Καίριος ο ρόλος της «Ομόνοιας» για τον Β/Ηπειρωτικό Ελληνισμό!

on .

 Στις 11 Ιανουαρίου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την ίδρυση της «Ομόνοιας» όργανο συμφερόντων του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού, με κύριο σκοπό τον αγώνα για τη διασφάλιση των μειονοτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
Την 30/χρονη πορεία της Ομόνοιας την κατέγραψε με λεπτομέρειες σε άρθρο του στον «Πρωινό Λόγο» (Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2021) ο Βορειοηπειρώτης συνταξιούχος δάσκαλος Βαγγέλης Παπαχρήστου, γνώστης σε βάθος της οργάνωσης, αφού υπήρξε βασικό στέλεχός της για πολλά χρόνια.

Σε μένα απομένει να γράψω κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την κορυφαία αυτή βορειοηπειρωτική οργάνωση και να ευχηθώ πραγμάτωση των καταστατικών της στόχων.
Η ίδρυση της Ομόνοιας στη Δερβιτσάνη (11-1-1991) από συνετούς Βορειοηπειρώτες Έλληνες πατριώτες αποτελεί το πρώτο σπουδαίο επίτευγμα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Απετέλεσε και πρέπει να αποτελεί σύμβολο αγάπης, ομοψυχίας, αδελφικής συμβίωσης και ενότητας. Οργάνωση με καταστατικούς σκοπούς την αξιοποίηση όλων των στοιχείων του Βόρειου Ηπειρωτικού Τμήματος και την ανάδειξη της ελληνικότητάς του, καθώς και τη σταθερή και αποφασιστική προβολή και επίλυση όλων των εκκρεμών προβλημάτων της Ελλήνων της αλβανικής Επικρατείας.
Η Ομόνοια με την ίδρυσή της αγκάλιασε τους Έλληνες της Αλβανίας ανεξάρτητα από κομματική και ιδεολογική τοποθέτηση. Συστάθηκε αμέσως μετά την πτώση του επώδυνου κομμουνιστικού καθεστώτος, που ακόμη ο φόβος και ο τρόμος φώλιαζε στις καρδιές των ανθρώπων. Αποδείχτηκε, πράγματα, κλώσα που ζέστανε κάτω από τις φτερούγες της τους κατατρεγμένους ανθρώπους της ελληνικής μειονότητας. Αλλά, και οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες την αγκάλιασαν με θέρμη και εναπέθεσαν σ’ αυτή προσδοκίες και ελπίδες για την αναγέννηση του τόπου.
Στα πρώτα χρόνια από την ίδρυσή της απετέλεσε το εφαλτήριο, την κινητήρια δύναμη που ενέπνεε και δημιουργούσε ευοίωνες προσδοκίες. Με τις δραστηριότητές της και την απήχηση των ενεργειών των στελεχών της κέρδισε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων. Έδιωξαν από μέσα τους τον φόβο, την αναξιοπρέπεια, την ταπείνωση, την καταφρόνια και την περιφρόνηση και με μπροστάρη την Ομόνοια, κυνήγησαν το όνειρο. Τότε, σε συμφωνία με την αλβανική κυβέρνηση καθορίστηκε και ο γεωγραφικός χώρος, στον οποίο μπορούσε να δραστηριοποιηθεί, ως φορές ιδεών. Η δράση της περιοριζόταν μόνο στα 102 χωριά των Αγίων Σαράντα και του Αργυροκάστρου, τα οποία και μόνο οι Αλβανοί θεωρούσαν μειονοτικά. Με τον νόμο του 1991 απαγορεύτηκε με ειδική διάταξη η συμμετοχή της Ομόνοιας σε εκλογές. Η απαγόρευση αυτή οδήγησε τα στελέχη της στην ίδρυση θυγατρικού κόμματος με την ονομασία ΚΕΑΔ (Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα). Με την ίδρυση του ΚΕΑΔ η Ομόνοια αποδυναμώθηκε και το κέντρο της πολιτικής ανέλαβε το νεοσύστατο κόμμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι οργανώσεις της Ομόνοιας στα χωριά εσίγησαν και όλα, θα έλεγα, περιέπεσαν σε λήθαργο.
Η Ομόνοια στα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς της έπαιξε σημαντικό ρόλο με ευεργετικά αποτελέσματα. Οι ενέργειές της απέβλεπαν στην ανακούφιση των ανθρώπων, και γι’αυτό η απήχησή τους ήταν μεγάλη στον Βορειοηπειρωτικό κόσμο.
Αργότερα, παρουσιάστηκαν σύννεφα που ανέκοψαν τις προσπάθειές της. Επικράτησαν διχογνωμίες, μικροφιλοδοξίες, αντιπαλότητες, αντιπαραθέσεις και μικροπολιτικές, με αποτελέσματα θλιβερά για την εικόνα της Ομόνοιας. Παρατηρήθηκαν διχαστικές τάσεις, διαχωρισμοί σε καλούς και κακούς, σε προδότες και πατριώτες.
Ελπίζουμε ότι όλα αυτά, που διχάζουν και δεν ενώνουν, να ανήκουν στο παρελθόν, να ξυπνήσουμε από τη «χειμέρια νάρκη» και να ανοίξουμε νέα σελίδα δράσεων. Βέβαια, οι όποιες διαφωνίες αποτελούν θεμιτό και υγιές φαινόμενο, αρκεί οι θέσεις και αντιθέσεις να συγκλίνουν στην ομόνοια και ενότητα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Ο δρόμος της σύμπνοιας και της ενότητας είναι ο μοναδικός δρόμος για την μειονότητα.
Να μην ξεχνούμε τις θυσίες εκείνων που στάθηκαν όρθια στη λαίλαπα του χοτζικού καθεστώτος και μπόρεσαν να διατηρήσουν ανόθευτη τη πίστη και την εθνική τους συνείδηση και να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική τους κληρονομιά.
Ο Πρόεδρος της Ομόνοιας Βασίλης Κάγιος, είναι ένας νέος μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος. Σε μήνυμα που απηύθυνε για την επέτειο της ίδρυσης της Ομόνοιας σημειώνει την ιστορική πορεία της οργάνωσης, της επιτυχείς παρεμβάσεις της σε καίρια θέματα της μειονότητας και επισημαίνει της επικείμενες εθνικές εκλογές στην Αλβανία και της ζωτικής σημασίας απογραφή του πληθυσμού, όπως και την ανάγκη συσπείρωσης των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Αναφέρεται ακόμη στην υποχρέωση των αλβανικών αρχών να σεβαστούν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Αλβανών πολιτών, την μητρική γλώσσα, την εθνική καταγωγή και το θρήσκευμα. Καίρια θέματα για τα οποία όλοι να αγωνιστούμε για να έχουν ευτυχή κατάληξη.
Ο Πρόεδρος να αναλάβει το βάρος της ευθύνης και του καθήκοντος και να οδηγήσει την οργάνωση σε επιτυχείς δράσεις και αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Καιρός η Ομόνοια να δράσει σύμφωνα με τον καταστατικό της ρόλο, χωρίς εξαρτήσεις από κομματικούς σχηματισμούς. Να συσπειρωθούν τα στελέχη της μειονότητας και όλοι μαζί να αγωνιστούν για την πρόοδο και την προκοπή του τόπου. Όλοι μαζί, με πρώτο τον Πρόεδρο, να εμφυσήσουμε ελπίδες στον κόσμο ανακόπτοντας κάθε διχαστική τάση.
Η Ομόνοια με θάρρος να απευθύνεται προς την Ελληνική Πολιτεία και να την καλεί να σκύβει με ενδιαφέρον και να συνδράμει τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό που ζει στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια, αλλά και προς την αλβανική ηγεσία για την απόδοση των κατοχυρωμένων μειονοτικών δικαιωμάτων, στηλιτεύοντας της αυθαιρεσίες τους εκφοβισμού και τις βιαιότητας των αλβανικών αρχών.
Ευχόμαστε τα τριαντάχρονα της Ομόνοιας να αποτελέσουν την αρχή για την αναγέννηση του τόπου και την ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη παρουσία της στον βορειοηπειρωτικό χώρο.