Και κυβέρνηση και αντιπολίτευση…

Οι βουλευτικές εκλογές, που έγιναν, προκαλούν προβληματισμό για την επόμενη κυβέρνηση και την μορφή της αντιπολίτευσης. Έχει βάση η πιθανότητα να μην επιτρέψουν οι αριθμοί ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση και να υπάρχει ανάγκη και για τρίτες εκλογές. Πρόκειται πράγματι για ένα σενάριο, το οποίο θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη χώρα, χωρίς να αποκλείονται και μεγαλύτερα ακόμη αδιέξοδα.

Εκτιμώ πως ο τόπος χρειάζεται και σταθερή κυβέρνηση, αλλά και αντιπολίτευση σοβαρή και αξιόπιστη. Και συμβαίνει αυτό, γιατί υπάρχει και θεσμική ανεπάρκεια, αλλά και απειλή για εξελίξεις πολύ επικίνδυνες τόσο στο εθνικό πεδίο όσο και στο οικονομικό. Και σε κάθε περίπτωση ο σχηματισμός κυβέρνησης αποτελεί παράγοντα εγγύησης και σταθερότητας σ’ ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, όπως είναι το δικό μας.

Αντικειμενικά και με βάση τα δεδομένα των πρώτων εκλογών ο Μητσοτάκης θα κερδίσει τις εκλογές, αφού μια μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού έδειξε να τον εμπιστεύεται για να συνεχίσει τον κυβερνητικό ρόλο. Και αυτό ως προοπτική είναι θετικό γεγονός, ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις του καθενός. Γιατί στη δημοκρατία οι πολλοί επιβάλλουν την εξουσία και οι λιγότεροι την αποδέχονται με τον ρόλο του ελεγκτή και του κριτή.

Το πρόβλημα προφανώς βρίσκεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφού σ’ αυτόν τον χώρο επήλθαν απρόσμενες μετατοπίσεις και μεταβολές. Το αποτέλεσμα δείχνει ότι όλα έχουν αλλάξει και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τι είδους αντιπολίτευση θα προκύψει. Ιδιαίτερα η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους πολίτες για το τι μέλλει γενέσθαι στην αντιπολίτευση και όχι στην κυβέρνηση.

Και είναι πολιτικά ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ποιο κόμμα θα προτιμηθεί να αναλάβει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το Βατερλώ του Τσίπρα του αφαιρεί κάθε δυνατότητα να συνεχίσει στον ίδιο ρόλο, αφού έχει δείξει σε όλους ότι και προσωπικά και κομματικά δεν μπορούν αξιόπιστα να αντιπολιτεύονται την μελλοντική κυβέρνηση. Ηττήθηκε συνολικά και στη στρατηγική του και στην επικοινωνία και σε όλες τις επιλογές του. Ο λαϊκισμός, ο μηδενισμός των πάντων και η διχαστική ρητορική και έβλαψε τον τόπο και δεν έφερε λύση σε κανένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Άλλωστε και ιδεολογικά αν εξετάσουμε τα κοινωνικά δεδομένα, τίποτε δεν μπορεί σήμερα να εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Λογικά με μαθηματική ακρίβεια σύντομα θα μείνει με ένα ποσοστό που κανείς δεν θα τον υπολογίζει και θα ομοιάζει με την εικόνα της γενετικής του αρχής. Οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη σε όλους τους τυχοδιώκτες που είχαν δραπετεύσει από το ΠΑΣΟΚ, θυμίζοντας τα ποντίκια που φεύγουν πρώτα, όταν βουλιάζει το καράβι.

Είναι από τα πλέον σπάνια πολιτικά γεγονότα το κόμμα της αντιπολίτευσης αντί να κερδίζει από τη φθορά της όποιας κυβέρνησης να χάνει με διαφορά 21 μονάδες! Ένα τέτοιο κόμμα πολιτικά και λογικά περνάει στα αζήτητα και αδυνατεί να αρθρώσει λόγο και πρόταση.

Γι’ αυτό και το κύριο βάρος στις επόμενες εκλογές πέφτει στα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης και στο καθένα που θα εισέλθει στη νέα Βουλή. Ορισμένοι ανησυχούν για την πιθανή είσοδο και άλλων κομμάτων. Προσωπικά θεωρώ ότι όσο ενισχύεται η πολυφωνία και η αντιπολίτευση, τόσο η κυβέρνηση γίνεται πιο παραγωγική και υπεύθυνη.

Με βάση το νόμο των πιθανοτήτων και κυβέρνηση θα προκύψει και νέα αντιπολίτευση θα έχουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Γι’ αυτό πιο πολύ να νοιαζόμαστε για τα μεγάλα προβλήματα που θα χρειαστεί η νέα μας πολιτική εξουσία να αντιμετωπίσει για το καλό της Πατρίδας.