά Κουφονήσια…) Δεν παίρνεις μισθό, τρεις φορές κάτω, μόνο από τον Ευρωπαίο συνάδελφό σου, αλλά και από… νερουλάδες, της όμορφης πόλης μας! Με αυτά που ακούμε, θα… σπάσουν τα υδραγωγεία και τα… νεύρα μας, σίγουρα!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.