ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: 28 χρόνια από την κοίμηση του Επισκόπου του χρέους και της θυσίας!

Αποτελεί κοινό τόπο η διαπίστωση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε η «Φρουρός και Τροφός» του έθνους μας ανά τους αιώνες. Ένας άξιος Λειτουργός και Ιεράρχης της Εκκλησίας υπήρξε και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κονίτσης Σεβαστιανός. Ήταν ο Ποιμενάρχης που μετέδωσε τα νάματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο ποίμνιο της Μητροπόλεώς του αλλά και της Μητροπόλεως Ιωαννίνων όπου διακρίθηκε ως ιεροκήρυκας με τον πύρινο λόγο του πριν εκλεγεί Μητροπολίτης. 

Ο Σεβαστιανός ανάλωσε τη ζωή του στην υπηρεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τον πονεμένο άνθρωπο. Η ψυχή του πέταξε για την επουράνια Βασιλεία στις 12 Δεκεμβρίου του 1994 και ο όλος ελληνισμός εθλίβη για την απώλεια του μεγάλου εκείνου Ιεράρχη. Στις 14 Δεκεμβρίου 1994, τελέσθηκε η νεκρώσιμη ακολουθία του στον Άγιο Κοσμά Κονίτσης. Χιλιάδες λαού από όλη τη Ελλάδα μετέβησαν στην ακριτική Κόνιτσα για να τιμήσουν τον γενναίο Ιεράρχη. Η ταφή του έλαβε χώρα στην Ι. Μονή Μολυβδοσκεπάστου που ήταν και η επιθυμία του. Εκεί παραμένει βιγλάτορας των συνόρων ο Σεβαστιανός. Ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας.

Τα πρώτα χρόνια 

Γεννήθηκε την 20η Ιουνίου 1922 στα Καλογριανά Καρδίτσας. Το 1941 έλαβε το απολυτήριο από το Γυμνάσιο της Καρδίτσας. Ακολούθως απέκτησε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής το 1949 καθώς μεσολάβησε η στρατιωτική του θητεία την δύσκολη εποχή του ανταρτοπολέμου των ετών 1946-‘49. Τότε βρέθηκε για πρώτη φορά στην ηρωική Κόνιτσα. Το 1950 εντάχθηκε στην αδελφότητα θεολόγων «Η ΖΩΗ». Το 1956 εκάρη μοναχός στην Ι. Μονή Ασωμάτων Πετράκη στην Αθήνα. Το επόμενο έτος διορίσθηκε ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου, στη Μητρόπολη Ιωαννίνων και χειροτονήθηκε ιερομόναχος λαμβάνοντας το οφίκιο του αρχιμανδρίτη από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Δημήτριο. Το 1960, ο Σεβαστιανός προσχώρησε στη νεότευκτη αδελφότητα θεολόγων με τίτλο: «Ο ΣΩΤΗΡ». Στα Ιωάννινα δίδαξε ως καθηγητής στο ιεροδιδασκαλείο της Ι.Μ. Βελλάς και στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Το καθημερινό πρόγραμμά του περιελάμβανε Κηρύγματα του Θείου Λόγου, στην πόλη και στα χωριά του νομού.

Η ανάδειξή του σε Επίσκοπο…

Στις αρχές Ιουνίου του 1967, με απόφαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α’ εξελέγη Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Η Κυριακή 11 Ιουνίου 1967 υπήρξε χαρμόσυνη ημέρα καθώς γινόταν η εις Επίσκοπο χειροτονία του π. Σεβαστιανού στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών. Στην πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία κατά την οποία χειροτονήθηκε επίσκοπος ο Σεβαστιανός, προεξήρχε ο τότε Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κυρός Διονύσιος. Στις 14 Ιουνίου 1967 έγινε η διαβεβαίωση του Μητροπολίτου Σεβαστιανού όπως και των υπολοίπων εκλεγέντων τότε Ιεραρχών ενώπιον του Ανώτατου Άρχοντα της χώρας, του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β΄ επί τη παρουσία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η ενθρόνιση του Σεβαστιανού έγινε πρώτα στο Δελβινάκι που ήταν και παραμένει η επίσημη έδρα της Ι. Μ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, στις 29 Ιουνίου 1967 και στην Κόνιτσα την 1η Ιουλίου 1967. Και στις δύο τελετές παρευρέθηκε πλήθος πιστού λαού που επευφημούσε τον νέο Επίσκοπο. 

Το Ποιμαντικό έργο του Σεβαστιανού

Ο Σεβαστιανός διακρίθηκε για το Ποιμαντικό του έργο. Ο ίδιος παρέδιδε μαθήματα στα κατηχητικά στα οποία φοιτούσαν όλοι οι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Σκοπός του ήταν να ωφεληθούν πνευματικά οι νέοι και να συνδεθούν με το Χριστό και την Εκκλησία. Το 1968, δημιούργησε το πρώτο Γηροκομείο στην Κόνιτσα. Το επόμενο έτος (1969) στο ίδιο οίκημα στέγασε και το εκκλησιαστικό - μαθητικό Οικοτροφείο. Το 1970 παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου τοποθέτησε το θεμέλιο λίθο για τον Ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Κόνιτσα. Μοναδικός ναός σε όλη την Ήπειρο και ο μεγαλύτερος σε όλη την Ελλάδα. Έκτοτε, η μνήμη του Άγιου Κοσμά εορτάζεται με ιδιαίτερα λαμπρότητα στην Κόνιτσα, κάθε Αύγουστο. 

Η προσφορά στον Ελληνισμό της Β. Ηπείρου

Το ποιμαντικό έργο του Σεβαστιανού άνοιξε ένα σπουδαίο κύκλο από το 1981, για τους Έλληνες  της Βορείου Ηπείρου αφού από το 1967 ο κομμουνιστής δικτάτορος της Αλβανίας Χότζα, ανακήρυξε την χώρα του ως το πρώτο αθεϊστικό κράτος στον κόσμο. 

Οι Εκκλησίες οι οποίες υπήρχαν στο αλβανικό κράτος είτε γκρεμίστηκαν, είτε έγιναν αποθήκες, στάβλοι, κ.ο.κ. Οι ιερείς αποσχηματίσθηκαν, πολλοί εξ αυτών φυλακίσθηκαν, και κάθε ιεροτελεστία απηγορεύθη δια νόμου με αποτέλεσμα οι χριστιανοί να μένουν όχι μόνον αλειτούργητοι αλλά αβάπτιστοι και ακήδευτοι. 

Ο Σεβαστιανός δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια έναντι αυτού του απάνθρωπου αθεϊστικού διωγμού. Θεσμοθέτησε ετήσιες εκδηλώσεις στην Μητρόπολή του για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Β. Ηπείρου. Παρουσία του τελούνταν αγρυπνία στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στην Ιερά Μονή Μολυβδοσκέπαστου κάθε 15η Αυγούστου.

Επιπλέον, κάθε Ανάσταση στο χωριό Μαυρόπουλο απέναντι από τη Δρόπολη Αργυροκάστρου, με μεγάφωνα ακουγόταν η αναστάσιμη λειτουργία και το «Χριστός Ανέστη». Για την δικαίωση των Ελλήνων της Β. Ηπείρου ο Σεβαστιανός διοργάνωνε «τριήμερο πένθος προσευχής» στα μέσα κάθε Φεβρουαρίου. Οι εκδηλώσεις κορυφωνόταν στο Δελβινάκι, όπου γινόταν αρχιερατική λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως Βασιλείου καθώς ο Μητρ. Βασίλειος υπήρξε υπουργός της Αυτόνομης Κυβερνήσεως της Β. Ηπείρου του 1914.

Χάρη στο μακαριστό Σεβαστιανό την 7η Οκτωβρίου 1981, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέδωσε ένα ιστορικό ψήφισμα δια του οποίου η Ηγεσία της Ελληνικής Εκκλησίας συμπαρίσταται στον δοκιμαζόμενο ελληνισμό της Β. Ηπείρου. 

Ο Σεβαστιανός συνέχισε τον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών και προς τούτο μετέβη στο Ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο τον Οκτώβριο του 1982 όπου ενημέρωσε τους Ευρωβουλευτές για το τι διωγμό υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες. Για τον ίδιο σκοπό επισκέφθηκε τις Η.Π.Α., ενώ έκανε δεκάδες ομιλίες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. 

Ο Ακάματος ακρίτας  Ιεράρχης ο Σεβαστιανός συνέγραψε ακόμη και βιβλία με σπουδαιότερο το «Η Εσταυρωμένη Βόρειος Ήπειρος», ενώ παράλληλα εξέδωσε την μηνιαία εφημερίδα «Βορειοηπειρωτικό Βήμα» προκειμένου να ενημερώσει άπαντες για το δράμα του ελληνισμού της Βορ. Ηπείρου. Συμπαραστάτες του είχε τα πνευματικά του παιδιά της Σ.Φ.Ε.Β.Α. και του ΠΑΣΥΒΑ.

Κωνσταντίνος Χασόγιας