Φύλακες γρηγορείτε!

on .

 Τελείωσε η σύνοδος κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) στη Μαδρίτη, με κύρια θέματα τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη διεύρυνση της Συμμαχίας, με την είσοδο σ’ αυτή της Σουηδίας και της Φιλανδίας. Εκείνο που πρέπει, από την αρχή, να επισημάνουμε, το οποίο μας αφορά άμεσα, είναι ότι με τη λήξη της συνόδου, ο κ. Ερντογάν άρχισε πάλι την προσφιλή του τακτική, δηλ. τις αμφισβητήσεις και τις απειλές, που αφορούν στο Αιγαίο και στα Ελληνικά νησιά που υπάρχουν σ’ αυτό· βιάστηκε πολύ, ίσως για να κατευνάσει τα πνεύματα της αντιπολίτευσής του, που είχαν οξυνθεί, προτού ακόμη εκείνος επιστρέψει στη χώρα του.

Στα Ελληνοτουρκικά θέματα θα επανέλθουμε αργότερα, αφού πρώτα αναφέρουμε μερικά πράγματα, για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη και συγκεκριμένα, για κερδισμένους και χαμένους (αν επιτρέπεται στην περίπτωσή μας αυτή η έκφραση).

Τα αποτελέσματα της συνόδου, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ήταν τα αναμενόμενα. Η διεύρυνση της συμμαχίας, με την είσοδο των δύο χωρών (Σουηδίας και Φιλανδίας), επιτεύχθηκε, μετά την άρση των αντιρρήσεων του κ. Ερντογάν, φυσικά με το αζημίωτο. Πραγματικά, πιστεύαμε ότι στο τέλος έτσι θα γίνει. Η Τουρκία εφαρμόζει πάντα την Αρχή, «πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει…».

Εισέπραξε κάποιες υποσχέσεις ο κ. Ερντογάν, από τους συμμάχους, όπως τουλάχιστον πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ, δεν ξέρουμε βέβαια αν είναι μόνο αυτές (οι υποσχέσεις), γιατί, όπως είπε ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής, «στην πολιτική πολλά λέγονται και δεν γίνονται και πολλά γίνονται και δεν λέγονται».

Ο κ. Ερντογάν δεν αποφάσισε να φέρει στη σύνοδο τα Ελληνοτουρκικά, γιατί ξέρει ότι οι σύμμαχοι γνωρίζουν: τους στόχους της Τουρκίας στο Αιγαίο και στα νησιά μας, τις αξιώσεις της (Τουρκίας) στην Α. Μεσόγειο, ποιος απειλεί ποιον, ποιος παραβιάζει, κάθε μέρα, τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, ποιος διατηρεί απέναντι από τα νησιά μας μια ολόκληρη Στρατιά και ικανό αριθμό αποβατικών σκαφών και κάνει μ’ αυτά τακτικά αποβατικές ασκήσεις.

Φυσικά, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν πλήρως προετοιμασμένος ν’ απαντήσει (με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την αλήθεια), εάν επροκαλείτο.

Και στα θέματα του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου (στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, ανάπτυξη Νατοϊκών Δυνάμεων στην περιοχή, κλπ.) υπήρξε, στη σύνοδο, πλήρης συμφωνία των συμμάχων, γι’ αυτό και περίσσευσαν, την τελευταία κυρίως μέρα, τα χαμόγελα και οι εναγκαλισμοί των ηγετών των συμμαχικών χωρών και κυρίως του Γ.Γ. της συμμαχίας με τον κ. Ερντογάν, για την υποχώρηση του δευτέρου στο θέμα της εισόδου των δύο χωρών. Κερδισμένες είναι λοιπόν, όλες οι χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας, από τη Σύνοδο της Μαδρίτης.

Χαμένος, μάλλον, θεωρείται ο Πρόεδρος Πούτιν, τόσο για την διεύρυνση του ΝΑΤΟ, όσο για τη συμφωνία ανάπτυξης τριακοσίων χιλιάδων στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην περιοχή, αλλά και για την απόφαση της Συμμαχίας, να συνεχίσει τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, θα μας τις αποκαλύψει, πιστεύω σύντομα, ο χρόνος.

Αλλά ας έλθουμε τώρα στα θέματα, τα οποία μας αφορούν άμεσα, τα Ελληνοτουρκικά, να δούμε πώς διαμορφώνονται τα δεδομένα, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις των αξιωματούχων της γειτονικής μας χώρας.

Επιτέλους, άνοιξαν τα χαρτιά τους και μας είπαν ξεκάθαρα, τι θέλουν από την Ελλάδα· θέλουν το μισό Αιγαίο και τα νησιά τα οποία βρίσκονται σ’ αυτό. Μέχρι τώρα, οι γείτονές μας αμφισβητούσαν μόνο το δικαίωμα της χώρας μας, να έχει οχυρωμένα αυτά τα νησιά, τώρα αμφισβητούν και την κυριαρχία μας σ’ αυτά· οι δικαιολογίες βέβαια που προβάλουν, είναι εντελώς ανυπόστατες και απαράδεκτες. Κάποιοι μάλιστα, σε μια κρίση ειλικρίνειας, είπαν την αλήθεια: «γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε μέσα στα σύνορά μας», ή κάπως έτσι. Εξάλλου, αυτό εννοούν, όταν λένε Γαλάζια Πατρίδα. Τέτοιου είδους Ιδεαλισμός, τέτοιος αναθεωρητισμός, τέτοιος ετσιθελισμός, δεν έχει παρουσιαστεί άλλη φορά από Δημοκρατική χώρα. Δεν έχει παρουσιαστεί επίσης άλλη φορά το φαινόμενο μιας χώρας (της Τουρκίας) η οποία ανήκει στην ίδια συμμαχία (ΝΑΤΟ) με μια άλλη (την Ελλάδα), η πρώτη να απειλεί, συνεχώς, τη δεύτερη, με πόλεμο.

Μετά από όσα αναφέραμε παραπάνω, αλλά και από όσα, σχετικά, μας διδάσκει η Ιστορία της Πατρίδας μας, είναι εύκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι αργά ή γρήγορα, οι γείτονές μας, θα επιχειρήσουν να υλοποιήσουν τους στόχους τους στο Αιγαίο· η μόνη περίπτωση που υπάρχει να μην το κάνουν είναι, όταν γνωρίζουν ότι υπάρχει απέναντί τους ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, έτοιμη ανά πάσα στιγμή.

Δεν ξέρω πότε και ποια θα είναι εκείνη η γενιά, η οποία θα έχει την τιμή, να επιτελέσει το ύψιστο προς την πατρίδα καθήκον. Μέχρι τότε, ας έχουμε υπόψη όλοι μας, τη ρήση του Ομήρου: «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης».

Δεν χρειάζεται, νομίζω, να πούμε, ότι οι δύο Λαοί (Ελληνικός και Τουρκικός), θα είχαν πολλά να ωφεληθούν, σε όλους τους τομείς της ζωής, εάν ζούσαν ειρηνικά και γιατί όχι με αγάπη· εάν θέλουν, ας το λάβουν σοβαρά υπόψη, οι εκάστοτε ηγήτορες της γειτονικής μας χώρας.