Οι σκευωροί των πολιτικών σκανδάλων και η ατιμωρησία τους!..

 

Στις 21 Μαρτίου 2017, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, μετά από ακροαματική διαδικασία δύο ετών και σε κλίμα έντονης και  πολυεπίπεδης εξωτερικής και εσωτερικής πίεσης που ασκούσαν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης με όλα τα μέσα επικοινωνίας, κατέληξε, με τη σύμφωνη γνώμη της Εισαγγελέως, σε αθωωτική απόφαση, παμψηφεί, όλων των κατηγορουμένων της δίκης Βατοπεδίου, κρίνοντας ότι «δεν προέκυψε από τη μακρά διαδικασία ούτε δόλος, ούτε τέλεση αξιόποινης πράξης, όπως απιστία, απάτη, ψευδορκία, ψευδείς βεβαιώσεις και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κλείνοντας οριστικά και τελεσίδικα «το σκάνδαλο Βατοπεδίου».
Το πολιτικό παρακράτος και ο υποστηρικτικός μηχανισμός του, καθηγητικός και εκδοτικό κατεστημένο που χρησιμοποιεί τους πληρωμένους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους αναγκαίους δικαστικούς λειτουργούς, συναντήθηκαν σε κάποιο Κολωνακιώτικο στέκι και, αφού παραχάραξαν κάποια πραγματικά περιστατικά, κατέστρωσαν ένα πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο, το βάφτισαν Σκάνδαλο Βατοπεδίου και το παρουσίασαν ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, για να πλήξουν την τότε λαοπρόβλητη Κυβέρνηση και τα στελέχη της και συνάμα να πλήξουν την κιβωτό της Ορθοδοξίας, το Άγιον Όρος, και το έθεσαν σε λειτουργία. Έστησαν μια σκευωρία, για να σπιλώσουν την Κυβέρνηση  και υπουργούς της.
Το κομματικό χαλκείο, αφού εξασφάλισε το εκδοτικό κατεστημένο, τους πληρωμένους απ΄ αυτούς κονδυλοφόρους, τους επώνυμους επικοινωνιολόγους, το επώνυμο καθηγητικό κατεστημένο  και φυσικά τους αναγκαίους συμπαραστάτες της δικαιοσύνης, έστησε το περίφημο σκάνδαλο Βατοπεδίου.
Το οργάνωσε και αφού το έντυσε με το κύρος των γνωστών πανεπιστημιακών που ενδημούν στην αδύναμη ή και διαλυμένη κοινωνία μας, το διόγκωσε και το διοχέτευσε στην κοινωνία, τροφοδοτώντας την με χαλκευμένα στοιχεία, ώστε να δυναμώσει το μίσος που ενδημεί σ΄ αυτή, που νοιώθει πάντα ταπεινωμένη και προδομένη.
Μετά, το χαλκευμένο υλικό και τα σπιλωμένα και ταπεινωμένα από τα μέσα ενημέρωσης πολιτικά πρόσωπα, τα ανώτατα στελέχη της δημόσιας διοίκησης και τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, στοιχειοθέτησε σε βάρος Υπουργών της λαοπρόβλητης Κυβέρνησης και λειτουργών της Δημόσιας Διοίκησης και το παρέδωσε στα χέρια δικαστών και εισαγγελέων, οι οποίοι, μέσα στο αρρωστημένο κλίμα της έντονης και πολυεπίπεδης εξωτερικής και εσωτερικής πίεσης που ασκούνταν από τα μέσα ενημέρωσης που διαμόρφωναν το «μεγαλύτερο σκάνδαλο της Ελλάδος» για να διαμορφώσουν σε ποινική τιμωρητική μορφή την κατηγορία σε βάρος των προσώπων που θα ελέγχονταν ποινικά, τιμωρητικά, αφού η άλλη τιμωρία, η σπίλωση των πολιτικών προσώπων και ιδιαίτερα του Πρωθυπουργού, είχε επέλθει και μάλιστα με τραγικό τρόπο. Έτσι, οι εισαγγελικοί και οι δικαστικοί λειτουργοί συνέταξαν το βαρύ κατηγορητήριο σε βάρος των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων ο Ηγούμενος της Ι. Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ και ο Ιερομόναχος Αρσένιος, για τα αδικήματα, της φυσικής ή ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική απιστία και απάτη, για ψευδείς βεβαιώσεις και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Τα αδικήματα αυτά, που αποδόθηκαν από τους δικαστές και τους εισαγγελείς στους κατηγορούμενους, αφορούσαν την ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων με άλλες εκτάσεις του Δημοσίου.
Η κατηγορία στηριζόταν σε δύο βάσεις: 1) Ότι, η αξία των ακινήτων που μεταβίβασε η Μονή Βατοπεδίου στο Ελληνικό Δημόσιο (Λίμνη Βιστωνίδα και παραλίμνιες εκτάσεις) είχαν μικρότερη αξία εκείνης που είχαν τα ακίνητα που το Δημόσιο μεταβίβασε στη Μονή Βατοπεδίου και έτσι, το Δημόσιο ζημίωσε με τη διαφορά της αξίας των ακινήτων που αντηλλάγησαν και 2) Ότι, η Ιερά Μονή Βατοπεδίου, δεν είχε νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας για τα ακίνητα που παραχώρησε – μεταβίβασε στο Δημόσιο, αφού οι τίτλοι του ήταν τα Χρυσόβουλα (παραχωρητήρια), με τα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες είχαν παραχωρήσει στη Μονή την ιδιοκτησία αυτή με δωρεά με τα Χρυσόβουλα αυτά που συνιστά παράγωγο τρόπο κτήσεως κυριότητας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσω ότι «οι μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά, για να σκηνοθετήσουν τη σκευωρία», όπως τελικά κρίθηκε από τη δικαιοσύνη, για να πληγεί η τότε Κυβέρνηση και η Εκκλησία, υιοθετήθηκαν από δύο «κορυφαίους», όπως τους αποκαλούσε, καθημερινά, ο Τύπος και η τηλεόραση, εισαγγελείς, οι οποίοι δήλωναν τότε, 1) Εισαγγελέας Α.Π. Γ. Σανιδάς: Ότι οι πολιτικοί και οι κατηγορούμενοι, στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, με «παράνομες διαδικασίες και προκλητικές αποφάσεις χάρισαν στη Μονή εκτά-σεις, φιλέτα, του Δημοσίου και ότι οι επικαλούμενοι τίτλοι της Μονής (Χρυσόβουλα) είναι άκυροι και ανίσχυροι και 2) Εισαγγελέας Εφετών Βασίλης Φλωρίδης: Ότι, α) Το Βατοπέδι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολε-μικής περιόδου, δέκα φορές μεγαλύτερο σε οικονομικό μέγεθος από το σκάν-δαλο Κοσκωτά, που πλήγωσε την Ελληνική κοινωνία, είχαν εμπλοκή μοναχοί και ενέπλεξαν υπαλλήλους, δικαστές, υπαλλήλους του Ν.Σ.Κ., β) Είναι κατάπτυστες οι γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ. που αναφέρουν ότι το Δημόσιο δεν έχει κυριότητα επί των κτημάτων αυτών (Βιστωνίδα, κτλ.), γ) Η Μονή πήρε τα χρήματα από τις ανταλλαγές και τα διοχέτευσε σε offshore εταιρείες, αφού πήραν 10πλάσιας αξίας ακίνητα.
Οι δικαστές του Εφετείου Αθηνών, με την απόφασή τους, στις 21.3.2017, έκριναν ότι δεν στοιχειοθετήθηκαν τα αδικήματα που αποδόθηκαν στους εμπλεκόμενους για την ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεών της με ακίνητα του Δημοσίου (δεν υπήρξε ούτε δόλος, ούτε τέλεση κάποιας αξιόποινης πράξης).
Ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, που ήταν ο κύριος στόχος της άθλιας αυτής σκευωρίας, είχε κάνει της εξής δήλωση, όταν εκδόθηκε η αθωωτική απόφαση: «Η σημερινή απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης αποκαλύπτει το μέγεθος της αθλιότητας στην υπόθεση Βατοπεδίου. Αποκαλύπτει τις μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά, για να σκηνοθετήσουν τη σκευωρία. Ο στόχος προφανής: Να πληγεί με κάθε τρόπο η τότε κυβέρνηση. Συκοφαντώντας, σπιλώνοντας, ταλαιπωρώντας για χρόνια αθώους ανθρώπους και τις οικογένειές τους. Ζημιώνοντας τη χώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο. Η σημερινή ετυμηγορία  κλείνει μια μεγάλη  πληγή. Αποκαθιστά την αλήθεια και την τιμή των προσώπων που τόσο άδικα κατηγορήθηκαν. Αφήνει βαρύτατα εκτεθειμένους όσους εμπνεύστηκαν και εκτέλεσαν το ανέντιμο επιχείρημα. Έστω και αργά, το φως στο τέλος πάντα νικάει το σκοτάδι».
(Αύριο το Β’ Μέρος)

ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΤΣΕΚΗΣ