Τα λυπητερά του ΣΥΡΙΖΑ…

Βρίσκεται πραγματικά σε κατάσταση λυπητερή ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα μικρό διάστημα προ των βουλευτικών εκλογών. Αλλά και το δημοκρατικό μας πολίτευμα σήμερα δέχεται σκληρά χτυπήματα και ίσως πληγώνεται αθεράπευτα στη συνείδηση και στην κρίση των πολιτών του.

Η αιτία γι’ αυτό το γεγονός φαίνεται πως βρίσκεται σε πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη πρωτοκλασάτα, τα οποία με την συμπεριφορά τους και προπαντός με τον «πολιτικό τους» λόγο στρέφονται βάναυσα εναντίον της δημοκρατίας και των θεσμών της.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στη στάση του Ν. Παππά και του Πολάκη. Καταρχήν να επισημάνω ότι πρόκειται για δύο πρόσωπα, τα οποία βρίσκονται στον στενό πυρήνα του σχεδιασμού της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και είναι οι πιο οικείοι άνθρωποι του Τσίπρα. Για να ακριβολογήσω ο καθένας απ’ αυτούς θεωρείται το alter ego του αρχηγού του. Επομένως με κάθε ενέργεια και κάθε σκέψη τους ή έχουν την έγκριση του Τσίπρα ή διπλωματικά εκφράζουν τη γενική βούληση του ΣΥΡΙΖΑ.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι το μέγιστο ατόπημα αυτών των δύο προσώπων είναι η αμφισβήτηση της διάκρισης των εξουσιών και η στοχοποίηση συνολικά των δικαστών με αποκορύφωμα και την φωτογράφησή τους με ονοματεπώνυμο. Πρόκειται για πολιτική πρακτική που ταιριάζει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα και απαξιώνουν κάθε λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Τούτο μας θυμίζει το πώς ο Ερντογάν της Τουρκίας, ο Κιμ της Β. Κορέας και ο Πούτιν της Ρωσίας μεταχειρίζονται τη Δικαιοσύνη.

Σ’ αυτά τα καθεστώτα οι δικαστές είναι πειθήνια όργανα της εκτελεστικής εξουσίας και κάθε απόκλιση από τη βούληση του ηγέτη σημαίνει αιτία για φυλάκιση, εξορία ή και κρεμάλα. Χωρίς καμιά αμφιβολία, τα δύο στελέχη, ύστερα από την ομόφωνη καταδίκη του Ν. Παππά, στράφηκαν εναντίον των δικαστών και με τρόπο που θυμίζει λογικές τρομοκρατικών οργανώσεων.

Και εμείς οι απλοί πολίτες αναρωτιόμαστε για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ αξιολογεί τη Δικαιοσύνη και πότε οι δικαστές εκτελούν το καθήκον τους. Για παράδειγμα ο Παπαγγελόπουλος, Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην εισαγγελέας, είχε στήσει τη σκευωρία της Novartis με στόχο να εξοντώσει όλους τους πολιτικούς και θεσμικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης η Θάνου, Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, τιμήθηκε από τον Τσίπρα εξαιρετικώς με τη θέση της προσωρινής πρωθυπουργού και ειδικής συμβούλου του. Αλλά ακόμη ηχεί στα αυτιά μας η ρήση του Τσίπρα ότι «υπάρχουν δικασταί στην Αθήνα»!

Άρα είναι λογικό εμείς τώρα να αμφισβητούμε την αντίδρασή τους και να θεωρούμε την επίθεση των στελεχών του στη Δικαιοσύνη ως έκφραση ιδεολογικής αντίληψης με καθεστωτικά χαρακτηριστικά. Αλλά και η καταδίκη του Παππά σε φυλάκιση δύο χρόνων έχει ίχνη άδικης απόφασης; Αυτός δεν ήταν που ήθελε να χειραγωγήσει τα ΜΜΕ και χρησιμοποίησε τον τότε φίλο του Καλογρίτσα με υποθήκη βοσκοτόπια και γιδοπρόβατα; Ή μήπως ο Πολάκης για πρώτη φορά διατύπωσε αυτές τις απόψεις για προγραφές και στοχοποιήσεις;

Είναι προφανές ότι ο Τσίπρας τους χρησιμοποιούσε ως εμπροσθοφυλακή για να μεταδίδουν τα μηνύματα για το πώς θα κυβερνούσε αν εδραιωνόταν στην εξουσία.

Κρίμα για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να απαλλαχτεί από τα αριστερίστικα σύνδρομα του μακρινού παρελθόντος και από τις πολεμικές ιαχές των αγανακτισμένων. Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται σε άλλο πολιτικό – οικονομικό περιβάλλον, στο οποίο θέσεις και απόψεις Πολάκη και Ν. Παππά ταιριάζουν μόνο σε μουσειακά είδη προς αποφυγή.

Επιτέλους, οφείλει και ο ΣΥΡΙΖΑ να μας μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας και με σεβασμό στην θεμελιακή αρχή της δημοκρατίας, που είναι η διάκριση των εξουσιών.