Και άλλη μια φωνή για την Παμβώτιδα!

Πλάι στην αφύσικη φαντασμαγορία του πρασίνου των νερών, του κεραμιδί των στεγών και τις εναλλαγές του πρασίνου της βλάστησης, πλάι στη φωνή της φύσης και στις κωπηλατικές εγκαταστάσεις της Λιμνοπούλας και η φωνή του Γιαννιώτη που έζησε την αλλοιώτικη λίμνη! Η φωνή του πρώην Δημάρχου των Γιαννιωτών Λευτέρη Γκλίναβου. Πονεμένος κι ο ίδιος, προσπαθεί να μεταφέρει με την επιστολή του (14.07.18) τον πόνο του κάθε Γιαννιώτη που έζησε την λίμνη και βλέπει την αξία της να χάνεται. «Ας φανταστούμε για λίγο πως θα ήταν τα Γιάννενα χωρίς την λίμνη για να καταλάβουμε την αξία της για την ζωή της πόλης» γράφει ο πρώην βουλευτής.
Πώς θα ήταν, αλήθεια, τα Γιάννενα χωρίς την λίμνη; Θα είχαμε την β’ φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Κωπηλασίας και την διοργάνωση του Πανευρωπαϊκού των Νέων το 2019; Θα είχαμε νησί και μοναστήρια; Θα είχαμε την πόλη των γραμμάτων και την τέχνη της ασημουργίας; Θα είχαμε Αλή Πασά και Κυρά Βασιλική; Θα είχαμε μώλο και Κυρά Φροσύνη, κάστρο, ιστορία και παράδοση; Θα είχαμε τουρισμό χωρίς νερά; Εάν το μικρό παράδειγμα των κωπηλατικών στα πηχτά πράσινα νερά, είναι μονοπάτι ζωής για την πόλη, ας σκεφτούμε λίγο τι θα μπορούσε να είναι μια Παμβώτιδα για τα Γιάννενα σε γαλάζια καθαρά νερά.
«Μελέτες υπάρχουν, ειδικοί επιστήμονες που ασχολήθηκαν κατά καιρούς με το θέμα της λίμνης υπάρχουν και όμως οι ειδικοί μας προειδοποιούν ότι δεν κάνουμε κάτι ουσιαστικό σήμερα» (Λευτ. Γκλ.). Γιατί άραγε; Και γιατί άραγε με συμφωνία του Δήμου Ιωαννιτών, της Περιφέρειας και του Φορέα Διαχείρισης, εγκαταστάθηκε ένα «πιλοτικό σύστημα ελέγχου των αλγών» όταν το πρόβλημα της Παμβώτιδας δεν είναι η αντιμετώπιση της συσσώρευσης της ήδη παραχθείσας άλγης, αλλά η αντιμετώπιση της φωτοσυνθετικής παραγωγής της άλγης και ο έλεγχος του φωσφόρου που ορίζει την παραγωγή της στη λίμνη;
Γιατί άραγε δεν φροντίζουμε για την φυσική αποκατάσταση της γεωλογικής μορφολογίας της λίμνης, με την απομάκρυνση των αναχωμάτων και την επαναλειτουργία των βαλτικών και υγρολιβαδικών μηχανισμών, που εξασφαλίζουν την σωτηρία των υπογείων και επιφανειακών νερών και προφυλάσουν την ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα, τις τοξικές αναθυμιάσεις και τις εκπομπές του μεθανίου στο λεκανοπέδιο;
Γιατί άραγε δεν φροντίζουμε για την επανασύνδεση του υδρολογικού συστήματος με τις πηγές του Μιτσικελιού και την υδρολογική ρύθμιση της στάθμης των νερών της λίμνης με την βοήθεια της φύσης; Τι είναι αυτό που εμποδίζει την θεραπεία της Παμβώτιδας, όταν επιστημονικοί αναλυτές δείχνουν τον δρόμο της επαναλειτουργίας του συστήματος της Παμβώτιδας με: α) τον έλεγχο της εξωγενούς και ενδογενούς φωσφορικής υπερλίπανσης της φωτοσυνθετικής παραγωγής του φυτοπλαγκτόν β) την αποκατάσταση της γεωλογικής μορφολογίας της λίμνης και γ) την επανασύνδεση του διαταραγμένου υδρολογικού συστήματος στον βυθό της λίμνης και στην λεκάνη απορροής;
* * *
«Αυτό που χρειάζεται είναι η δική σας βούληση και απόφαση και όλοι εμείς, κάτοικοι, τοπικοί φορείς, τοπικές αρχές και βέβαια κεντρική εξουσία να σκεφτούμε τις ευθύνες που έχουμε για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η λίμνη μας. ΕΙΣΤΕ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΡΓΑ!» (Λευτ. Γκλ.)