Με σεβασμό στην άλλη άποψη…

Ο «Πρωινός Λόγος» αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του τόπου, θα έλεγα καλύτερα πως είναι η ίδια η ιστορία του τόπου. Από το πρώτο φύλλο της έκδοσης της εφημερίδας μέχρι και σήμερα στις σελίδες της καταγράφονται ειδήσεις, απόψεις και γεγονότα, αυτά δεν είναι άλλωστε η ιστορία; 

Είναι η εφημερίδα που ξέφυγε από το στερεότυπο έκφρασης ή εκπροσώπησης δεξιάς ή αριστερής ιδεολογίας, είναι αυτή που έδωσε δημόσιο βήμα σε ανθρώπους του πνεύματος για να εκφραστούν χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, με απόλυτη ελευθερία, χωρίς λογοκρισία ή κατευθυνόμενη αρθρογραφία. 

Μέχρι και σήμερα καταγράφει και παρουσιάζει όλες τις απόψεις, ακόμη και αυτές με τις οποίες δεν συμφωνεί. Η γραμμή της δεν είναι κομματική, είναι βαθιά πολιτική, πλουραλιστική, μέσα από τις στήλες της κοντράρονται με εύσχημο τρόπο, με σεβασμό στην άλλη άποψη, πρακτικές, νοοτροπίες, ιδεολογίες.

Η φιλοσοφία της εστιάζεται σε αυτή της αποδοχής της άλλης άποψης πέραν της δικής σου, μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας, όχι μόνο της δικής σου, αλλά και της αλήθειας των άλλων.

Σπάνιο φαινόμενο στον ελληνικό τύπο η συγκεκριμένη εφημερίδα που, για περισσότερο από μισό αιώνα, κρατά τα σκήπτρα της σοβαρής δημοσιογραφίας, της έγκριτης ενημέρωσης, της πρώτης σε κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα Ηπειρωτικής εφημερίδας, που φτάνει ακόμη και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Ο «Πρωινός Λόγος» διέπεται από την αντίληψη του σεβασμού όλων των απόψεων, της αποδοχής τους, πάντα στο πλαίσιο της ευπρέπειας έκφρασης του δημόσιου λόγου. Αυτός είναι ο «Πρωινός Λόγος», ο οποίος κοντά στα είκοσι τρία χρόνια τώρα με τιμά με την εμπιστοσύνη του και με έχει εντάξει στο δυναμικό του και εγώ τον θεωρώ δημοσιογραφική μου οικογένεια. 

Αυτή η ιστορική εφημερίδα μου παρέχει προσωπικά, όπως και σε όλους, το δικαίωμα και το ελεύθερο να γράφω αυτό που πιστεύω, χωρίς φόβο και πάθος, στο πλαίσιο φυσικά της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, του σεβασμού στον πολίτη και τους θεσμούς.

Ένιωσα την ανάγκη να γράψω αυτό το σημείωμα και για έναν επιπρόσθετο λόγο, αυτόν της επικοινωνίας με το πιστό αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας, της ομολογίας σχέσης του μέσου με τον αναγνώστη, του δημοσιογράφου με τον πολίτη. Μίας σχέσης που βασίζεται σε αρχές και αξίες, που θέτει ως όριο της δικής του ελευθερίας το σημείο αφετηρίας της ελευθερίας του άλλου, του απόλυτου σεβασμού της προσωπικότητάς του.

Η ανοχή στη διαφορετικότητα και στην άλλη άποψη, είναι μια από τις αρετές που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο και την εφημερίδα. Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι ως άνθρωποι, όταν μπορέσουμε να απεκδυθούμε τον εαυτό μας και να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του άλλου. 

Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι όταν είμαστε πολύπλευρα ενημερωμένοι και αποτελεί χρέος μας η υποστήριξη και προάσπιση του πλουραλισμού στην ενημέρωση. Η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει από κανέναν άλλο παρά μόνο από τον κακό μας εαυτό.

Η πίστη μας στον πολίτη πρέπει να είναι αδιαμφισβήτητη και διαρκής, να υπερβαίνει τα του εαυτού μας. Η ανανέωση αυτής της πίστης, της εμπιστοσύνης προς τον άλλον «επιβάλλεται» από την ίδια τη φύση του ανθρώπου, προάγει τον κόσμο που ζει, την κοινωνία που συναναστρέφεται και αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργεί, να μεγαλουργεί και στο τέλος της ημέρας, να παραδίδει στις επόμενες γενιές κάτι τόσο σημαντικό, που θα δώσει το έναυσμα σε αυτές να προχωρήσουν ακόμη πιο πέρα. 

Έτσι μόνο θα νιώσουμε ότι η παρουσία μας σε αυτή τη ζωή ήταν σπουδαία, ότι σηματοδότησε ένα αύριο πιο λαμπρό, πιο φωτεινό. Αυτή τη σχέση τιμά και η εφημερίδα, ως Λόγος εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού με τον αναγνώστη.