Η οπτασία της Μονμάρτης...

Οι καρέκλες της εξουσίας συχνά μεταλλάσσουν καταλυτικά τους ανθρώπους και τις ιδέες τους. Η αναπάντεχη σύγκριση της Μονμάρτρης με την πολύπαθη συνοικία των Αθηνών, στην οποία προέβη η κ. Παπακώστα, ξεφεύγει από κάθε λογική. Ο επισκέπτης της παρισινής συνοικίας θα βρει εκεί οποιαδήποτε στιγμή του 24ώρου μια ατμόσφαιρα ασφάλειας, ελευθερίας και δημιουργικότητας από καλλιτέχνες και διανοούμενους. Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και καθαροί, όπως και οι τοίχοι των σπιτιών, που ανήκουν μόνον στους ιδιοκτήτες τους. Γι’ αυτό και συρρέουν πλήθη τουριστών από κάθε σημείο του πλανήτη. Η δήλωση της υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη,

που δείχνει να τελεί εν αγνοία της πραγματικής κατάστασης των Εξαρχείων, δεν ξέρω αν είχε ως στόχο την κολακεία του συριζαϊκού ακροατηρίου, το οποίο έχει μια δική του οπτική για τα πράγματα. Αυτή, όμως, η προσέγγιση ήταν που σφράγισε την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για πάνω από μια τετραετία στα ζητήματα του νόμου και της τάξης, και η οποία ακολουθείται κατά πόδας από το παρόν υπουργικό δίδυμο. Διότι, παρά τις πομπώδεις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, η αλήθεια είναι ότι πότε δεν υπήρξε η παραμικρή διάθεση να δοθεί λύση στο πρόβλημα της βίας και της ασυδοσίας των ποικίλων περιθωριακών ομάδων. Αντιθέτως, μια σειρά αποφάσεων, πράξεων και επιλογών των κυβερνώντων μαρτυρά τις εκλεκτικές συγγένειες τους με το περιθώριο, με τα «δικά τους παιδιά».
Ειδικότερα για τα Εξάρχεια ακολουθήθηκε κατά γράμμα η πολιτική της ανοχής στην ανομία, παραχωρώντας έτσι τη συνοικία defacto σε ομάδες αναρχικών και συμμορίες ποινικών. Στο φαντασιακό των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ και, προφανώς, της εκ μεταγραφής υφυπουργού, το περιβάλλον αυτό είναι γόνιμο προς την καλλιτεχνική αναζήτηση. Ας απαντήσουν, όμως, πρώτα, πώς είναι δυνατόν να είναι δημιουργικό το περιβάλλον σε μια περιοχή που οι κάτοικοί της, με αλλεπάλληλες επιστολές απόγνωσης προς την κωφεύουσα ηγεσία του κατ’ επίφασιν υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, καταγγέλλουν ότι βρίσκονται υπό ομηρία; Όσοι τολμούν να μιλήσουν το κάνουν με την πλάτη στον φακό της τηλεόρασης, διότι φοβούνται ότι θα δεχθούν επιθέσεις από τους τραμπούκους της πλατείας. Ακόμη και η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων, προκειμένου να διαδηλώσουν για την αδιαφορία της πολιτείας που τους έχει παραδώσει βορά στις διαθέσεις των περιθωριακών, διαλύθηκε από τις επιθέσεις κουκουλοφόρων!
Οι επαγγελματίες της συνοικίας βάζουν σιδεριές στα μαγαζιά τους, γιατί ληστεύονται συνεχώς από κακοποιά στοιχεία. Το ένα μετά το άλλο κλείνουν τα καταστήματα γιατί δεν μπορούν να αντέξουν την αφόρητη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Την ίδια ώρα το κράτος δείχνει να υποχωρεί, καθώς ακυρώνονται διαδρομές τρόλεϊ και λεωφορείων, λόγω των επιθέσεων και της πυρπόλησης που υπέστησαν οχήματα από τους μπαχαλάκηδες! Δεκάδες σπίτια βρίσκονται υπό κατάληψη από γνωστούς αγνώστους, οι οποίοι στη συνέχεια εγκαθιστούν εντός τους μετανάστες ή άλλους -με το αζημίωτο;- χωρίς να τηρούνται ούτε οι ελάχιστοι κανόνες υγιεινής. Και φυσικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον απουσίας αστυνόμευσης γίνεται μαζική διακίνηση ναρκωτικών και λαθραίων τσιγάρων. Η ιστορική γειτονιά των Αθηνών έχει γίνει μαγνήτης για οπαδούς της βίας και του χάους, από κάθε μέρος της Ευρώπης, κι όχι μόνον, που ασκούνται, σχεδόν μέρα παρά μέρα, σε επιθέσεις με μολότοφ και πέτρες σε αστυνομικούς, που παίζουν το ρόλο των ζωντανών στόχων. Ακόμη και “παρελάσεις” οπλοφορούντων αναρχικών σε κοινή θέα έχουν λάβει χώρα στη συνοικία, όπου λειτουργεί παρανόμως ΚΕΠ αναρχικών, το οποίο καμία αρχή δεν τολμά να απομακρύνει...
Όλα αυτά σκιαγραφούν τη ζωή που έχει γίνει αβίωτη για τους κατοίκους των Εξαρχείων, οι οποίοι εύλογα εξοργίζονται με απόψεις, όπως αυτή της κ. υφυπουργού. Δεν γνωρίζω αν τα Εξάρχεια θα μπορούσαν να ενταχθούν στο χάρτη των τουριστικών αξιοθέατων της Αθήνας, ως εξωτικό θέαμα ενός άβατου ανομίας εντός της ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, κάτι τέτοιο, θα απείχε πολύ από την οπτασία της Μονμάρτρης...
Ας προσγειωθούμε, επομένως, στην πραγματικότητα για να δούμε τι πρέπει να γίνει ώστε να αποκατασταθεί η νομιμότητα στο κέντρο της Αθήνας. Είναι βέβαιο ότι για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται ένας γενικότερος σχεδιασμός παρεμβάσεων, περιβαλλοντικών, οικιστικών, πολιτιστικών. Δυστυχώς, όμως, πριν φθάσουμε εκεί, απαιτούνται οι παρεμβάσεις της αστυνομίας. Η ΕΛΑΣ έχει την τεχνογνωσία και την ικανότητα να φέρει σε πέρας το έργο της. Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση. Άρα δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια, αλλά κρίσιμες αποφάσεις, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τους πρόθυμους συνοδοιπόρους της, δεν έχει καμία διάθεση να λάβει. Γι’ αυτό προτιμά να ονειρεύεται Μονμάρτρες…

* Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης.