ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΗΣ on . Posted in Χωρίς Υπαγόρευση

Μια μελαγχολία…
✒ Μια μελαγχολία και μία θλίψη τη νιώθει κανείς περνώντας έξω από σχολεία εδώ στην πόλη μας τα οποία τελούν υπό κατάληψη. Λουκέτα στις εισόδους, κάδοι, θρανία, καρέκλες στοιβαγμένα για να μην «μπουκάρει» κανείς, άντε και κάνα πανό να κρέμεται από ψηλά.

Εικόνες κατάληψης…
✒ Αναμμένα φώτα στις αίθουσες ολονυχτίς, «φρουροί» στα προαύλια με το κινητό ανά χείρας να σερφάρουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεκάδες παιδιά κολλητά το ένα με το άλλο σε διαδρόμους και βεράντες. Εικόνες αυτές απ’ το 4ο Γυμνάσιο και το 7ο Λύκειο στη Δωδώνης…

Σα να έκαναν πάρτι!
✒ Σ’ αυτό το τελευταίο γινόταν χαμός προχθές βράδυ. Συγκεντρωμένοι οι μαθητές στη βεράντα έμοιαζαν να κάνουν πάρτι. Γέλια, χαρές, πειράγματα, μουσικές και όλοι μαζί, μία μεγάλη παρέα, έδειχναν να απολαμβάνουν τη δική τους μικρή «επανάσταση»!

Δεν απασχολούν…
✒ Όχι, δεν συζητούσαν για την προμήθεια μαχητικών αεροπλάνων Rafale, η ακύρωση της οποίας αποτελεί ένα από τα βασικά αιτήματα των φετινών καταλήψεων στα σχολεία κι ας μην ξέρουν πολλοί μαθητές ούτε καν περί τίνος πρόκειται. Τι σημασία έχει εξάλλου αν νομίζουν πως είναι… υποβρύχια!

Τι σημασία έχουν…
✒ Ούτε για τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό μιλούσαν τα παιδιά έτσι όπως ήταν στοιβαγμένα στη βεράντα του σχολείου τους. Τι να τα κάνεις τα μέτρα στην τάξη, τα ολιγομελή τμήματα, τα αντισηπτικά, τις μάσκες, όταν οπουδήποτε αλλού, σε πάρκα, πλατείες, καφετέριες επικρατεί το αδιαχώρητο.

Ένας μικρός χαμός!
✒ Κάτι τέτοιο συμβαίνει σε καφετέρια της πλατείας Μαβίλη στην οποία συχνάζουν μαθητές και φοιτητές κατά βάση. Ο ένας πάνω στον άλλο στην κυριολεξία! Καμία απόσταση, κανένα μέτρο για τον ιό. Αλίμονο λοιπόν αν ανάμεσα στο «πλήθος» παρεισφρήσει και κάποιος φορέας. Έχει να γίνει…

Αντί να φθίνουν…
✒ Πάντως, αντί να φθίνουν οι καταλήψεις όπως υπολόγιζε το υπουργείο Παιδείας, αυξάνουν φτάνοντας χθες τα 48 Γυμνάσια και Λύκεια στην Ήπειρο. Κλειστά σχολεία, δυόμιση μόλις εβδομάδες από την έναρξη της σχολικής χρονιάς με δεκάδες διδακτικές ώρες να έχουν ήδη χαθεί.

Ποιος ο χαμένος;
✒ Άραγε, ποιος βγαίνει χαμένος από τη μαθητική κινητοποίηση; Εύκολη η απάντηση. Τα ίδια τα παιδιά που, αντί να διδάσκονται, να λαμβάνουν γνώση, σπαταλούν τις ώρες τους σε προαύλια και βεράντες κάνοντας χαβαλέ και σερφάροντας στο διαδίκτυο. Χαμένη και η ίδια η χώρα για λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε εδώ!

Θα νιώθουν άβολα…
✒ Και οι γονείς τι να σκέφτονται άραγε; Πώς να αντιδρούν όταν μαθαίνουν ότι το σχολείο των παιδιών τους τελεί υπό κατάληψη; Όταν τα βλέπουν να πηγαινοέρχονται καθημερινά άπραγα σ’ αυτό; Υποθέτουμε πως οι περισσότεροι θα νιώθουν τουλάχιστον άβολα!

Και οι αλληλέγγυοι!
✒ Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι, εκείνοι που αισθάνονται περήφανοι για το «χτύπημα» που δίνουν οι μαθητές στο κατεστημένο, το οποίο ξοδεύει χρήματα για εξοπλισμούς κ.λ.π.. Είναι εκείνοι που δηλώνουν αλληλέγγυοι στον «αγώνα» των παιδιών και τον ενθαρρύνουν.

Η Ένωση Γονέων…
✒ Υπάρχει, ας πούμε, το παράδειγμα της Ένωσης Γονέων Δήμου Ιωαννιτών που στέκεται αλληλέγγυα στο «μαθητικό κίνημα» όπως το χαρακτηρίζει, εξαπολύοντας… μύδρους κατά του Δήμου και της Κυβέρνησης. Ο καθένας όπως το βλέπει το πράγμα. Δημοκρατία έχουμε εξάλλου, άρα και ελευθερία της έκφρασης!

Σαν τα πλατάνια…
✒ Καλές οι βελανιδιές, τις οποίες σκέφτονται από τον Δήμο να φυτέψουν στην Παραλίμνιο, όμως σαν τα πλατάνια δεν είναι. Θα έρχεται φθινόπωρο και δε θα κιτρινίζουν τα φύλλα τους δίνοντας αυτό το μοναδικό χρώμα που όλοι απολαμβάνουμε τέτοια εποχή βολτάροντας δίπλα στη λίμνη. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό…

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.