Μας… κυνηγάει ο Νόμος!

on .

Ποιος Νόμος; Μα αυτός ο οικοδομικός Νόμος που εξομοιώνει το καφενείο της Χαραυγής, αυτού του μικρού χωριού στο Πωγώνι με τούς επτά γερόντους και τις άδειες καρέκλες, με τις βίλες και τις πολυδάπανες οικοδομές του Κολωνακίου και των Βορείων Προαστίων των Αθηνών.
 Για την Κυβέρνηση, της «πρώτης φοράς Αριστεράς» δεν έχει και μεγάλη διαφορά το ποιος θα πληρώσει το πρόστιμο των δυόμισι χιλιάδων ευρώ, ο πλούσιος της μεγάλης οικοδομής ή ο γεράκος καφετζής της Χαραυγής, αρκεί να τηρηθεί το γράμμα του Νόμου και να εισπράξει ο Τσίπρας τα δυόμιση χιλιάρικα! «Αιδώς Αργείοι», κοινώς: Ντροπή σας κύριοι!
Τους Νόμους, κύριοι, τους φτιάχνουν οι άνθρωποι για τους ανθρώπους και φυσικά και οι Νομοθέτες πρέπει, κατά τεκμήριον, να ‘ναι σοφοί  και οι ελεγκτές της εφαρμογής τους, σοφότεροι, εφόσον ο Νόμος τους παρέχει την ευχέρεια. Γιατί πάλι ο Νόμος λέει και είναι αξίωμα πλέον αυτό  ότι:  «Η άκρα Δικαιοσύνη είναι άκρα Αδικία»!
Σήμερα  χάρις σ’ αυτόν το Νόμο, που η γενίκευσή του τον καθιστά γελοίο, όλα τα χωριουδάκια σε όλη την επικράτεια και ειδικά στη ρημαγμένη μας από κόσμο Ήπειρο μένουν χωρίς καφενείο. Δεν υπάρχει ένα καφενεδάκι, ένα μαγαζάκι, για να πάνε τα 4-5  γεροντάκια  να πιούν  ένα καφέ και ν’ αλλάξουν μια κουβέντα.  Τους το απαγορεύει  η… Αριστερή Κυβέρνηση  η οποία κυνηγάει στα χωριουδάκια τους… μεγάλους φοροφυγάδες, τους μεγάλους φοροκλεφταράδες, για να τους βάλει τα μεγάλα πρόστιμα, όπως το γεράκο στη Χαραυγή  ή στη Ρουψιά και στο Μαυροβούνι όπου όλοι – όλοι οι κάτοικοι δε φτάνουν τους δέκα.
Δεν ντρέπεστε για την ασχετοσύνη  σας, κύριοι Νομοθέτες της … πεντάρας! Ζητάτε  από τα καφενεδάκια των μικρών χωριών μελέτες αρχιτεκτονικές και… στατικά και… περιβαλλοντολογικές μελέτες  και σχέδια και… Νομιμοποιήσεις  και άδειες και  ό,τι θα ζητούσατε από μια αστική πολυδάπανη οικοδομή.
Ω της ασχετοσύνης σας!
Ω της ανεπάρκειάς σας!
Ω  της  μεγαλομανίας σας! και
Ω  της  μικρόνοιάς σας!
Δεν βρίσκω άλλα «ουαι» να πω  για την ατυχία των Ελλήνων να νομοθετούν γι’ αυτούς, για μας όλους δηλαδή,  άνθρωποι που δεν θα  κατάφερναν να μοιράσουν  σωστά  ούτε  «δυο γαϊδουριών άχυρο» που λέει κι ο λαός.

ΑΡΕΤΗ ΜΑΛΑΜΗ