Οι… εκσκαφείς!

Και αφού βαρέθηκαν πλέον, ο Μήτσος και ο Θύμιος, να σχολιάζουν… νυχθημερόν τα δύο θέματα που ταλανίζουν την Ελληνική κοινωνία, την πανδημία και την ακρίβεια, μετά άρχισαν... να «σκάβουν» τις αναμνήσεις τους!
-Από την πρώτη Δημοτικού, είμαστε μαζί βρε Θύμιο, είπε ο Μήτσος και έβγαλε έναν αναστεναγμό… Ούτε «σιαμαίοι» να είμασταν και απορώ πώς εμείς βρεθήκαμε σε διαφορετικά «πολιτικά στρατόπεδα»! Μαζί τελειώσαμε το σχολείο, μαζί πήγαμε φαντάροι! Μαζί μας έδερνε η φτώχεια, δεκαετίες τώρα!
Μόλις απολυθήκαμε απ’ το Στρατό, οι πατεράδες μας, είχαν έτοιμες… και τις νύφες! Όσο εμείς υπηρετούσαμε την πατρίδα, αυτοί… συμπεθεριάζανε! (Τέλος πάντων… καλές επιλογές έκαναν και οι δύο!).
Σκάψαμε τη γη στο χωριό, 50 ολόκληρα χρόνια, για να ζήσουμε καλύτερα! Τα ψιλοκαταφέραμε…
Κάναμε και από δύο παιδιά. Τα κορίτσια μας τα καλοπαντρέψαμε στο διπλανό χωριό! Τα αγόρια μας, δεν ήθελαν να ασχοληθούν με τη γη! Ο «δικός σου» έγινε δημόσιος υπάλληλος (κλητήρας στο ΙΚΑ) και ο δικός μου άνοιξε στην κωμόπολη σουβλατζίδικο!
Μας έκαναν και από δύο εγγόνια και τα «φυλάμε» εμείς στο χωριό! Είμαστε οι καλύτεροι… εγγονοφύλακες!
Τέλος πάντων Θύμιο, περάσαμε δύσκολα, αλλά ζήσαμε και κάποιες «καλύτερες μέρες», αλλά ήταν λίγες…
-Τώρα Μήτσο, αρχίζουν τα δύσκολα… Μήπως είχαμε… καλομάθει και τώρα μας κακοφαίνεται;
Τότε δεν είχαμε καθόλου φως, τώρα έχουμε αλλά… μας το κόβουν!
Τότε είχαμε μόνο ένα τηλέφωνο, στο καφενείο του χωριού! Τώρα, ο 5χρονος εγγονός σου, σου στέλνει SMS και σου λέει: Παππού έλα να φας, έγινε η φασολάδα! Γι’ αυτό σου λέω, θα περάσει δύσκολα η Ελλάδα!
Και έτσι, αντί να «σκάβουμε τις αναμνήσεις», πάμε τώρα στα γεράματα να ξανασκάψουμε τη γη, για να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον… το ψωμί!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.