Σκέψεις επηρεασμένες από την επέλαση του κορωνοϊού

on .

• Το πόσο διαφορετικός θα είναι ο κόσμος μας μετά την επέλαση του κορωνοϊού θα εξαρτηθεί από τη διάρκεια αυτής  της «ανωμαλίας», το τίμημα σε ζωές και από τον τρόπο που κάθε χώρα και οργανισμός θα έχει διαχειριστεί την κρίση. 
Η επόμενη ημέρα θα κριθεί από τον βαθμό εμπιστοσύνης που θα υπάρχει μεταξύ πολιτών και κράτους, καθώς και μεταξύ των χωρών. Ο φόβος υπονομεύει την εμπιστοσύνη μας σε όσα θεωρούμε δεδομένα, ανοίγει τον δρόμο για αλλαγές.   Όμως, όπως η πίστη νικά τον φόβο, εάν αποκτήσουμε εμπιστοσύνη σε θεσμούς και πρόσωπα, αυτό θα μας δίνει κουράγιο σήμερα και θα είναι η αυριανή βάση της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολιτικής.
Είναι πολλές οι ενδείξεις ότι η μέρα «μετά» θα είναι διαφορετική. Από εκείνους που αναφέρονται στις αλλαγές οι οποίες διαφαίνονται ή πιθανολογούν ότι θα επέλθουν, άλλοι επικεντρώνονται στην καθημερινότητα των πολιτών και άλλοι στη διαμόρφωση ενός νέου διεθνούς περιβάλλοντος. Οικονομικού και πολιτικού, κατ’ επέκταση γεωπολιτικού, αλλά και σε θέματα που αφορούν ένα συντονισμό στην αντιμετώπιση απειλών κατά της δημόσιας υγείας. 
Η εμπιστοσύνη εξαρτάται από τον βαθμό που καλύπτεται η ανάγκη μας για αίσθηση ασφάλειας. Αυτό απαιτεί πλήρη και ειλικρινή ενημέρωση, σταθερή αλλά και ευέλικτη πολιτική, επιστημονική και επιχειρησιακή επάρκεια, ουσιαστική επαφή μεταξύ κράτους και πολίτη. 
Εξάλλου η κρίση δεν δοκιμάζει μόνο τη διοίκηση και το σύστημα υγείας. Δοκιμάζει και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και εκμηδενίζει την απόσταση μεταξύ πολίτη και κράτους. Τη μάχη τη δίνουμε όλοι μαζί. Κάποιοι είναι καλύτερα εφοδιασμένοι για να βοηθήσουν την κοινή προσπάθεια. Σε αυτούς απευθύνεται το υπουργείο Υγείας προκειμένου να εργαστούν εθελοντικά ώστε να καλύψουν τις πρωτοφανείς ανάγκες των νοσοκομείων. Το φορτίο θα είναι πολύ βαρύ. Το ΕΣΥ έχει ανάγκη όλες τις εφεδρείες αλληλεγγύης. Τούτες τις ώρες του “πολέμου” πρέπει να αντέξουν όχι όμως μόνο οι δομές υγείας της χώρας αλλά και η ίδια η χώρα με τους πολίτες της. Και εν τέλει θα είναι κρίμα να γλιτώσουμε από την πανδημία και να πεθάνουμε από την επερχόμενη νέα φτώχεια.
Ο κορωνοϊός αφάνισε ήδη χιλιάδες ανθρώπους, απειλεί δε ασύγκριτα περισσότερους – και μάλιστα, προς το παρόν, κυρίως σε χώρες ακμαίες. Παγώνει ο νους, εικάζοντας τι θα συμβεί αν η νόσος αλώσει και την Αφρική ή την Ινδία με τους αναρίθμητους πένητες, που δεν έχουν καν πρόσβαση σε καθαρό νερό, καθώς και σε  χώρες εκθεμελιωμένες από τον πόλεμο: τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν. Αν παραδόθηκαν χωρίς σοβαρή αντίσταση κράτη όπως η Ιταλία και η Ισπανία, πού να βρεθεί σωστική αλληλεγγύη για τους έτσι κι αλλιώς παρίες του κόσμου τούτου;
Επομένως, όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα, όλα όσα περιμέναμε και όσα ονειρευόμαστε για καλύτερες μέρες, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν και αναστέλλονται επ’ αόριστον. Μοιραία η τράπουλα θα ξαναμοιραστεί από την αρχή!

ΜΙΛΤΟΣ ΓΗΤΑΣ