Το Σούλι έχει ιστορία, αλλά έχει και μέλλον...

Με μεγάλη επιτυχία, και ως προς την οργάνωσή της και ως προς τα αποτελέσματά της, πραγματοποιήθηκε ημερίδα στον Αυλότοπο Σουλίου με θέμα «Ιστορία Σουλίου – Μέλλον Σουλιωτοχωρίων», με την πρωτοβουλία και τη φροντίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αυλοτόπου Σουλίου «Η Γλαβίτσα». Πλέον όλο και περισσότεροι, ευτυχώς δειλά - δειλά και η Πολιτεία, διαπιστώνουν την ανάγκη να εξαρθεί ως παράδειγμα ο ηρωισμός των Σουλιωτών και να αναδειχθεί ο χώρος του Σουλίου με τις κατάλληλες υποδομές. Η περιθωριοποίηση του Σουλίου και των τιτάνιων, λαμβανομένων υπόψιν των συνθηκών της εποχής, αγώνων των Σουλιωτών δεν πρέπει να συνεχιστεί, αντίθετα επιβάλλεται συστηματική και ουσιαστική προσπάθεια για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση της πολύτιμης παρακαταθήκης των Σουλιωτών.

Μεγάλη η συμβολή…

Στην πρόσφατη εκδήλωση μίλησαν ο ιστορικός – συγγραφέας Νικόλαος Ασημακόπουλος, η ιστορικός – συγγραφέας Λιάνα Μπακογιάννη και ο φιλόλογος – συγγραφέας Βαγγέλης Τσιρώνης, όλοι τους με πολύτιμη συνεισφορά στην καταγραφή του απαράμιλλου Σουλιώτικου ηρωισμού.  Ο γνωστός και καταξιωμένος δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και συγγραφέας Σταύρος Τζίμας, που κατάγεται από την περιοχή διηύθυνε τη συζήτηση. 

Σε παράλληλες εκδηλώσεις οι παρευρισκόμενοι ξεναγήθηκαν στο πανέμορφο τοπίο του χωριού, ενώ προσφέρθηκαν τοπικά εδέσματα. Παρόντες ήταν οι βουλευτές Θεσπρωτίας της Ν.Δ. Βασίλειος Γιόγιακας και του ΣΥΡΙΖΑ  Μάριος Κάτσης, ο Δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης, ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας Θωμάς Πιτούλης κ.ά..

Ο Δήμαρχος Σουλίου στον χαιρετισμό του ανέφερε ότι «η συμβολή των Σουλιωτών στην επανάσταση του 1821 προς την ελευθερία του έθνους ήταν μεγάλη, σημαντική αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο οι Σουλιώτες βρίσκονταν εκεί όταν τους καλούσε ο αγώνας για την Ελευθερία! Μέσα από το βιβλίο του κ. Ασημακόπουλου αναδεικνύεται για ακόμα μια φορά το έργο των Σουλιωτών στην κατάκτηση της Ελευθερίας της πατρίδας μας».

Λαμπρό παράδειγμα

Ακριβοπληρωμένος ο αέρας του ηρωισμού πάνω στα μέρη του Σουλιού, όπου στηλίτες ασκητές της λευτεριάς, άξιοι για αιώνιο έπαινο, σε αντίθεση με εμάς τους σύγχρονους, που δε λογαριάζουμε ολότελα τιμή και αξιοπρέπεια, μες της ανήκουστης σκλαβιάς το χειροπιαστό σκοτάδι, έκαναν να καίει ζωηρή η φλόγα σ’ αυτό το βουνίσιο βωμό, όπου το αδούλωτο φρόνημα και ανίκητο ήταν και άπαρτο και σεβαστό και ιερό. 

Έδρασαν αποφασιστικά στην ξερή και άγονη και τραγικά μεγαλοπρεπή αυτή γωνιά της ελληνικής γης, όπου εμπνεύστηκαν, μετουσίωσαν και ενσάρκωσαν τον φωτερότερο απ’ όλους τους σκοπούς τους, αυτόν της λευτεριάς. Και από των πυρωμένων βράχων τη λαμπράδα μίλησαν εύγλωττα, με τη γλώσσα των όπλων, ποιοι και από ποιους ήταν και σε τι απέβλεπαν. 

Απαντώντας στον Αλή «η πατρίδα μας είναι απείρως γλυκύτερη από τα άσπρα και όλους τους ευτυχείς τόπους, όπου υπόσχεσαι να μας δώσεις», δεν ομιλούν αγράμματοι, ορεσίβιοι και τραχείς πολεμιστές, αλλά αγωνιστές, που, αφού έτσι σκέφτονταν και έτσι ενεργούσαν, ήταν όχι απλά Έλληνες, αλλά πρωτοέλληνες, πρωτοήρωες και προβάλλουν σαν ημίθεοι της φυλής στην κορυφογραμμή της ιστορίας μας.

Όταν άναψε η Επανάσταση στην άλλη Ελλάδα, οι Σουλιώτες ήταν καθημαγμένοι, ωστόσο όρθιοι, με τα όπλα θερμά. Οι Σουλιώτικες, παρασουλιώτικες και κλεφταρματολικές δυνάμεις της Ηπείρου, αξιόλογες σε αριθμό, πολέμησαν, ασυναγώνιστες σε τόλμη και πολεμική εμπειρία, στο Μεσσολόγγι, στην Κλείσοβα, στο Καρπενήσι, στην Αράχοβα, στην Ακρόπολη, στο μακρινό Κρεμμύδι της Καλαμάτας, στην άγρια καταδίωξη του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και ακόμα στην αποτυχημένη επιχείρηση του Φαλήρου, όπου χάθηκαν γενναίοι αρχηγοί και ανδρείοι στρατιώτες.  Αλλά και σε κάθε γωνιά της επαναστατημένης γης μας μέχρι και στη Βοιωτία, όπου βρόντηξαν, για τελευταία φορά τα αθάνατα καριοφίλια του 1821.

Οι περιπέτειες, τα κατορθώματα, οι ανδραγαθίες και οι ατυχίες των Σουλιωτών, θα πρέπει να συγκινούν, να συνεπαίρνουν, να καθοδηγούν, να διδάσκουν και μην μοιάζουν με παλαιούς ηρωικούς μύθους, αλλά σαν ένα κάλεσμα και σαν μια ζωντανή πραγματικότητα διαχρονικά.