Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση!
• Τι αναζητούμε ενόψει των εθνικών εκλογών της 21ης Μαΐου; Το προφανές! Kαθαρές και ισχυρές λύσεις. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να ψάχνεται σε ένα περιβάλλον που μυρίζει μπαρούτι σε όλα τα επίπεδα.
Το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι έρχεται μία δύσκολη πενταετία για όλον τον πλανήτη. Δεν είμαστε στο επίκεντρο του «σεισμού», όπως το 2010, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι εύκολα για μία χώρα που είχε πολεμικού τύπου απώλειες του ΑΕΠ για να ξεπεράσει, όσο την ξεπέρασε, μία κρίση χρέους. Κάνει λάθος το ΔΝΤ; Έρχεται μία εποχή ευημερίας και δεν το έχει αντιληφθεί; Μπορεί , αλλά συνήθως τέτοιοι Οργανισμοί πέφτουν μέσα στα κακά νέα, όχι στα καλά.
Πώς μπήκαμε στην ελληνική κρίση; Με μία κυβέρνηση ισχνής αυτοδυναμίας – η ΝΔ νίκησε στις εκλογές του 2007, αλλά δεν είχε την ισχύ να λάβει αποφάσεις που θα θωράκιζαν στην πράξη και όχι στα λόγια την ελληνική οικονομία. Κατέληξε να κάνει φαντασιακές συμφωνίες σε χαρτοπετσέτες την ώρα που οι αγορές έψαχναν το επόμενο θύμα και το θύμα ήμασταν εμείς.
Πόσο πιθανό είναι να έχουμε μια κυβέρνηση ισχνής αυτοδυναμίας μετά από τις δεύτερες εκλογές, τις οποίες έχει άλλωστε προαναγγείλει ο πρωθυπουργός; Πολύ μεγάλες, αν οι δημοσκοπήσεις πιάνουν τον σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας και αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά ως τις 2 Ιουλίου, το πιθανότερο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει αυτοδυναμία αλλά ισχνή όπως το 2007.
Θα εξυπηρετούσε καλύτερα τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας αν μπορούσε να εξασφαλίσει μία πιο άνετη αυτοδυναμία; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς – η ΝΔ είχε την άνεση να κάνει σχεδόν ό,τι επιθυμούσε για μία τετραετία, με επιτυχίες αλλά και με σοβαρές αποτυχίες. Χρειάζεται άλλη μία λευκή επιταγή για να κάνει όσα δεν έκανε; Για να επιτύχει σε όσα απέτυχε; Ενδεχομένως – αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση για αυτό.
Η ΝΔ ζητά σύγκριση με την αντιπολίτευση και ο ΣΥΡΙΖΑ σφυρίζει αδιάφορα σα να μην έχει κυβερνήσει ποτέ. Αν έχει δίκιο το ΔΝΤ, είμαστε μπροστά σε μία νέα δεκαετία του '30 – που όλοι γνωρίζουμε ότι κατέληξε στην δεκαετία του '40 και στα δεινά του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Μπορεί η Ελλάδα να αντέξει υπό τέτοιες συνθήκες με μία κυβέρνηση ισχνής πλειοψηφίας ή συνεργασιών;
Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε επισήμως με την εθιμική δημοσιοποίηση σκανδάλων, ένθεν και ένθεν. Έτσι θα φτάσουμε στις κάλπες; Και όταν φτάσουμε, ποιος θα είναι ο νικητής; Η ελληνική κοινωνία; Τα τρία πρώτα κόμματα στις δημοσκοπήσεις έχουν ψηφίσει Μνημόνια. Η αξιωματική αντιπολίτευση θέλει να το ξεχνά, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν μπορεί να «πουλάει» συγκυβέρνηση με τον Γιάνη Βαρουφάκη, επειδή έτσι μπορεί και να βγαίνουν τα «κουκιά» ή επειδή θέλει να δίνει την εντύπωση ότι βγαίνουν.
Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση για το επόμενο διάστημα. Πραγματικά ισχυρή κυβέρνηση, που δεν θα υπολογίσει το πολιτικό κόστος, ούτε θα συνεχίσει τις επιδοματικές πολιτικές που δεν έχουν αύριο. Μία κυβέρνηση που δεν θα υπόσχεται σεισάχθειες και άλλα παρόμοια, αλλά θα προσπαθήσει να αποφύγει τα χειρότερα με όραμα.
