Προσκήνιο-Παρασκήνιο
ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ… ΗΤΤΩΝ!
Ο αείμνηστος… μανιώδης «συλλέκτης» καλλιτεχνημάτων, ο περίφημος Αλεξ. Ιόλας κοντεύει να ωχριά μπροστά στην ποικιλία «συλλογής ηττών» του Αλέξη Τσίπρα! Η «μανία» του άρχισε όταν οι συνθήκες της τύχης του χάρισαν τις πρώτες νίκες.
Πρώτα – πρώτα η αγάπη και εμπιστοσύνη του μέντορά του Αλέκου Αλαβάνου τον έκαναν αρχηγό αυτού του μικρού κόμματος του 3-4% του εκλογικού σώματος, στο οποίο είχαν θωπεύσει μεγάλες προσωπικότητες της φωτισμένης Αριστεράς, οι οποίες διαφοροποιήθηκαν από την αδιέξοδη πορεία του ΚΚΕ (Κύρκος, Παπαγιαννάκης, Κωνσταντόπουλος, κλπ.).
Ο κ. Αλαβάνος παραδέχτηκε ότι διέπραξε μεγάλο λάθος να εμπιστευτεί όλη αυτή την αριστερή «αύρα» σ’ αυτόν τον μικρό και αδίστακτο νεαρό, ο οποίος, πέραν της διατεταγμένης ορμής των καταλήψεων των σχολείων, δεν διέθετε τίποτε άλλο και κυρίως ιδεολογική γνώση και σταθερότητα.
Έτσι λοιπόν η τύχη των συνθηκών εκείνης της εποχής του χάρισαν την πρώτη εκλογική νίκη, την οποία εκμεταλλεύτηκε συνεργαζόμενος με κάποιον επίσης λαίμαργο της εξουσίας, αλλά τελείως αντίθετης ιδεολογίας ώστε να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Η τεσσεραμισοετία της εξουσίας τους θα παραμείνει παράδειγμα αποφυγής για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, επειδή κατά την διάρκειά της δημιουργήθηκαν συνθήκες πλήρους διάλυσης πάσης ευνομούμενης Πολιτείας. Και αυτό ήταν επόμενο, επειδή η καλώς νοούμενη πολυσυλλεκτικότητα έκανε τον καθένα… «πικραμένο», που βρέθηκε σε αυτόν τον αχταρμά να… εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του, οι οποίες ξέφευγαν από κάθε… «ιδεολογικό» υπόβαθρο απαραίτητο για την διακυβέρνηση μιας χώρας.
Αυτό δεν ήταν δυνατό να το αντιληφθεί ένας άπειρος «ηγέτης» όπως ο προαναφερθείς, ο οποίος «μεθυσμένος» μεταφορικά και κυριολεκτικά προκήρυξε στην απόλυτη λήξη της θητείας του τις εκλογές του 2019 τις οποίες έχασε πανηγυρικά χωρίς να το… καταλάβει. Ήταν η πρώτη μεγάλη ήττα του!
Λέω πρώτη «μεγάλη» ήττα, επειδή είχαν προηγηθεί οι Ευρωεκλογές που έχασε και ακολούθησαν οι Αυτοδιοικητικές που επίσης έχασε. Ύστερα αντί να… διαχειριστεί αυτές τις ήττες, συνέχισε αλαζονικά να μην δέχεται την κρίση του λαού, ο οποίος συνέχεια σε όποιες εκλογές κλάδων που γίνονταν του έλεγε ότι εκείνος κάνει λάθος.
Η αλαζονεία κορυφώθηκε στον προηγηθέντα προεκλογικό αγώνα, όπου προσπάθησε να αποδώσει τα πάντα στην Κυβέρνηση της πολύ δύσκολης τετραετίας (πανδημία, πόλεμοι, πυρκαγιές, ενεργειακή κρίση και ό,τι συνέβαινε σε ολόκληρη την οικουμένη) σε τέτοιο σημείο που γελούσαν ακόμα και τα… νήπια.
Ε λοιπόν ήταν επόμενο να έρθει το συντριπτικό αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών, η μέχρι τώρα πιο μεγάλη ήττα του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό ας γίνει παράδειγμα και για όλους εκείνους που μεθοδικά και σε άλλους τομείς προσπαθούν να… κάνουν τον «δάσκαλο» στον λαό για τις επιλογές του.
Το λέω και για κάποιον τοπικό τέτοιο παράγοντα, ο οποίος θα πρέπει να διδαχτεί, παρά να αλαζονεύει εκ συστήματος μειώνοντας την κρίση του λαού!
Τέλος πάντων, ελπίζω και ο κ. Τσίπρας να διδαχτεί από το προχθεσινό, συντριπτικό γι’ αυτόν, αποτέλεσμα και να σταματήσει τα συνθηματολογικά ψεύδη, τα οποία σήμερα δεν περνούν στον Ελληνικό λαό και ότι η δεκαετία του 2010, είναι τελείως διαφορετική από αυτήν του 2020. Αλλιώς η «συλλογή» των ηττών του θα συνεχίζει να μεγαλώνει και να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, εφόσον θα επιμένει να ηγείται ενός κόμματος το οποίο οδηγεί σε αλλεπάλληλες ήττες απλά για την… συλλογή τους!
Και επειδή στις 25 (πιθανόν) Ιουνίου θα έχουμε τις εκλογές που θα γίνουν για την πραγματική διακυβέρνηση της χώρας από μία αυτοδύναμη κυβέρνηση με κάποιον Κυβερνήτη, ο οποίος δείχνει ότι διδάσκεται από τα λάθη του και προ παντός να μην αποδέχεται διακυβέρνηση με… «προσωπικές απόψεις» του καθένα στον οποίο ανατέθηκε κάποιος τομέας.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ, ελπίζω να… αφιππεύσει σύντομα από το καλάμι του φυσικά όχι και θριαμβευτικού 11,5% και να συνετιστεί ο… νικητής αρχηγός του.
Γι - Πας
