Ο πρωτογενής τομέας σε πλήρη εγκατάλειψη…

on .

 Τι και αν βιώνουμε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις, που ίσως εξελιχθεί σε ακόμη  μεγαλύτερη και από το μεγάλο κραχ του 1929. Η κυβέρνηση και η Α-Τοπική αυτοδιοίκηση -περιφερειάρχες και δήμαρχοι- περί άλλων τυρβάζουν!

Ο πληθωρισμός στο 12%, ο υψηλότερος από το 193, η ακρίβεια απερίγραπτη, αβάσταχτη! Πηγαίνουμε στα super markets και δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις απανωτές αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων αλλά και λοιπών βασικών αγαθών. Πώς μπορούν να επιβιώσουν οι νέοι μας με 613 ευρώ το μήνα;

Τι να πληρώσουν; Την διατροφή τους; Το νοίκι; Πού να φτάσουν τα λεφτά όταν για μια γκαρσονιέρα χρειάζονται 300 ευρώ συν κοινόχρηστα, ρεύμα, νερό; 

Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους, εκείνους που λαμβάνουν κάτω των 1.000 ευρώ, που ούτε αναδρομικά πήραν, ούτε αύξηση θα πάρουν γιατί έχουν προσωπική διαφορά ή ό,τι άλλο είχαν σοφιστεί, ενώ οι άλλοι υψηλοσυνταξιούχοι με δύο συντάξεις, έχουν! Πώς να το καταλάβουν οι υπουργοί, πολιτικοί και λοιποί της εξουσίας όταν δεν έχουν δουλέψει ποτέ στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γραφείο; Δύσκολο έως αδύνατο, γιατί ζουν στον γυάλινο κόσμο τους!

Η κατάσταση της μεγίστης πλειοψηφίας του λαού βαίνει επί τα χείρω και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέγεθος, το βάθος και τη διάρκεια, ιδίως για τον φετινό χειμώνα. Ακρίβεια σε τρόφιμα, ενέργεια -πετρέλαιο, αέριο, ηλεκτρικό- σε απίστευτες τιμές, πρωτόγνωρες, έχουν γονατίσει και φτωχοποιήσει το 70% των Ελλήνων και δεν λέμε για το 30% που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπάρχει φυσικά ένα 20% που ζει αξιοπρεπώς, δεν έχει πρόβλημα και ένα 10% που έχει πάρα πολλά χρήματα και δεν το αγγίζουν η κρίση και η ακρίβεια.

Ο πρωτογενής τομέας, η παραγωγή, η επάρκεια τροφίμων, τα προγράμματα και η ροή του χρήματος αντί να είναι πρώτη προτεραιότητα για την επιβίωσή μας είναι τελευταία! Πώς μπορεί να έχει μέλλον μια χώρα όταν ερήμωσαν τα χωριά μας και εγκαταλείπεται ο πρωτογενής τομέας παραγωγής; Εντάξει, καλή η καινοτομία, η ψηφιοποίηση του κράτους, αλλά τρόφιμα, γάλα, τυρί, κρέας, πατάτες, φασόλια, φακές, ρύζι, ζάχαρη, σιτάρι, καλαμπόκι κλπ. όλα εισαγόμενα; Θέλει πολύ μυαλό να το καταλάβουν ή τους λείπει η κοινή λογική;

Οι κτηνοτρόφοι προσπαθούν να πουλήσουν κοπάδια από πρόβατα, γίδια και αγελάδες, αλλά δεν βρίσκουν αγοραστές και αναγκάζονται να τα οδηγήσουν για σφαγή, για κρέας και αυτό γίνεται για πρώτη φορά από ότι ξέρω και έχω διαβάσει. Το γιατί είναι γνωστό! Δεν βρίσκουν βοσκούς! Οι Αλβανοί πήγαν στην Αγγλία και την Ιταλία με πολύ καλύτερες αμοιβές, το κόστος παραγωγής αβάσταχτο, τροφές, πετρέλαιο, ρεύμα κλπ. έξοδα δεν μπορούν να καλυφτούν! 

«Και το κράτος πού είναι;», θα μπορούσε να ρωτήσει ο καθένας μας. Η απάντηση είναι: Πουθενά, δεν υπάρχει! Πολλοί λένε -και για μένα δικαίως- ότι το «κράτος» είναι οι περίπου δέκα ολιγάρχες! Όλα τα λεφτά τα παίρνουν αυτοί από το πολυδιαφημιζόμενο ταμείο «ανάπτυξης» (σαν άλλο σχέδιο Μάρσαλ) των 35 δις ευρώ, τεράστιο το ποσό και, αν περισσέψουν, θα δοθούν λίγα ψίχουλα για τον λαό για να μη διαμαρτύρεται, ξεσηκώνεται και χαλάσει την ησυχία τους! Ένα χρόνο τώρα, πού πήγαν τα λεφτά που πήραν; Ποιοι τα πήραν και γιατί; Γιατί δεν μας τα λένε; Σιωπή των… αμνών στις τηλεοράσεις!

Δυστυχώς, η εξουσία συνεχίζει τη διαχείριση, χειρίστου είδους θα έλεγα. Ένα πρόγραμμα  παραγωγικής ανασυγκρότησης από Έλληνες οικονομολόγους και τεχνικούς, που γνωρίζουν καλύτερα τον τόπο τους από τους τεχνοκράτες της Ε.Ε. - Βρυξελλών, από καθηγητές του Χάρβαντ, δεν μπορεί να γίνει;

Εάν δεν βρεθεί κάποια κυβέρνηση στην εξουσία που μαζί με τους νέους και το λαό γενικότερα θα προσπαθήσει να σώσει τη χώρα και τον λαό από την φτώχεια και δυστυχία, το μέλλον θα είναι πολύ δυσοίωνο. Μακάρι να αναλογιστούν τις τεράστιες ευθύνες που έχουν η κυβέρνηση και οι πολιτικοί που έχουν την τύχη της χώρας  στα χέρια τους και να αλλάξουν την πορεία της…