Με το βλέμμα στις εκλογές...

on .

-Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΑΛΕΣ, Φιλόλογος

 Ο προεκλογικός αγώνας τόσο για τις εθνικές όσο και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές έχει αρχίσει από καιρό, γεγονός το οποίο φαίνεται από την πόλωση του πολιτικού σκηνικού για τις πρώτες και από την κινητικότητα των ενδιαφερομένων για τις δεύτερες. Δεν παρατηρείται ανάλογη κινητικότητα προς το παρόν και για τις ευρωεκλογές. Αξιοπρόσεχτη ωστόσο είναι η χρήση των μέσων, τρόπων και μεθόδων που μετέρχονται οι υποψήφιοι και οι παρατάξειςπου τους υποστηρίζουν για να επικρατήσουν των αντιπάλων τους. Εδώ νομίζω πως αξίζει να σταθούμε περισσότερο, γιατί πέρα από τα πρόσωπα που θέτουν την υποψηφιότητά τους, τα προγράμματά τους κλπ, θα πρέπει να κρίνουμε και να συγκρίνουμε και τα μέσα που μετέρχονται.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο έντυπος, αλλά και ο ηλεκτρονικός τύπος άρχισαν να βγάζουν από το χρονοντούλαπο, από τα συρτάρια τους επιβαρυντικά στοιχεία κατά υποψηφίων, κυρίως σκάνδαλα ή ορθότερα υποτιθέμενα σκάνδαλα, με στόχο να τους πλήξουν. Και το σημαντικότερο, αυτά τα στοιχεία τα κρατούσαν ερμητικά κλεισμένα στα συρτάρια τους για να τα βγάλουν στην πορεία προς τις εκλογές. Τα βαριά χαρτιά βέβαια αναμένονται παραμονές των εκλογών. Έργο που το έχουμε ξαναδεί πολλάκις.
Τα χειρότερα όμως όλων είναι η επίθεση στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή των υποψηφίων, η σπίλωση της αξιοπρέπειας και της προσωπικότητάς τους, η παραπληροφόρηση, η απογοήτευση του εκλογικού σώματος και κυρίως των νέων, οι οποίοι βλέποντας τις ανίερες επιθέσεις που δέχονται οι υποψήφιοι δεν είναι διατεθειμένοι να μπουν σε μια διαδικασία αρένας. Και όλα αυτά, αλλά και άλλα σερβίρονται πολύ πιο εύκολα σήμερα χάρη στα social media, στα τρολ κλπ. Πράγματι πρέπει να είσαι πολύ τολμηρός σήμερα για να ανακατευτείς με τα κοινά!
Τι μένει όμως από τον προεκλογικό αγώνα αυτού του είδους; Ο φανατισμός και ο διχασμός του εκλογικού σώματος, η άγονη αντιπαράθεση των υποψηφίων, αλλά προπάντων η λάσπη που τους ρίχτηκε! Γιατί, όταν στην αντιπαράθεση λαμβάνει χώρα η συκοφαντία, ακόμη κι αν αποδειχτεί, όταν πλέον θα είναι αργά, ότι δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, αυτό το κάτι που μένει είναι η λάσπη! Σε αυτήν αποβλέπουν οι συκοφάντες, όπως γράφει ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μιχ. Στασινόπουλος! «…Κι όταν έλθει η στιγμή ν’ αποδειχθεί η αλήθεια, πόσοι απ’ όσους την πίστεψαν (τη συκοφαντία) πρόθυμα στην αρχή, θα είναι τώρα παρόντες για ν’ αναγνωρίσουν το δίκιο καθ’ όλη τη γραμμή, για το παρόν και για το παρελθόν. Το τραύμα έκλεισε, ίσως απομένει μια ουλή. Γι’ αυτό, πρέπει να φοβάται κανείς τους συκοφάντες. Υπολογίζουν σε όλη αυτή τη διαδικασία».
Αυτά όσον αφορά στους υποψηφίους. Αλλά και οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι πιο υποψιασμένοι πριν κάνουν τις επιλογές τους. Ακούμε πολλές φορές να λένε «καλός είναι ο Α υποψήφιος, πετυχημένος, αλλά ας ψηφίσουμε τον Β μήπως είναι καλύτερος». Ας μην αγνοούν όμως αυτό που, αν δεν απατώμαι, λένε οι Άγγλοι, ότι δηλαδή «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»!
Ας ελπίσουμε όμως ότι μέχρι τις εκλογές δεν θα κουφαθούν τα αυτιά μας με αυτά που θα ακούσουμε και δεν θα τρίβουμε τα μάτια μας με αυτά που θα δούμε!