Σε ατμόσφαιρα «άρτζι μπούρτζι....»!

on .

- Η ατμόσφαιρα ή το «περιβάλλον», σε όποια περίπτωση και σε όποια γεγονότα και αν προσπαθήσει κάποιος σκεπτόμενος και να τα συσχετίσει, τελικά θα βρεθεί σε ένα αδιέξοδο και σε μια σύγχυση ιδεών και ερμηνειών.
- Οι χαρακτηρισμοί που δίνονται προσπαθώντας να εξηγηθεί ένα γεγονός ή μια απόφαση ή μια κατάσταση είναι συχνά αντιφατικοί, και μια σύγχυση είναι η κατάληξη ή το αποτέλεσμα. Το στερητικό Α σαν λεκτικό πρόσημο αποτελεί τελικά τον προσδιορισμό γεγονότων, καταστάσεων, αποφάσεων, και της περιγραφής της επικαιρότητας.
- Η καθημερινή Περιπλάνηση στην ειδησεογραφία και στους κυρίαρχους τίτλους εντύπων και ειδήσεων κυριαρχούνται από πολλά τέτοια στερητικά Α. Ανομία, Αταξία, Αναρχία, Αντιεξουσία, Απειθαρχία, Ανυπακοή, Αυθαιρεσία, Ανατροπή, Ανεπάρκεια, Ακαταλληλότητα, Ασυνειδησία, Αμετροέπεια, Ασυνενοησία και άλλα πολλά, ενώ και άλλες πολλές εκφράσεις που εκφράζουν αυτό το γενικό λεκτικό σύνδρομο της αταξίας πλουτίζουν την απέραντη γλώσσα μας ως ταυτώνυμα το Άρτζι μπούρτζι και λουλάς.
- Ακόμη και οι γλωσσολόγοι για αυτήν τη λαϊκή έκφραση, σωρεύουν πολλές ερμηνείες και ιστορικά προηγούμενα, δίνοντας μια εικόνα «Βαβυλωνίας», μιας από τις πρώτες θεατρικές δημιουργίες του νέου ελληνικού Κράτους, όταν δημιουργήθηκε μετά το 1821. Και έρχεται να κουμπώσει πίσω από τις εκδηλώσεις των 200 χρόνων που μόλις έπεσε η σκηνή. Το διαδίκτυο μας πλουτίζει τον διαλογισμό και όποια προσπάθεια έκφρασης και ακρίβεια περιγραφής όσων συμβαίνουν στην εποχή μας. Μερικά από αυτά θα προστεθούν και σε αυτή τη «μικρή σύνθεση», όπως παλαιότερα διδασκόταν στο μάθημα «Σύνθεσις Ιδεών»!
- «Φύρδην μείγδην», «Αλλαλούμ», «Άρες μάρες», «Μαλλιά κουβάρια», «Άνω Κάτω», «Κουλουβάχατα», «Αχταρμάς», «Ακαταλαβίστικα», «Πέρα βρέχει», «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ» κ.ά.
- Επικαιροποιώντας αυτήν τη «Βαβυλωνία»» του Δημητρίου Βυζάντιου, προσεγγίζονται τα περισσότερα γεγονότα της εποχής μας με μια συνοπτική ανάμνηση των όσων συνόδευσαν την (ΑΠ) ΕΛΠΙΔΑ προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το τελευταίο ακραίο καιρικό φαινόμενο της χιονοκαταιγίδας που ενέσκηψε στην Πρωτεύουσα και στην Αττική.
- Καταγράφηκαν πολλά Α- στη διαχείριση από την πρώτη άποψη του Α-χαρακτήριστου, της «Κλιματικής Κρίσης», που περνούσε την ιδέα του Α-κατανίκητου, για να δικαιολογηθούν παραλήψεις, αναρμοδιότητες, καθυστερήσεις, παραλείψεις, ελλείψεις και ανεπάρκειες, και άλλα, που συνθέτουν ένα πλούσιο αλλά άχρηστο Χρονικό, αφού τελικά ελάχιστα μεγάλα καταστροφικά αποτελέσματα άφησε το χιόνι που γρήγορα έλιωσε. Στο σύνολο της γενικής Ασυνεννοησίας στη ζοφερή ατμόσφαιρα του Χιονιά, εγγράφονται και τα «θεραπευτικά» μέτρα με τα χιλιάρικα και τα διχίλιαρα, μαζί και η «Συγγνώμη», μέτρα τα οποία μπήκαν πληθωρικά σε μια Α-μετροέπεια υψηλών τόνων που συνεχίστηκε και στο Κοινοβούλιο όπου ακούστηκαν πολλά Α. Για να προστεθεί και μια σελίδα Αταξίας, Αμετροέπειας, Ασυνεννοησίας, μια κακή εικόνα και Ανάμνηση του Λίκνου της Δημοκρατίας μας.
- Όλη αυτή η ατμόσφαιρα μιας «Βαβυλωνίας» σύγχρονης έκδοσης, κάνει επίκαιρο ένα ιστορικό σημείωμα που βρέθηκε από την εποχή εκείνη της πρώτης «Βαβυλωνίας» το οποίο ταυτοποιεί τα γεγονότα με τρόπο που να βεβαιώνει την συνέχεια της χώρας μας στα 200 χρόνια που πέρασαν και τα οποία τόσο αλλοπρόσαλλα και άρτζι μπούρτζι και λουλάς γιορτάσαμε όπως ήθελε ο κάθε σκηνοθέτης και μάνατζερ! Να τι γράφτηκε τότε: «Αυτή η ψυχή μένει, η χώρα με τον ήλιο της και τα κοινωνικά σκοτάδια. Με τα γλέντια και τους εμφύλιους. Με αυτή τη Μεσογειακή ψυχή που είναι γεμάτη πάθος και αντιφάσεις, θάλασσα και γκρεμούς». Κάπως έτσι τα περιέγραψε και ο Καλύβας στην τηλεοπτική σειρά «Καταστροφές και θρίαμβοι» που είδαμε τελευταία, για να ψαχνόμαστε να βρούμε ποιά περίοδο περνούμε τον τελευταίο καιρό. Και τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια και σε πόσες «Βαβυλώνιες» επί πολιτικής και κοινωνικής σκοταδιστικής σκηνής θα γίνουμε θεατές.
- Βιώνουμε όλο και περισσότερο όλο και συχνότερα μια ατμόσφαιρα Ανασφάλειας, Ανομίας, Αναρχίας, Ατιμωρησίας και άλλων Αδίωκτων έκνομων ενεργειών που κάθε μέρα τα ειδησεογραφικά κανάλια προτάσσουν στα δελτία και διαχέουν ένα τρομοκρατικό σύννεφο ψεκασμένου νοσηρού αερίου. Την ίδια περίοδο ένα Ανεμβολίαστο πλήθος κάνει τα δικά του Α με Ανυπακοή, Αντίσταση, Άρνηση και ένα είδος Απεργίας θεραπείας και κανόνων αντιμετώπισης μιας πανδημίας σε μια άλλη «Βαβυλωνία» και έναν άλλο Εμφύλιο. Το τελευταίο, ο «Εμφύλιος», σαν έννοια, «ιστορικό γεγονός», και «κοινωνικός σκοταδισμός», όπως περιγράφεται και στο σχόλιο για την «Βαβυλωνία», από τις πρώτες ημέρες της «Ελευθερίας» μας, και μπαίνει στις «Καταστροφές» πριν από τους «θριάμβους», αποτελεί μια διαχρονική ιστορική «πανδημία», μικρών ή μεγάλων περιόδων, ήπιων ή τραγικών κύκλων. Και αυτός ο «Εμφύλιος», που ξεκίνησε ως «διχασμός» από το Βενιζέλο, και ταλαντεύεται με περιόδους «ειρήνης», «λήθης», «ομοψυχίας», «αμνηστίας» και ευτυχών εθνικών εξελίξεων, μετασχηματίζεται διαχρονικά σε μια μόνιμη πανδημία, μίσους και διχασμού, με περιόδους κυματισμού μεταξύ μιας πρόφασης και σκοπιμότητας ηρεμίας και μιας ξαφνικής αναζωπύρωσης και έντασης που αγγίζει και το κοινοβούλιο.
- Μια τελευταία τέτοια ατμόσφαιρα καταγράφηκε καθώς στη συνέχιση ανοίγματος των αρχείων των χωρών του τέως «υπαρκτού σοσιαλισμού» των ηγεμονευομένων από την τέως Σοβιετική Ένωση, που αποκάλυψαν την έκταση της βοήθειας στον αποκαλούμενο «Δημοκρατικό Στρατό», για να αρχίσει ξανά μια συζήτηση για τον «εμφύλιο». Αυτή η αποκάλυψη της μεγάλης βοήθειας που στέλνονταν από τις «συντροφικές» χώρες και συντηρούσαν τον ανταρτοπόλεμο, ενοχλεί κάποιους που ακόμη κρατούν σημαίες με το σφυροδρέπανο-το οποίο εξαφανίστηκε από το Κρεμλίνο- ή μιλούν για «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, αλλά «λιάζονται» στα κότερα της πλουτοκρατίας πίνοντας σκάτς και καπνίζοντας πούρα ονειρευόμενοι την κατάκτηση των αρμών της εξουσίας»! Στα αρχεία που συνεχώς ανοίγουν και δημοσιεύονται τελευταία επιβεβαιώνεται ότι το «σχέδιο Λίμνες» για δημιουργία ξεχωριστού κράτους «Βόρειας Ελλάδας» με την Μακεδονία και την Ήπειρο (διχοτόμηση της Ελλάδας), εξοπλιζόταν από τις χώρες του Ανατολικού μπλόκ, σε γνώση του Στάλιν. Σε αυτά όλα που διακηρύσσουν την Ανατροπή, με τα στειλιάρια και τις κόκκινες σημαίες, που συντηρούν τα Αντιεξουσιαστικά κινήματα και τις Αναρχικές ομάδες που εκτοξεύουν χιλιάδες μολότωφ σε 50 χρόνια της μεταπολίτευσης με δεκάδες θύματα, καταστρέφοντας μνημεία, έργα κοινής ωφέλειας και ιδιωτική περιουσία, συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις κατακτήσεις και τα καλά του εμφύλιου και την εικόνα της «Βαβυλωνίας». Τα τηλεοπτικά επεισόδια «Καταστροφές και θρίαμβοι», μας δίδαξαν πολλά, αλλά η συγκυρία με το άνοιγμα και νέων αρχείων του σοσιαλιστικού παραδείσου, πρόσθεσε και τί μας κόστισε ο εμφύλιος που τροφοδοτήθηκε από τον υπαρκτό.

Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…