Περί του «πλακώθηκαν» και άλλων τινών…

Έχει γίνει πολύ του… «συρμού» η φράση περί «πλακώματος», ή εγώ έχω γίνει παράξενος, και μου φταίνε όλα; Αναρωτιέμαι, καθώς, κατά την τελευταία συζήτηση στη Βουλή, οι φράσεις «πλακώθηκαν», «πήγαν να πλακωθούν», «Η κα Πιπιλή πήγε να πλακωθεί με τον κ. τάδε συνάδελφό της», έδιναν κι έπαιρναν απ’ τα μέσα ενημέρωσης. Και δεν είναι ένας ή δύο μόνο δημοσιογράφοι, που χρησιμοποιούν κατά κόρον αυτές τις φράσεις, αλλά το σύνολο σχεδόν του ελληνικού πληθυσμού, και ειδικά της νεολαίας μας. Λες και η γλώσσα μας είναι τόσο φτωχή και δεν υπάρχουν άλλες λέξεις να αντικαταστήσουν τη συγκεκριμένη φράση, όπως «πήγαν να πιαστούν στα χέρια», «χειροδίκησαν», «διαπληκτίστηκαν», «μάλωσαν», «ήρθαν στα χέρια», «αρπάχτηκαν», ή, -έστω- προσθέτοντας στο ρήμα κι ένα ουσιαστικό, π.χ. «πλακώθηκαν στις καρπαζιές, στο ξύλο, στις μπουνιές», κλπ. κλπ., έτσι ώστε να γίνεται πιο ελαφρύς ο διαχωρισμός περί «πλακώματος»!...

Θα με ρωτήσει κάποιος, «τί το μεμπτό περιέχει αυτή η λέξη και θα πρέπει να αποφεύγεται ή τουλάχιστον να χρησιμοποιείται με φειδώ»;

Απάντηση: «Σε κάποια «παλιάς κοπής» άτομα, χτυπά άσχημα στ’ αφτιά, γιατί υπονοεί κάτι το… σεξουαλικό, κι αφού είναι πανεύκολο ν’ αντικατασταθεί, γιατί να μην το αποφεύγουμε;

Είναι αλήθεια πως τέτοιες λαϊκές φράσεις και εκφράσεις, όπως και οι γνωστές «γαμ…[το]», «γαμ…[σου]», «μαλ…κα», «μα…κίες», και τα παράγωγά τους, ακόμη και στα μωρά που μόλις βγουν απ’ την κοιλιά τής μάνας τους, είναι οι πρώτες που θ’ ακούσουν… Όσο για τους νέους και τις νέες, ειδικά στα σχολιαρόπαιδα, οι εφτά στις δέκα, δεν απουσιάζουν σχεδόν ποτέ!... Αφού όμως μπορούμε να τις αποφύγουμε ή να τις αντικαταστήσουμε, γιατί δεν το προσπαθούμε;

Ελπίζω πως δεν θα με χαρακτηρίσετε «ηθικολόγο», «σεμνοτυφή», ούτε «πουριτανό», όπως αρέσκεται να εκφράζεται ξενικά, η νεολαία μας, κι όχι μόνο!…

Κι αφού… πήρα «φόρα» κι αναφέρω όσα «ενοχλούν» τ’ αφτιά μου, θ’ αναφερθώ, ειδικά σ’ όσους η επαγγελματική τους ενασχόληση είναι η ενημέρωση, είτε από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου, ή εντύπων μέσων, πως, εκτός απ’ το «τρεισήμισι», υπάρχει και το «τριάμισι» ή «τρία και μισό», καθώς και το «τρεις και μισή», «τρεις κόμμα πέντε», κλπ., που, ξεφεύγει ακόμη και σε φιλολόγους, δικηγόρους, κ.ά. Αλλά και το τεσσεράμισι, τεσσερισήμισι, την… «ίδια τύχη» έχουν…

Όσο για τους δυο Ηπειρώτες Ευεργέτες, για να μην δείχνουμε ότι δεν σεβόμαστε ούτε τη μνήμη τους ούτε τις δωρεές τους, τα επώνυμά τους τονίζονται στην παραλήγουσα: Δομπόλης, Κατσάρης...