Οι δύο όψεις της τραγωδίας…

Συγκλονισμένος είναι ο ελληνικός λαός από την τραγωδία στα Τέμπη. Μαζί με τις οικογένειες των αδικοχαμένων θρηνεί ο Έλληνας και ταυτόχρονα νιώθει οργή για το δράμα που προκλήθηκε ύστερα από το ανθρώπινο λάθος. Και σήμερα η Ελλάδα για μια φορά ακόμη στην ιστορία της βιώνει ένα πάθημα το οποίο δεν ξέρουμε αν θα μας γίνει μάθημα για το μέλλον. Και λέω αυτό, καθότι και άλλες φορές στο παρελθόν υποστήκαμε μεγάλες συμφορές από δική μας ευθύνη χωρίς όμως να έρχεται η ορθορροσύνη στις συλλογικές μας συμπεριφορές.

Για μέρες αντικρύζουμε, αλλά και βιώνουμε ως άνθρωποι και ως συμπατριώτες το δράμα, και προσπαθούμε να βρούμε τα αίτια, γιατί δεν φτάνει το ανθρώπινο λάθος από μόνο να εξηγήσει τα όρια της τραγωδίας. Προσωπικά ως αυτή τη στιγμή βλέπω δύο όψεις στην τραγωδία των Τεμπών, οι οποίες με συνθετική σκέψη αφήνουν την προσδοκία για κάθαρση και για αποφυγή ίδιων καταστάσεων.

Αναμφισβήτητα η τραγωδία οφείλεται στις ενέργειες και τις παραλείψεις ανθρώπων που έχουν την ευθύνη για την ασφάλεια των μεταφορών και την προστασία των ανθρώπων. Και να μην ξεχνάμε ότι το ιερότερο και πλέον απαραβίαστο δικαίωμα του ανθρώπου είναι η προστασία της ζωής του. Δυστυχέστατα η πολιτεία έδειξε ότι δεν έχει φροντίσει ως τώρα ώστε ο πολίτης να μετακινείται με τα μέσα μεταφοράς απόλυτα ασφαλής και σώος.

Το όλο πολιτικό μας σύστημα αποδείχτηκε ότι διαχρονικά είναι κατώτερο των περιστάσεων και ανίκανο να προβλέπει και να προγραμματίζει ώστε να προστατεύεται ο πολίτης είτε από ανθρώπινα λάθη είτε από φυσικά φαινόμενα. Το δυστύχημα των Τεμπών και η συμφορά στο Μάτι επιβεβαιώνουν τη σκέψη μου.

Και γίνομαι σαφέστερος: Οι τελευταίες κυβερνήσεις (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) έχουν μεγάλο μέρος ευθύνης, αφού αδιαφόρησαν ή δεν φρόντισαν επαρκώς να τοποθετηθούν στις γραμμές των σιδηροδρόμων τα αναγκαία ηλεκτρονικά μέσα, τα οποία σαπίζουν στις αποθήκες, κι ας ξοδεύτηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ. Αντίθετα, χωρίς αιδώ ξεπουλήθηκε αντί πινακίου φακής το ένα τρίτο του ΟΣΕ σε χρεωκοπημένη ιταλική εταιρία. Αλλά με την ίδια νοοτροπία σε θέσεις τόσο υπεύθυνες διορίζονται «ημέτεροι» με πελατειακές λογικές. Οπωσδήποτε υπάρχει μερτικό ευθύνης στις εκάστοτε διορισμένες διοικήσεις και στις συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Τώρα η τραγωδία απαιτεί κάθαρση και καλείται το σύνολο της κοινωνίας, πολίτες και πολιτικοί, να αλλάξει τη λειτουργία του ΟΣΕ είτε με τιμωρία είτε με πολιτικές αποφάσεις να δημιουργηθούν επιτέλους συνθήκες που αρμόζουν σε ένα σύγχρονο – ευρωπαϊκό κράτος.

Αλλά μέσα στο δράμα φανερώθηκε και μια δεύτερη όψη, η οποία δίνει ελπίδα για μια άλλη πορεία. Ολόκληρη η κοινωνία πενθεί και με κάθε τρόπο στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες των αδικοχαμένων. Σ’ αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και κάθε αντίδραση σε βάρος των υπευθύνων. 

Και η πιο συγκινητική και ανθρωπιστική εκδήλωση συμπαράστασης είναι η αλληλεγγύη που έδειξαν οι συμπατριώτες με την εθελοντική αιμοδοσία. Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων σε δύο ημέρες παρουσιάστηκαν νέοι στην πλειοψηφία και χάρισαν στους τραυματισμένους 300 φιάλες αίματος! Και σ’ ολόκληρη την Ελλάδα συγκεντρώθηκαν 8.500 φιάλες.

Να, λοιπόν, ποιος είναι ο ελληνικός λαός στις δύσκολες στιγμές. Η ανθρωπιά και προπαντός το στοιχείο της αλληλεγγύης φανερώνουν ότι το γένος μας αντιστέκεται στη γενικευμένη αλλοτρίωση και κρατάει τα γνήσια ψυχικά αποθέματα του ελληνισμού.

Γι’ αυτό και ελπίζω ότι η αντίδραση του λαού με την αληθινή διάθεση συμπαράστασης προς τους δυστυχείς συνανθρώπους μας μπορεί να συντελέσει ώστε και η κάθαρση της τραγωδίας να έρθει και να μην υπάρξει στο μέλλον «ανεπάρκεια επαγγελματική» και «αμέλεια καθήκοντος» από τους πολιτικούς μας.