Οι ευχές των Τούρκων…

 Με αμηχανία πληροφορηθήκαμε τις ευχετήριες επιστολές της ηγεσίας των Τούρκων για την επανάσταση του ’21. Και ιδιαίτερα νιώσαμε κάπως άβουλα, όταν ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών μας έδωσε τα εύσημα για την απελευθέρωση του λαού μας από τον Οθωμανικό ζυγό! Ήταν και αυτή η πράξη των Τούρκων στα απρόβλεπτα της ιστορίας των σχέσεων ανάμεσα στους δύο λαούς. 

Αλλά ας μην βιαστούμε σε θετική εκτίμηση της αλλαγής στην πολιτική της Τουρκίας απέναντί μας. Γιατί η εξωτερική πολιτική κάθε χώρας ποτέ δεν είναι αποτέλεσμα καλής διάθεσης ή έκφρασης κάποιων ευγενικών συναισθημάτων. Αυτά τα στοιχεία προσδιορίζουν μόνο τις ανθρώπινες σχέσεις και όχι πάντα αληθινά και σταθερά.

Όταν αξιολογούμε την πολιτική μιας χώρας προς άλλη, τότε αναφερόμαστε σε διαφορετικές αναγκαιότητες και σκοπιμότητες. Ιδιαίτερα τώρα που ο Ερντογάν βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς τα δημοσκοπικά δεδομένα δείχνουν ότι μάλλον θα αναγκαστεί να παραδώσει το σουλτανικό παλάτι και να εκτεθεί σε μεγάλες περιπέτειες προσωπικές και οικογενειακές. Και να μην ξεχνάμε ότι οι σχέσεις των δύο χωρών πάντα για λόγους ιστορικούς βρίσκονται σε κρίση και προπαντός όταν στην Τουρκία κυβερνάνε καθεστώτα απολυταρχικά, όπως συμβαίνει σήμερα.

Άλλωστε η Ιστορία μας υπενθυμίζει ότι την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας διαμορφώνουν όχι οι προθέσεις και τα αισθήματα, αλλά τα συμφέροντα και γενικότερα οι γεωπολιτικές στρατηγικές. Επομένως ας είναι καλοδεχούμενες οι ευχές των Τούρκων, αλλά να κρατάμε μικρό καλάθι, αφού αυτό βιώνουμε για δυο αιώνες. Οι Τούρκοι δεν μπορούν να ξεχάσουν την οθωμανική αυτοκρατορία και θρέφονται με μεγαλοϊδεατισμούς κι ας μην έχουν ούτε το ψωμί.

Βεβαίως ο ελληνικός λαός με το μεγάλο ιστορικό παρελθόν και με την ανθρωπιστική κουλτούρα που τον διακρίνει επιθυμεί και με τους Τούρκους να έχουμε σχέσεις ειρηνικές και φιλικές. Γιατί ποιος σκεφτόμενος πολίτης της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν προβληματίζεται, όταν βλέπει το κράτος του να ξοδεύει τόσα δισεκατομμύρια για αεροπλάνα, υποβρύχια και καράβια;

Ωστόσο, έχουν δημιουργηθεί πολλά ερωτηματικά για την ξαφνική στροφή των Τούρκων και τις φιλόφρονες ευχές τους. Όλα έχουν την ερμηνεία τους. Σήμερα ο Ερντογάν απειλείται από τους εσωτερικούς του αντιπάλους και εκβιάζεται από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ για να απογαλακτιστεί από τον Πούτιν. Η λογική ανάλυση αβίαστα οδηγεί στη βεβαιότητα ότι έχουμε παρέμβαση και απαίτηση των Αμερικανών να δείξει ο Ερντογάν μια φιλική συμπεριφορά προς τους Έλληνες. Και αυτό το θέλουν ώστε να μπορέσει η Αμερική να ξεπεράσει την άρνηση της Γερουσίας και να πουλήσει τα F16 στην Τουρκία. Άρα πρόκειται για μια καθαρά εξωτερική επέμβαση του ΝΑΤΟ ώστε να συμμορφωθεί μ’ αυτό το δόγμα ο Ερντογάν και έτσι και το ΝΑΤΟ να ενισχυθεί και ο ίδιος προεκλογικά να αντιπαρατεθεί στην ενωμένη αντιπολίτευση.

Το ζήτημα είναι πώς εμείς οι Έλληνες θα αξιολογήσουμε τη στροφή των Τούρκων και πώς θα ενεργήσουμε ώστε να καλλιεργηθούν συνθήκες για ουσιαστικό διάλογο μαζί τους και για επιβολή του σεβασμού των εθνικών δικαιωμάτων μας και του διεθνούς δικαίου. Γιατί η ειρηνική επίλυση των διαφορών μας είναι τόσο αναγκαία, αφού ο λαός μας δοκιμάζεται από σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Όσο για την τακτική των Αμερικάνων, οφείλει η κυβέρνηση να τους θυμίσει ότι τα αεροπλάνα που θέλουν να πουλήσουν στον Ερντογάν θα χρησιμοποιηθούν μόνο εναντίον της Ελλάδας και όχι για την ισχυροποίηση του ΝΑΤΟ. Διαφορετικά οι ευχές, οι φιλοφρονήσεις και τα αγκαλιάσματα των Υπουργών γίνονται για το θεαθήναι και είναι άνευ ουσίας και χρησιμότητας και για τους δύο λαούς.