ΟΧΙ σε δεύτερες εκλογές…

on .

Λίγες ώρες απομένουν για να ανοίξουν οι κάλπες και να εκφράσει ο κόσμος την άποψή του για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία η εκλογική διαδικασία αποτελεί το κορυφαίο γεγονός, αφού η ουσία της δημοκρατίας βρίσκεται στη συμμετοχή των πολιτών. Όμως εκτιμώ πως δεν φωτιστήκαμε απόλυτα από τον πολιτικό λόγο των κομμάτων ώστε να γνωρίζουμε τι θα μας ξημερώσει τη Δευτέρα το πρωί. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο σύστημα της απλής αναλογικής που αποκλείει τον σχηματισμό  κυβέρνησης, αλλά και στις διφορούμενες απόψεις πολιτικών αρχηγών. Αυτό το δεδομένο έχει δημιουργήσει σε όλους την αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις με ό,τι αυτό σημαίνει για την σταθερότητα των θεσμών, για την ανάπτυξη της χώρας και για το μέλλον όλων.

Οι αρχηγοί αντί προεκλογικά να ξεκαθαρίσουν πώς θα συμβάλλουν στη διακυβέρνηση του τόπου, θόλωσαν τα πράγματα και μας έπεισαν ότι και οι ίδιοι αδυνατούν να σχεδιάσουν είτε από σκοπιμότητα είτε από αβεβαιότητα το μέλλον των ιδίων και του κόμματός τους.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι καταρχήν η δέσμευση του Τσίπρα να σχηματίσει «προοδευτική κυβέρνηση», ενώ όλα τα κόμματα πέραν της Ν.Δ. απορρίπτουν την πρότασή του και δικαιολογημένα. Γιατί είναι παράδοξο να συνεργαστεί μαζί του το ΚΚΕ, αφού ιδεολογικά δεν υφίσταται ίχνος συγγένειας. Επίσης και το ΠΑΣΟΚ είναι δυνατόν να συγκυβερνήσει με τον Τσίπρα, όταν αυτός ήταν εκείνος που πολέμησε, συκοφάντησε και έστειλε σε Δικαστήριο τα περισσότερα στελέχη του με τον χαρακτηρισμό «δοσίλογοι – γερμανοτσολιάδες, κλπ.»;

Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να συνεργαστείς με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δραπέτευσαν σε δύσκολους καιρούς για να σώσουν την πολιτική τους καριέρα, αδιαφορώντας και για το κόμμα και για τους ανθρώπους που έστησαν αυτό το κόμμα.

Αλλά και η Ν.Δ. δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το αβέβαιον των εξελίξεων. Προτάσσει την αυτοδυναμία και τις καθαρές λύσεις, όταν το συμφέρον του τόπου μπορεί να εξυπηρετηθεί πιο αποτελεσματικά από τη συνεργασία περισσοτέρων δυνάμεων. Γιατί τα προβλήματα, ιδιαίτερα τα εθνικά και τα οικονομικά της χώρας, χρειάζονται τη στήριξη και των κομμάτων και της κοινωνίας. 

Δεν αμφισβητώ ότι ο κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισε με επιτυχία μεγάλα ζητήματα, όμως μπροστά μας έρχονται νέες δοκιμασίες, όπως μας ειδοποίησε ο Στουρνάρας και ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Άρα ας παραμερίσουμε, έστω και προσωρινά, χάριν του γενικού συμφέροντος την απόλυτη κομματική πρωτοκαθεδρία.

Ύστερα και η στάση του Ανδρουλάκη έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τις αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας ενός συστήματος. Η άποψή του ότι δεν δέχεται για πρωθυπουργό τον αρχηγό του πρώτου κόμματος είναι ακατανόητη, πρωτάκουστη και μάλλον αντιδημοκρατική. Πέραν από τα πρόσωπα ο λαός ενδιαφέρεται πρώτιστα για την πολιτική που θα εφαρμόσουν και όχι ποιος θα έχει τον πρώτο ή τον δεύτερο ρόλο. Επιτέλους, η δημοκρατία βασίζεται στον διάλογο, στη συνεργασία και στην αρχή της πλειοψηφίας. Αυτό μας δίδαξε η δημοκρατία των προγόνων μας και ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός στη συνέχεια.

Άρα την Κυριακή το βράδυ οι πολιτικοί αρχηγοί οφείλουν να εφαρμόσουν με ευλάβεια θρησκευτική την εντολή των πολιτών και να αφήσουν κατά μέρος τις προεκλογικές τους διακηρύξεις. Η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα και προπαντός οι ανάγκες της πατρίδας απαιτούν σχηματισμό κυβέρνησης άμεσα, χωρίς χρονοτριβή και με μοναδικό κριτήριο την προγραμματική σύνθεση και δέσμευση. Κάθε άλλη πρακτική φοβάμαι ότι μπορεί να οδηγήσει τον τόπο σε περιπέτεια και κινδύνους.