Η υποχωρητικότητα ανοίγει την όρεξη για μεγαλύτερες διεκδικήσεις!..

on .

Πολύς ο λόγος που ρέει καθημερινά, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον τύπο, για το θέμα της ονομασίας της γείτονος χώρας βόρεια ων συνόρων μας, που θέλει να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Όχι άδικα, διότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ την άποψή μου.
Η πιο σωστή θέση είναι εκείνη που έλαβε το 1992 η Ελληνική Κυβέρνηση, μετά την συνεδρίαση υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων, δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε το κράτος των Σκοπίων με όνομα που να συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, ούτε με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό ή παράγωγό του. Την ίδια θέση έχουμε και σήμερα τουλάχιστον 8 εκατομμύρια Έλληνες, που μας εκφράσανε τα δύο συλλαλητήρια Θεσ/νίκης και Αθήνας κι ας μην ήμασταν παρόντες σε κανένα απ’ αυτά, για διάφορους λόγους. Πνευματικά όμως ήμασταν μαζί τους κύριε Τόσκα κι αυτό έχει σημασία.
Ο τότε Πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης προχώρησε στις διαπραγματεύσεις λίγο παραπέρα και τους πρότεινε τη σύνθετη ονομασία Σλαβομακεδονία, την οποία δεν δέχθηκαν οι Σκοπιανοί για δικούς τους λόγους. Σήμερα ο κ. Πάνος Καμμένος (ΑΝ.ΕΛ.) τους προτείνει την ονομασία Βαρντάσκα. Εγώ τους προτείνω την ονομασία Αρβανιτοσλαβομακεδονία, για να περιλαμβάνει και τους Αλβανούς. Μέχρι εδώ και τέλος οι σύνθετες ονομασίες, καμιά περαιτέρω υποχώρηση. Τι κι αν μας πιέζουν οι Αμερικανοί, τι κι αν τους αναγνώρισαν 130 χώρες με το συνταγματικό τους όνομα. Τι κι αν μας πιέζουν οι Εγγλέζοι ότι θα τους βάλουν με το όνομα «Μακεδόνες» στο ΝΑΤΟ; Μικρή σημασία έχει. Εμείς δεν πρέπει να τους αναγνωρίσουμε κι αυτό έχει σημασία. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ψευδεπίγραφοι «Μακεδόνες». Εάν θέλουν να τους αναγνωρίσουμε ως Μακεδόνες με γεωγραφικό προσδιορισμό, θα πρέπει όχι μόνο να διαγράψουν από το Σύνταγμά τους τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις κι επιθυμίες. Αλλά το σπουδαιότερο, να καθιερώσουν στο σύνταγμά τους την Ελληνική Γλώσσα ως επίσημη γλώσσα του κράτους τους! Να αρχίσουν από την επόμενη σχολική χρονιά να την διδάσκουν στα σχολεία όλων των βαθμίδων, κι όταν μάθουν ύστερα από 4-5 χρόνια, να τους αναγνωρίσουμε ως Βορειο-Μακεδόνες. Διότι «ο Μέγας Αλέξανδρος μιλούσε Ελληνικά» και διέδωσε την Ελληνική Γλώσσα στα βάθη της Ασίας μέχρι την Ινδία. Πολύ καλή εντύπωση μου έκανε ότι οι παίκτες της ποδοσφαιρικής ομάδας Α.Ε. Λάρισας έγραψαν στην φανέλα τους «Ο  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ»!
Τέλος, τι κι αν πέρασαν 25 χρόνια; Η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει ν’ αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν. Οι Τούρκοι, που κατέχουν 44 χρόνια παράνομα τη μισή Κύπρο, παραιτήθηκαν έστω και κατά τι των αρχικών διεκδικήσεων; (παρά τα πλούσια οικονομικά ανταλλάγματα για τους Τουρκοκυπρίους). Απεναντίας, τα αύξησαν! Προσπαθούν να επιτύχουν την πλήρη επικυριαρχία της Κύπρου με ένα νέο σχέδιο τύπου ΑΝΑΝ, με το οποίο οι Έλληνες πολιτικοί όπως ο Γ.Α. Παπανδρέου είχαν συμφωνήσει, αδιαφορώντας για την τύχη του Ελληνισμού της Κύπρου! Στο σκεπτικό τους ήταν να δώσουμε λύση στο πρόβλημα, με οποιαδήποτε εφικτή λύση. Ε όχι, αυτή δεν είναι λύση, διότι θα ακολουθήσει Γολγοθάς.
Εντύπωση μου προκάλεσε το άρθρο του συμπολίτη μου -και φίλου κατά τα άλλα- Βαγγέλη Νέσση, στη στήλη «Απόψεις», που δημοσιεύτηκε προ ημερών στον «Πρωινό Λόγο». Με πόση επιπολαιότητα και ρηχότητα προσεγγίζει το εν λόγω θέμα. Κι εξηγούμαι: Αναφέρεται στο άρθρο πως γράφεται η ιστορία κάθε λαού, από τον Νικητή ή από τον Ηττημένο, εντελώς διαφορετική, όπως συμφέρει κάθε λαό. Κι αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού και δεν υπάρχει κανένας νόμος διεθνούς δικαίου που να του αφαιρεί το δικαίωμα αυτό.
Απαντώ:
1) Το ζητούμενο δεν είναι αυτό που λέτε αλλά πού βρίσκεται η αλήθεια, που προκύπτει από ιστορικές πηγές που επιβεβαιώνονται από τις ταφικές ανακαλύψεις. Μήπως ο τάφος του Φιλίππου βρέθηκε κοντά στο Μοναστήρι, αντί για τη Βεργίνα; Μήπως βρέθηκε καμιά ταφική επιγραφή στα Σλάβικα κι ο αξιότιμος αρχαιολόγος Ανδρόνικος να μας το απέκρυψε;
2) Δεν μας πολύενδιαφέρει τι θα γράψει η Ιταλία στα ιστορικά της βιβλία για τον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο του 1940, διότι δεν γειτνιάζουμε εδαφικά. Μας ενδιαφέρει τι θα γράψουν οι Σκοπιανοί στο Σύνταγμά τους με τα αλυτρωτικά τους, διότι εγείρουν εμμέσως πλην σαφώς εδαφικές διεκδικήσεις. Είναι σαν να λέμε η Ελλάδα με την μακραίωνα ιστορία της κατοχύρωσε μια Διεθνή πατέντα... ευρεσιτεχνίας. Κι εμφανίζονται οι Σκοπιανοί, πριν από 73 χρόνια κι αρχίζουν να μας υποκλέπτουν την ευρεσιτεχνία-ιστορία μας. Που ακούστηκε τέτοια κλοπή στον πολιτισμένο κόσμο και δεν καταδικάστηκε;
* * *
Θα μείνουμε αδιάφοροι, εμείς οι Έλληνες, όταν ο Πρωθυπουργός της γείτονος Τουρκίας κι άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησής τους, λέγουν ότι η «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» κτίσθηκε από τους πρόγονούς τους, όταν είναι παγκοσμίως γνωστό ότι κτίσθηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουστινιανό τον 5ο μ.Χ. αιώνα; Θέλουν δηλαδή να μας πείσουν ότι οι Βυζαντινοί είναι πρόγονοί τους; Δεν υπάρχει πιο απαίσια παραχάραξη ιστορίας, διότι οι Βυζαντινοί ήταν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟ­ΔΟ­ΞΟΙ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΓΡΑ­ΦΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ». Εμείς και κυρίως οι πολιτικοί μας δεν θα πρέπει να τους απαντήσουμε ότι είναι ψεύτες και πλαστογράφοι, για να μην τους δυσαρεστήσουμε στο όνομα της καλής γειτονίας και καλών σχέσεων... Οι καλές σχέσεις δημιουργούνται με τον όρο της αμοιβαιότητας, όταν ο γείτονάς σου σε σέβεται. Όταν όμως δεν σέβεται τίποτα, παραβιάζει συστηματικά τους διεθνείς κανόνες δικαίου κι επιβουλεύεται να βρει ευκαιρία να σου αρπάξει την περιουσία σου, τότε έχεις να κάνεις με ένα κακό γείτονα και προσπαθείς να αμυνθείς με οποιοδήποτε νομικό τρόπο. Διακηρύσσοντας π.χ. στους διεθνείς οργανισμούς την αλήθεια και διεκδικώντας τα δικαιώματά μας. Η υποχωρητικότητα, 40 χρόνια τώρα, δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Συμπερασματικά, η Ιστορία μας έχει διδάξει ότι η υποχωρητικότητα ανοίγει την όρεξη των αντιπάλων (κακών γειτόνων) για μεγαλύτερες διεκδικήσεις με ολέθρια αποτελέσματα. Γι’ αυτό οι πολιτικοί μας και τα κόμματα, τα οποία σήμερα βρίσκονται στο ΝΑΔΙΡ της εκτίμησής τους από το Λαό, ας μονιάσουν μεταξύ τους συμφωνώντας σε μία κοινή θέση έναντι των Σκοπιανών και γενικότερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αδιαφορώντας αν είναι εφικτό να συμφωνήσουν οι Σκοπιανοί. Έτσι σιγά-σιγά θα ανέβουν στην εκτίμηση των πολιτών της ταλαίπωρης χώρας μας.

ΜΙΧΑΗΛ ΦΑΡΙΔΗΣ