Η εκλογή του Π. Παυλόπουλου ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών και οι αντιδράσεις…

on .

Η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών και η σχετική ανακοίνωση του σκεπτικού της εκλογής του, προκάλεσαν, όπως ήταν αναμενόμενο, τις ανάλογες αντιδράσεις. Και αυτό για δυο βασικά λόγους: Πρώτα, γιατί η Σιναία Ακαδημία Αθηνών είναι το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας, αποτελεί δε, όπως δηλώνει και το όνομά της, δημιούργημα του μεγάλου Βορειοηπειρώτη Εθνικού Ευεργέτη Σίμωνα Σίνα. Ήταν ένας από τους αυθεντικότερους εκπροσώπους του Απόδημου Ελληνισμού- αυτού του παγκόσμιου μοναδικού φαινομένου, με την τεράστια προσφορά προς το Έθνος μας και την ανθρωπότητα γενικότερα. Με τη λαμπρή του πνευματική καλλιέργεια και την υπέρμετρη αγάπη του για την πατρίδα, φρόντισε να στολίσει την πρωτεύουσα της Ελλάδας με ένα από τα ωραιότερα καλλιτεχνικά δημιουργήματα του κόσμου και να οργανώσει αυτό το δημιούργημά του κατά τον πιο τέλειο τρόπο, με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Απευθύνθηκε, για το σκοπό αυτό, στο γνωστό φιλέλληνα και ουμανιστή της εποχής του, Καθηγητή και Ακαδημαϊκό, τον Φρειδερίκο-Ειρηναίο Θείρσιο και ζήτησε συμβουλές και υποδείξεις για την οργάνωση της Ακαδημίας. Θέτει έτσι ως σκοπό της, «την καλλιέργεια και προαγωγή των επιστημών, των γραμμάτων, των καλών τεχνών και καθόλου των ανθρωπίνων γνώσεων δια της συγκεντρώσεως και της συνεργασίας των επιφανεστάτων Ελλήνων επιστημόνων, λογογράφων και καλλιτεχνών επικοινωνίας», ώστε να αποτελέσει «στάδιον ευγενούς αμίλλης του πνεύματος, ενώ αναδεικνύεται και βραβεύεται η ικανότης, η εργασία και η αρετή».

Έπειτα, γιατί στο σκεπτικό της εκλογής του οι Ακαδημαϊκοί επικαλούνται και την πολιτική δραστηριότητα του Προκόπη Παυλόπουλου, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι: Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπήρξε πρώην υπουργός, «αδιαλείπτως» μάλιστα στην περίοδο 2004-2009, και πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Αυτό ακριβώς το απόσπασμα της απόφασης προκάλεσε και τις σχετικές αντιδράσεις και μάλιστα από ανθρώπους των Γραμμάτων. Η αντίδραση αυτή έχει ως βάση την κοινά αποδεκτή άποψη του Δημήτρη Γληνού, σύμφωνα με την οποία: «Είναι των αδυνάτων αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς οποιοδήποτε κλάδο της ανθρώπινης πνευματικής ενέργειας από την Πολιτική. Γιατί ο άνθρωπος ούτε σαν άτομο (που ουσιαστικά δεν υπάρχει) ούτε σαν σύνολο, μπορεί να μεταβληθεί ποτέ σ’ ένα απλό και μόνο θεωρητικό πλάσμα. Ζωή σημαίνει ενέργεια και τρόπος ενέργειας. Τρόπος ενέργειας σημαίνει Πολιτική, συνειδητή ή όχι. Γιατί δεν υπάρχει ενέργεια του ανθρώπου, που δεν είναι κοινωνικά καθορισμένη».

Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, εκδηλώθηκαν και οι σχετικές αντιδράσεις:

Αντέδρασαν, ανάμεσα σε άλλους, τρεις διακεκριμένες προσωπικότητες της κοινωνίας μας, με επώνυμα άρθρα τους, την ίδια ημέρα, στο ίδιο φύλλο αθηναϊκής εφημερίδας (ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23 -10-2022): Ο Περικλής Δημητρολόπουλος, δόκιμος δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Κωνσταντίνος Γάτσιος, εκλεκτός επιστήμονας, πρώην Πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου, το οποίο κατέστησε ένα από τα σπουδαιότερα Ανώτατα Πνευματικά Ιδρύματα της χώρας, ενεργός πολίτης σήμερα, που αγωνίζεται για μια δημιουργική και παραγωγική Ελλάδα, και ο Νίκος Δήμου, γνωστός, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό συγγραφέας και κριτικός. Το βιβλίο του «Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας», αριθμεί μέχρι σήμερα 32 εκδόσεις και έχει μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες, όπως δείχνει η παρατιθέμενη γερμανική έκδοση.

Και οι τρεις παραπάνω προσωπικότητες επικρίνουν την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως Ακαδημαϊκού, ιδιαίτερα δε το απόσπασμα που αναφέρεται στην πολιτική του δραστηριότητα. Του καταλογίζουν πως η «αδιάλειπτη» (2004-2009) θητεία του στο Υπουργείο Εσωτερικών συνδέθηκε με την κατάργηση της διαδικασίας του ΑΣΕΠ στις προσλήψεις, υποθάλποντας έτσι τη φαυλοκρατία, με αθρόους κομματικούς διορισμούς που φούσκωσαν το έλλειμμα μέχρι τελικής χρεοκοπίας. Για την αποκάλυψή της ο αρμόδιος της ΕΛΣΤΑΤ υπέστη απηνή διωγμό. Του καταλογίζουν επίσης την τραγική αδράνεια που υπέδειξε εκείνη τη μοιραία νύχτα του 2008, τότε που η Αθήνα παραδόθηκε στις φλόγες και υπέστη τρομερές καταστροφές. Σχετικά δε με την επιλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας ισχυρίζονται ότι αυτή υπήρξε αποτέλεσμα καθαρής πολιτικής σκοπιμότητας προκειμένου, ανάμεσα σε άλλα να καλυφθούν ελλείψεις και αμαρτίες της Λαϊκής Δεξιάς, η οποία στη συνέχεια συμμετείχε, με επίλεκτο στέλεχός της, στην κυβέρνηση. Εξέφρασαν τέλος την ικανοποίησή τους για τη μη ανανέωση της θητείας του στο Αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αντίθετα με αυτό που συνέβη με τους προκατόχους του.

Είχα κι εγώ την τύχη να γνωρίσω τον Προκόπη Παυλόπουλο, ως βουλευτή της Ν.Δ. και, στη συνέχεια, την ατυχία να τον γνωρίσω ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στα πλαίσια του αγώνα που κάναμε, επί δεκαετίες ολόκληρες, ως Επιτροπή Αγώνα για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα και για την αποκατάσταση, στον τομέα αυτό, της συνταγματικής τάξης και της νομιμότητας στο νομό Ιωαννίνων. Τον επισκεφθήκαμε στο βουλευτικό του γραφείο, του εκθέσαμε το θέμα προσκομίζοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία, του καταγγείλαμε την απαράδεκτη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. αντίθετη με όλες τις άλλες γνωμοδοτήσεις -αποφάσεις και πορίσματα των άλλων θεσμικών οργάνων-και του ζητήσαμε, ως καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου να συμπαρασταθεί στο δίκαιο αίτημά μας, κατά τη συζήτηση του θέματος, για δεύτερη φορά, στην Μόνιμη Ειδική Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, της οποίας υπήρξε μέλος. Οφείλω να ομολογήσω ότι, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής, πήρε το λόγο και συμπαραστάθηκε στο αίτημά μας.

Κατά τρόπο ξεκάθαρο, κατά την παρέμβασή του, επισήμανε ότι: «Κανένας δεν είναι ανεξέλεγκτος, σε ό,τι αφορά το ζήτημα του σεβασμού της βούλησης του διαθέτη, που είναι μάλιστα, όπως όλοι γνωρίζουμε, συνταγματικά κατοχυρωμένος, και το νομικό πρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, και επομένως εποπτεύεται και ελέγχεται».

Ομόφωνα η Επιτροπή ανέθεσε στον Προκόπη Παυλόπουλο να συντάξει το σχετικό πόρισμα εκ μέρους της. Το πόρισμα που συντάχθηκε, σε ό,τι αφορούσε την γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. ήταν καταπέλτης: «Απλή ανάγνωση των διατάξεων του νόμου 1473/1984 αρκεί να καταδείξει ότι περιλαμβάνει τα κάθε είδους Κληροδοτήματα που υπάγονται στο νομό Ιωαννίνων, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και εκείνων που υπάγονται στο Δήμο Ιωαννιτών».

Καλεί στη συνέχεια τον υπουργό Οικονομικών να ανακαλέσει τη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. μαζί με την υπουργική απόφαση που την έκανε δεκτή και να εφαρμόσει το νόμο 1473/1984,με το αιτιολογικό ότι:

«Η διοικητική πράξη -υπουργική απόφαση είναι παράνομη και έκανε δεκτή εσφαλμένη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που κινείται προς την αντίθετη (με το Σύνταγμα και με το νόμο) κατεύθυνση».

Διαβάστε με προσοχή την παραπάνω φράση και σκεφθείτε ότι αυτό δυστυχώς είναι το Κράτος της μεταπολίτευσης για το οποίο κάποιοι περηφανεύονται, και, όπως στο επόμενο σημείωμα θα διαβάσετε, αυτό δυστυχώς το Κράτος υπηρέτησε, αρνούμενος τον πρότερο εαυτό του, και ο Προκόπης Παυλόπουλος, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ ως απλός βουλευτής, με επίσημο πόρισμα της Βουλής, του οποίου υπήρξε συντάκτης, το κατακεραύνωνε. Σκεφθείτε ακόμα πως το ίδιο Κράτος της ανομίας εξακολουθεί να «ζει και να βασιλεύει» και σήμερα, και τότε θα δικαιολογήσετε το λαμπρό και παγκοσμίως γνωστό επιστήμονα Βασίλειο Μαρκεζίνη ο οποίος, από το 2010, μας προειδοποίησε: «με αυτό το πολιτικό σύστημα, αν δεν αλλάξει τακτική, δεν υπάρχει διέξοδος».