Ο Αλέξης, οι συντάξεις και οι... μελλοθάνατοι!

on .

Μας γέμισε με αισιοδοξία εμάς τους συνταξιούχους ο πρωθυπουργός μας με τη συνέντευξή του στη ΔΕΘ! Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο σχετικά με τη μείωση των συντάξεων, έδωσε κατά λέξη την απάντηση που παραθέτω απομαγνητοφωνημένη χωρίς τα παραγλωσσικά γνωρίσματα, δηλαδή τις παρατεταμένες παύσεις του προφορικού λόγου (γεμίσματα με τα γνωστά ααα ααα του πρωθυπουργού): «Αλλά το συγκεκριμένο μέτρο θα εξηγήσουμε στην Κομισιόν ότι είναι ένα μέτρο αντιαναπτυξιακό και μη διαρθρωτικό. Διότι αφορά στην προσωπική διαφορά και αφορά κάποια συγκεκριμένη μερίδα συνταξιούχων, οι οποίοι σήμερα είναι πάνω από 70 ετών οι περισσότεροι. Άρα η όποια περικοπή δαπανών δεν θα είναι μια μόνιμη περικοπή. Θα σβήσει με το πέρασμα του χρόνου. Δεν θα έχει καμία επίπτωση στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος».
Είναι αλήθεια πως, αν παρακολουθήσει κανείς το σχετικό video, θα διαπιστώσει τη δυσκολία στην οποία βρέθηκε ο πρωθυπουργός να «καταπιεί» την ερώτηση. Παραλίγο να του σταθεί στο λαιμό!
Σκέφτομαι, ωστόσο, πώς θα ένιωθε ο υπερήλικας γονιός αν του έλεγε το παιδί του ότι με το πέρασμα του χρόνου, με τον επικείμενο θάνατό του θα σβηστούν οι ανάγκες του, οπότε ας μην διαμαρτύρεται, ας μην διεκδικεί! Αλλά αυτό θα ήταν μια οικογενειακή υπόθεση. Αν όμως το λέει ο πρωθυπουργός για τους συνταξιούχους, παύει να είναι οικογενειακή υπόθεση και αποδεικνύει τα αισθήματά του γι’ αυτούς!
Ελπίζει ο πρωθυπουργός μας να έλθει το πλήρωμα του χρόνου που θα φύγουν από τούτο τον μάταιο κόσμο, θα του αδειάσουν τη γωνιά κατά το κοινώς λεγόμενο, οι συνταξιούχοι! Δεν είναι ρατσιστική η τοποθέτηση αυτή που βάζει τον πήχη στους εβδομηντάρηδες; Και οι ρατσιστικές τοποθετήσεις δεν υποδηλώνουν χρείαν ανθρωπιστικής παιδείας;
Αν ο γιατρός έλεγε στον μελλοθάνατο ασθενή του ότι «είναι λίγα τα ψωμιά του», οπότε δεν έχει νόημα η συνέχιση της θεραπείας, τι θα λέγαμε για τον γιατρό αυτόν; Αν ο δάσκαλος έλεγε σε έναν μη προικισμένο από τη φύση μαθητή του ότι όσο κι αν προσπαθήσει είναι καταδικασμένος από αυτήν, πώς θα τον κρίναμε; Σε ανάλογες περιπτώσεις τι συμπεράσματα θα βγάζαμε;
Βέβαια, αν ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι έσφαλε επικαλούμενος τον «φυσικό κόφτη», μπορεί να ζητήσει συγνώμη. Αλλά και αυτή είναι θέμα παιδείας!
Τι νιώσαμε εμείς οι συνταξιούχοι –και όχι μόνο- από τη δήλωση αυτή του πρωθυπουργού, θα το αντιληφθεί ασφαλώς τη μέρα των εκλογών! Τότε που μελλοθάνατοι συνταξιούχοι θα τον “χαιρετήσουμε”! Γιατί, όταν μας αντιμετωπίζει σαν μελλοθάνατους, εμείς ξέρουμε τι περιμένει από εμάς, αλλά εμείς τι να περιμένουμε από αυτόν; Μάλλον να μας ευχηθεί «καλόν παράδεισο»!
Ισχυρίζεται ότι μάχεται να μη μειωθούν οι συντάξεις. Μα αυτός δεν ψήφισε δυο φορές τη μείωσή τους; Αν δυσκολεύεται να πετύχει την κατάργηση του νόμου που ψήφισε, τουλάχιστον να θυμάται ότι όπως έστρωσε θα κοιμηθεί! Ή να σταματήσει να παίζει με τα νεύρα των μελλοθανάτων –μειώνονται, δεν μειώνονται οι συντάξεις– «μαδ(ουρ)ώντας τη μαργαρίτα»!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΕΣ