Τα καταφύγια…

on .

Ανήκουν πλέον στο παρελθόν οι «ξέγνοιαστες εποχές» που ζούσε ο άνθρωπος, κυρίως ο Ευρωπαίος, που αντικειμενικά είχε και το υψηλότερο επίπεδο διαβίωσης!

Τώρα άλλαξαν τα πράγματακαι γι’ αυτόν, όχι μόνο στο οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε άλλα πεδία… Η ασφάλεια που ένοιωθε ο Ευρωπαίος και μαζί του φυσικά ο Έλληνας, το τελευταίο διάστημα μετατράπηκε… σε ανασφάλεια! Ως τώρα τον ενδιέφερε η «ασφάλεια» στην καθημερινότητά του. Να πηγαίνει ασφαλής στη δουλειά του! (Εφ’ όσον την έχει…). Να πηγαίνει με ασφάλεια το παιδί του στο σχολείο! Να έχει την ευχέρεια να πληρώνει… την ασφάλεια του αυτοκινήτου, αλλά και… τον ΕΝΦΙΑ του ακινήτου! Τώρα όμως, στην εποχή… του Πούτιν, άλλαξαν οι προτεραιότητες! Έχει στραφεί ο νους του σε άλλες «ασφάλειες»! Ρίχνει το βάρος στη «διατροφική ασφάλεια», ένα πρόβλημα που γίνεται τεράστιο με τον πόλεμο στην Ουκρανία! Ακούει για την «πυρηνική ασφάλεια» και αυτό τον φοβίζει! Και οι «κοντινοί γείτονες» του Πούτιν, αισθανόμενοι ανασφαλείς, ετοιμάζουν τα καταφύγια! Καταφύγια που έφτιαξε ο άνθρωπος… προληπτικά για να γλιτώνει από κυβερνήτες… με χαλασμένα μυαλά! Αντί λοιπόν ο άνθρωπος να «δημιουργεί πάνω στη γη», χώνεται κάτω από αυτή, γλιτώνοντας απ’ τους βομβαρδισμούς που ρίχνουν οι εχθροί! Ο άνθρωπος, με μανία μάχεται να εξαφανίσει το συνάνθρωπο! Και όποιος προλάβει… κρύβεται στα καταφύγια που… παρέχουν ασφάλεια! Αυτή λοιπόν είναι η κακή του τύχη… Στον 21ο αιώνα, ο άνθρωπος να παίρνει «μέτρα ασφαλείας» για να αποφύγει τις σφαίρες του πολέμου! Κι αν γλιτώσει από αυτές, έρχεται αντιμέτωπος με άλλες «ανασφάλειες» που συναντά μπροστά του! Είναι ο οικονομικός βραχνάς, αλλά και οι ιοί που συνεχώς τον περικυκλώνουν! Τώρα, πρέπει να πάρει μέτρα ασφαλείας από… την ευλογιά των πιθήκων! Ακόμη και τα… πρώτα ξαδέρφια του τον κυνηγάνε! Να λοιπόν που χρειάζονται… τα καταφύγια!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.