«Συντηρητική» Δεξιά ή «Προοδευτική» Αριστερά;

Κάθε κόμμα έχει την δική του ιστορία και τη δική του ιδεολογία. Στην νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας μας, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τρία ήταν τα πολιτικά κόμματα που συναγωνίζονταν στην διακυβέρνηση της χώρας. Η Δεξιά, το Δημοκρατικό Κέντρο και η Αριστερά. Τα πολλά άλλα που κατά καιρούς εμφανίστηκαν και συνεχίζου να εμφανίζονται είναι συμπληρωματικά και συγγενικά των τριών αυτών κομμάτων. Αυτή η διάκριση συνεχίζει και στην παρούσα φάση των εκλογών του 2023. Τριάντα έξι κόμματα κατεβαίνουν στην εκλογική αναμέτρηση της 21.5.23. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα προγνωστικά η Ν.Δ. φέρεται ως πρώτο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο και τρίτο το ΠΑΣΟΚ. Η κάλπη θα το αποδείξει. Καθένα από τα τρία αυτά κόμματα έχει την δική του διαδρομή στην πολιτική σκηνή. Μετά τον πόλεμο η Ν.Δ. κυβέρνησε 33 χρόνια, το Κέντρο και οι Σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ 25 χρόνια και η Αριστερά, που για 65 χρόνια ήταν στα παρασκήνια, κατάφερε ως ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει τη χώρα 4,5 χρόνια ως κυβέρνηση συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμένου. 

Επομένως, ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλώς, και την ιστορία, και την Ιδεολογία, και το κυβερνητικό έργο των τριών αυτών κομμάτων. Γνώρισε και γνωρίζει επίσης και την προσωπικότητα αυτών που κυβέρνησαν τη χώρα. Ένα κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα για 33 χρόνια μετά τον πόλεμο, σημαίνει πως είναι το μεγαλύτερο και το ισχυρότερο κόμμα στην μεταπολεμική Ελλάδα με ικανούς κυβερνήτες που δημιούργησαν την σύγχρονη Ελλάδα, την οποία σέβονται και υπολογίζουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε ο μακροβιότερος και ο πλέον ισχυρός πολιτικός άντρας της μεταπολεμικής Ελλάδας που διετέλεσε 15 χρόνια πρωθυπουργός και 10 Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Οι νεότερης ηλικίας Έλληνες πολίτες οφείλουν να γνωρίζουν ότι: ο Καραμανλής στην πρώτη οκταετία της διακυβέρνησής του ως πρωθυπουργός πέτυχε το 1961 την εισδοχή της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, ότι το 1974 με την πτώση της Χούντας τον Καραμανλή εμπιστεύθηκαν και κάλεσαν να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ότι ο ίδιος  πολιτικός ήταν που τον Μάιο του 1979 υπέγραψε στο Ζάππειο την εισδοχή της χώρας στην Ε.Ε.. Άξιοι πολιτικοί άντρες, συνεχιστές της πολιτικής του Καραμανλή, κυβέρνησαν την Ελλάδα ως πρωθυπουργοί σύμφωνα με το Σύνταγμα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας του 1975 (Κ. Μητσοτάκης, Κ. Καραμανλής, Α. Σαμαράς, Κυριάκος Μητσοτάκης) με ήθος και πατριωτισμό για την πρόοδο της πατρίδας μας. Όχι χωρίς λάθη, κανένας δεν είναι αλάθητος.

Ζήσαμε και τα χρόνια των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί τώρα να αναστήσει ο Ανδρουλάκης. Αν εξαιρέσουμε τον Σημίτη που υπήρξε ένας πανέξυπνος, διορατικός και αποφασιστικός πρωθυπουργός, ο οποίος το 2002 έβαλε την Ελλάδα στη Νομισματική Ένωση του ευρώ και άφησε έργο για να τον θυμούνται οι Έλληνες, οι Παπανδρέου, πατήρ και υιός, για συνθήματα και μεγάλα λόγια ήταν. Αλλαγή, αλλαγή, ο λαός στην εξουσία, ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ – ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ήταν τα συνθήματα του Ανδρέα. Συνέπαιρνε τα πλήθη με τον λόγο του ο Ανδρέας, δημεγέρτης και λαοπλάνος, είχε ενθουσιάσει τους μισούς Έλληνες που έζησαν στην εποχή του, αλλά στο τέλος της θητείας του τη χρέωσε την Ελλάδα. Το 2009 ήρθε στην κυβέρνηση ο γιος του, ο οποίος χωρίς περίσκεψη οδήγησε την χώρα μας στο ΔΝΤ και στα μνημόνια,  χρεοκόπησε το κράτος και αφάνισε και το κόμμα του που το καταβύθισε στο 4,6%.

Και ήρθε η ανεπάντεχη συγκυρία το έτος 2015 να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της Αριστεράς να κυβερνήσει τη χώρα. Ο Αλέξης Τσίπρας, πρέπει να ευγνωμονεί τον Γιώργο Παπανδρέου που ήταν ο πρωταίτιος που δημιούργησε το κλίμα απόγνωσης του λαού με το μπάχαλο των μνημονίων και της χρεοκοπίας του κράτους. Και μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα ο ΣΥΡΙΖΑ του 4,6% το 2009 αναδείχτηκε πρώτο κόμμα στις εκλογές του 2015 και σχημάτισε ο Τσίπρας την πρώτη στα πολιτικά χρονικά αριστερή κυβέρνηση, όχι βέβαια αυτοδύναμη, αλλά σε συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμένου.

Ο λαός γνώρισε τα έργα και τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ στα τεσσεράμισι χρόνια που κυβέρνησε τη χώρα. Τώρα, στις εκλογές του 2023, διεκδικεί να ξανακυβερνήσει την Ελλάδα, αφού ανανέωσε το κόμμα της Αριστεράς με το καινούριο όνομα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί και οι αριστεροί και οι σοσιαλιστές να χαρακτηρίζουν την Δεξιά ως κόμμα συντηρητικό. Μόνο που τα έργα τους αποδεικνύουν το αντίθετο. Προκοπή και πρόοδο είχε η χώρα μας από την «συντηρητική» Δεξιά. Αυτό κατέγραψε η μέχρι σήμερα πολιτική ιστορία. Απεναντίας, οπισθοδρόμηση και στασιμότητα ζήσαμε οσάκις την διακυβέρνηση της χώρας είχαν στα χέρια τους οι «προοδευτικοί» αριστεροί.

Ερχόμαστε λοιπόν στο ΤΩΡΑ, στις εκλογές του 2023. Ο ψηφοφόρος πολίτης γνωρίζει καλά και το έργο της τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) και το έργο της τετραετίας της Ν.Δ. (2019-2023). Γνωρίζει και την προσωπικότητα και των δύο αρχηγών. Άρα, μπορεί να κάνει σύγκριση και να αποφασίσει πριν φτάσει στην κάλπη, ποιο κόμμα θεωρεί καλύτερο και ποιον αρχηγό ικανότερο, ώστε να ψηφίσει για την διακυβέρνηση της χώρας μας. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που ταλαντεύονταν σαν το καράβι στα κύματα χωρίς καπετάνιο. Ανέθεσε τα οικονομικά του Κράτους στον Βαρουφάκη για να εφαρμόσει το σχέδιο Β΄ με τις κλειστές Τράπεζες και το δημοψήφισμα του Ιουλίου και την επαναφορά της δραχμής και η Ελλάδα βρέθηκε στην άκρη του γκρεμού έτοιμη να φύγει από την Ε.Ε. 

Για το τρίτο κόμμα και τον αρχηγό του χρειάζεται ψυχανάλυση. Είναι αδιανόητο και παράλογο να ορίσει ο τρίτος ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός. Τότε τι ρόλο παίζουν οι ψηφοφόροι πολίτες, οι οποίοι με την ψήφο τους θα βγάλουν πρωθυπουργό; Γιατί πρωθυπουργός θα είναι ο νικητής των εκλογών της 21ηςΜαϊου. Ας μη κοροϊδευόμαστε. Ο πρώτος της 21ηςΜαΐου θα είναι και ο νικητής  της 2ας Ιουλίου.

Όλοι είναι εναντίον του Μητσοτάκη. Αριστεροί όλων των αποχρώσεων, ακροδεξιοί, υπολείμματα Χ.Α. και διάφοροι άλλοι, βάλλουν εναντίον του. Οι πάντες καταμαρτυρούν τα λάθη του στην τετραετία που κυβέρνησε, αλλά παραβλέπουν το έργο του, τις επιτυχίες του. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης κυβέρνησε τη χώρα με επιτυχία και στα οικονομικά του Κράτους και στην διαχείριση των πολλών αντίξοων  συνθηκών της τετραετίας. Αντιμετώπισε με σύνεση τις επιθετικές διαθέσεις της Τουρκίας του Ερντογάν, εξόπλισε επαρκώς τις Ένοπλες Δυνάμεις, συνήψε σημαντικές συμμαχίες με αμερικανικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις, οριοθέτησε τις θαλάσσιες ζώνες με Ιταλία και Αίγυπτο, επεξέτεινε τις σχέσεις της χώρας μας με Αραβικά κράτη και με το Ισραήλ, αντιμετώπισε επαρκώς την πανδημία και βοήθησε οικονομικά τους Έλληνες στην καταιγίδα της μεγάλης ακρίβειας που προήλθε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, στήριξε όσο μπορούσε την ελληνική οικογένεια: Στην θέρμανση, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στην βενζίνη κίνησης των οχημάτων, στα ψώνια του νοικοκυριού με το «καλάθι του νοικοκυριού», που ειρωνεύονται οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Και στους μισθούς έκανε αύξηση και διορισμούς έκανε όπου χρειαζόταν και η ανεργία μειώθηκε όπως και οι φόροι. Αυτή είναι η αλήθεια για όποιον έχει μάτια και θέλει να την ιδεί. 

Και φυσικά έγιναν και λάθη και είναι ο μόνος πρωθυπουργός που το παραδέχτηκε. Έγινε το μεγάλο δυστύχημα στα Τέμπη. Όλοι ρίχτηκαν να τον κατασπαράξουν, λες και ήταν ο ίδιος που οδήγησε τα τρένα στη σύγκρουση. Ναι, είχε ευθύνη η κυβέρνηση και το αποδέχτηκε. Αλλά είναι γνωστό ότι μια ατέλειωτη σειρά από παραλείψεις, κωλυσιεργίες και σπατάλες στο θέμα των σιδηροδρόμων βαρύνουν και πολλούς άλλους τα προηγούμενα χρόνια.

Από τις αρχές του 2022 ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε επίμονα εκλογές  για να αναλάβει αυτός για να σώσει τη χώρα και να την απαλλάξει από το καθεστώς Μητσοτάκη, ο οποίος κατά τη γνώμη του υπήρξε ο χειρότερος πρωθυπουργός της χώρας μετά την μεταπολίτευση. Οι Έλληνες πολίτες όμως δεν ξεγελιούνται με ψεύτικες υποσχέσεις, γιατί έχουν την δυνατότητα να συγκρίνουν τους δύο πολιτικούς και το έργο τους και θα εκλέξουν και πάλι τον Μητσοτάκη γιατί είναι ο ικανότερος, ώστε να συνεχίσει να κυβερνά με επιτυχία το κράτος.