Ο κοινωνικός μας περίγυρος…

Οι κοινωνικές σχέσεις κάνουν τη ζωή μας ευχάριστη. Πολύ σπάνια οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, όσο ζουν στην απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον. 

Πρόσφατη η  εμπειρία μας από την καραντίνα, λόγω της πανδημίας. Πόσοι συνάνθρωποί μας έπαθαν κατάθλιψη και κατέφυγαν σε ιατρική βοήθεια; 

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η μοναξιά μπορεί να αποβεί μοιραία για την υγεία, ενώ οι συναναστροφές και η συντροφικότητα στηρίζουν την υγεία και την ευζωία.

Η συχνότητα των κοινωνικών συναναστροφών και η ενασχόληση με κάθε είδους Συλλόγους και άλλες οργανωμένες δραστηριότητες, είναι ισχυρός παράγοντας που καθορίζει τη μελλοντική μας υγεία.

Τα άτομα που συμμετέχουν σπάνια σε κοινωνικές δραστηριότητες, που δεν πηγαίνουν στην εκκλησία, που δεν ταξιδεύουν, και που δεν έχουν συναναστροφές, είναι κατά 20% πιο πιθανό να πεθάνουν νωρίτερα για οποιαδήποτε λόγο, σε σχέση με τα άτομα που είναι πολύ κοινωνικά. 

Η απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον οδηγεί στην κατάθλιψη και σιγά-σιγά στην άνοια.

Οι κοινωνικές συναναστροφές έχουν μεγάλη σημασία, γιατί οι φίλοι, οι συγγενείς  και οι παρέες μας χαρίζουν συναισθηματική υποστήριξη όπως, τρυφερότητα, κατανόηση και φροντίδα, καθώς αποτελούν ένα δίκτυο πρακτικής βοήθειας για όταν υπάρξει ανάγκη.

Οι κοινωνικές συναναστροφές, επίσης, συντηρούν την οξύνοιά μας. Όσο λιγότερες είναι οι κοινωνικές συναναστροφές ενός ατόμου, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει για την απώλεια των γνωστικών λειτουργιών.

Βέβαια, εάν υπάρχει το υπόβαθρο μιας νόσου, όπως η νόσος  Αλτσχάιμερ, το άτομο τείνει να κόβει τους κοινωνικούς του δεσμούς, οπότε η απομόνωση από τον κοινωνικό περίγυρο μπορεί να σηματοδοτεί σοβαρά μελλοντικά προβλήματα.

Νομίζω η ενασχόληση με τη θρησκευτική λατρεία, όσοι επιθυμούν, χρήζει ιδιαίτερης μνείας. Μελέτες έχουν βρει ότι τα ενεργά μέλη μιας εκκλησίας καθυστερούν να παρουσιάσουν αναπηρίες.

Επίσης κάποιοι συνάνθρωποί μας αναζωογονούνται με την επαφή με τη φύση, για παράδειγμα την κηπουρική, με αγροτικές και άλλες ασχολίες, καθώς και με φροντίδα κατοικίδιων ζώων. Η εργασιοθεραπεία αποδεικνύεται ευεργετική. Με τα χρόνια κάποιοι κοινωνικοί δεσμοί χάνονται. Έρχεται ο καιρός που κάποιοι κοντινοί φίλοι και συγγενείς φεύγουν απ’ τη ζωή, γιατί αυτό είναι αναπόφευκτο.

Σημαντικό λοιπόν, είναι να φτιάχνουμε καινούργιους δεσμούς φιλίας. Επίσης σημαντικό είναι, στις διαπροσωπικές αυτές σχέσεις, εάν π.χ. περιμένουμε να μας τηλεφωνήσουν οι φίλοι μας, ας σηκώσουμε εμείς πρώτοι το τηλέφωνο και να προτείνουμε συνάντηση. 

Επίσης διάφορες αγαθοεργίες που θα μας γεμίζουν όπως, να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη, επίσης προσφέροντας εθελοντική εργασία, όπως παλιότερα, με την προσωπική εργασία. Αναζητάμε άτομα με τα ίδια ενδιαφέροντα μέσα από Συλλόγους, ΚΑΠΗ. Εάν η κατάθλιψη, οι διάφορες φοβίες, η έλλειψη αυτοπεποίθησης μας κρατάνε απομονωμένους, τότε ζητάμε ιατρική βοήθεια. Κάνοντας όλα αυτά που αναφέρθηκα, να είστε βέβαιοι ότι θα ανακαλύψουμε πόσοι άλλοι συνάνθρωποί μας έχουν  παρόμοια προβλήματα με τα δικά μας και πόσο θα μπορούσαμε να αλληλοβοηθηθούμε.

Ένα άλλο θέμα που θέλω να θίξω είναι  η γιαγιά και ο παππούς σήμερα. Ο κόσμος και οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει άρδην από την εποχή που ήμασταν παιδιά. Τώρα πια η γιαγιά και ο παππούς ζουν μακριά από τα εγγόνια, μόνοι τους, κι όχι μόνο σε διαφορετικές γειτονιές αλλά συχνά και σε διαφορετικές πόλεις. Η αστυφιλία και οι σύγχρονες συνθήκες ζωής, δυσκολεύουν κατά πολύ την προσωπική επικοινωνία των συγγενών σε ένα μεγάλο αριθμό οικογενειών. Τι πρέπει να γίνει; Θα καταθέσω κάποιες συμβουλές επικοινωνίας: Πρέπει απαραίτητα να διατηρήσουμε διόδους επικοινωνίας με τα εγγόνια μας. Αν ζούμε σε διαφορετικές πόλεις, πέρα από την τηλεφωνική επικοινωνία, καλό θα είναι να στέλνουμε γράμματα στα εγγόνια μας, γιατί δεν ξέρετε πόσο πολύ χαίρονται τα παιδιά όταν λάβουν κάποιο γράμμα μας, θα προσπαθήσουν κι εκείνα να αλληλογραφήσουν μαζί μας. Με το τηλέφωνο θα αναλωθούμε στα τετριμμένα, ενώ στα γράμματά μας θα περάσουμε μηνύματα και συμβουλές, υπό μορφή ερωτήσεων και θα ζητάμε να μας απαντήσουν αν συμφωνούν και αν όχι για ποιον λόγο. Ανταλλάσσουμε λεξιλόγιο. Λέμε στα εγγόνια μας εκφράσεις που χρησιμοποιούμε και να μας μάθουν ποιές είναι οι αντίστοιχες τωρινές εκφράσεις. Επίσης να λαμβάνουμε μέρος σε αθλοπαιδίες που χαίρονται τα εγγόνια μας και να τα ενθαρρύνουμε πάντα να αισθάνονται νικητές. Να μαθαίνουμε και εμείς από τις δεξιότητες τους και τα ενδιαφέροντα τους και συνεχώς να τα ρωτάμε προκειμένου να αισθάνονται ότι μετράει η γνώμη τους.

Όμως προκειμένου οι γιαγιάδες και οι παππούδες επειδή το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε, τα παραπάνω αυτά χρόνια να είναι ευχάριστα και δημιουργικά και να μην περάσουν με προβλήματα και αναπηρίες, πρέπει να ακολουθήσουμε ορισμένα βήματα προς τη μακροζωία και την υγεία: 

1) Διακοπή καπνίσματος

2) Να τρώμε υγιεινά όπως: λαχανικά, φρούτα, δημητριακά ολικής αλέσεως, αποφεύγοντας τα κεκορεσμένα λίπη που βρίσκονται στο κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα τυποποιημένα τρόφιμα. Επιτρέπεται το ελαιόλαδο, τα δημητριακά, τα λιπαρά ψάρια, ξηροί καρποί φιστίκια, καρύδια, αμύγδαλα, αβοκάντο.

3) Παίρνοντας καθημερινά πολυβιταμίνη και κυρίως B12.

4)  Διάβασμα για εγρήγορση του μυαλού λύνοντας σταυρόλεξο παίζοντας σκάκι.

5) Φυσικές δραστηριότητες με συχνή άσκηση έστω και μισή ώρα περπάτημα.

6)  Εργαστηριακές εξετάσεις και ιατρική παρακολούθηση τακτικά.

Έτσι θα μπορούμε να χαιρόμαστε τα εγγόνια μας βλέποντάς τα να μεγαλώνουν και να προκόβουν.

(Μέτσοβο)