Μ’ ένα σμπάρο πέτυχαν τέσσερα «τρυγόνια»!..

on .

- Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗ, Ομότ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών

 Με τη συμφωνία των Πρεσπών οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. επιτυγχάνουν μ’ ένα σμπάρο όχι δύο, αλλά περισσότερα τρυγόνια, ήτοι: 2 Tην ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και την είσοδο στην Ε.Ε. αποκλείοντας έτσι τη διείσδυση της Ρωσσίας, στην ευαίσθητη αυτή περιοχή των Βαλκανίων στην οποία, από καιρό έχει εγκατασταθεί Αμερικανική βάση, άμεσα συνδεδεμένη με τη μεγάλη βάση του Κοσυφοπεδίου. 2 Την υποβάθμιση ή μάλλον το «ξεύτισμα» της αριστεράς με την κύρωση απ’ αυτήν, την «βαθέως αντιαμερικανική...» πολιτική παράταξη στο χώρο της ΝΑ Ευρώπης. Οι ψευδοαριστεροί, αφού γνήσιοι - ιδεολόγοι αριστεροί δεν υπάρχουν, γιατί αν υπήρχαν, θα είχαν προ πολλού, ξεσηκωθεί εναντίον των Συριζαίων, που έγιναν τα πιο υπήκοα αριστερά παιδιά των ΗΠΑ και της Ε.Ε., δηλαδή της καπιταλιστικής Δύσης, δεν έχουν πλέον επιχειρήματα εναντίον των δεξιών ως υποτελών των Η.Π.Α, αφού η κυβέρνησή τους εισπράττει πλήθος θερμών συγχαρητηρίων από όλους τους «τέως», πλέον γι’ αυτούς, «κακούς» καπιταλιστές για την καλή -βρωμερή κατά τον Γ.Γ. του ΚΚΕ- δουλειά που έκαναν στο Σκοπιανό, αλλά και στα μνημόνια. 

• Την προφύλαξη της δεξιάς, ώστε να μην φθάσει στα χέρια της η καυτή πατάτα της κύρωσης, πιέζοντας Σκόπια και Αθήνα να επισπεύσουν τις διαδικασίες για να τελειώσει στα χέρια του Κ. Τσίπρα, μια ώρα αρχίτερα, το Σκοπιανό.
• Την αποφυγή διαδηλώσεων του πεζοδρομίου εναντίον της κύρωσης από την αριστερά και καθυστερήσεων από την κεντροδεξιά του κ. Μητσοτακη, ο οποίος δηλώνει επαναδιαπραγμάτευση από «μηδενική βάση». Ποτέ άλλοτε, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έτυχε τόσο θερμών συγχαρητηρίων από ΗΠΑ, Γερμανία, ΝΑΤΟ, Ευρωκοινοβούλιο και ΕΕ όσο η «αντιαμερικάνικη» αριστερά κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η συγχορδία μάλιστα, είναι τόσο αξιοθαύμαστα αρμονική που θα μπορούσε να συγκαταλεγεί ανάμεσα στις μεγάλες συμφωνίες των Λίστ, Μπάχ, Μπετόβεν κ.α.
Άλλωστε, η πρόσφατη έλευση στην Αθήνα της «συμμαέστρου» της χορωδίας κ. Μέρκελ τι σκοπούς εξυπηρέτησε; Από λόγια, συγχαρητήρια και επαίνους χορτάσαμε μέχρις εσμού. Από επενδύσεις όμως;
Στην Ελλάδα «γιοκ», στην Τουρκία «ναι» για να επαναλυφθεί το γνωστό «αλλού τα κακκαρίσματα κι’ αλλού γεννούν οι κότες». Ταύτα προς γνώσιν και προσγείωσιν στην ωμή πραγματικότητα.