Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Η ΛΙΜΝΗ ΜΑΣ!..

Συζητώντας κάποτε που είχα επισκεφτεί τον πρώην Πρύτανη (στην πρώτη Πρυτανεία του) κ. Τρ. Αλμπάνη στο γραφείο του, θυμήθηκα ότι είχε ασχοληθεί με την Λίμνη μας, την Παμβώτιδά μας, σαν επιστημονικό του αντικείμενο. Έτσι λοιπόν τον ερώτησα σχετικά και η απάντηση που πήρα με άφησε εμβρόντητο!

- Η Λίμνη αγαπητέ μου μου είπε είναι νεκρή! Αργά ή γρήγορα θα μετατραπεί σε έναν βάλτο. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες η ιλύς (λάσπη) που έχει συσσωρευθεί στον βιολογικό της πυθμένα, αποτέλεσμα των χρονίων αδιαφοριών πρώτα - πρώτα, όλων των κατοίκων του λεκανοπεδίου και ύστερα όλων των αρμοδίων, αποτελείται από τέτοια στοιχεία ώστε είναι αδύνατο να αποτελέσει στο μέλλον τον βιολογικό παράγοντα εκείνον που θα της ξαναδώσει ζωή! Εκτός κι αν; Εκτός κι αν απομακρυνθεί όλη αυτή η νεκρή και επικίνδυνη μάζα, ώστε η λίμνη να αποχτήσει και πάλι το βάθος και τον ζωντανό πυθμένα της!

Αυτά ήταν τα λόγια που άκουσα από τον κ. Αλμπάνη, αν θυμάμαι καλά παρουσία και άλλων, μελών μιας επιτροπής, που τον είχαμε επισκεφτεί για άλλο ενδιαφέρον την περιοχή μας θέμα, που έχει σχέση με το Πανεπιστήμιο. 

Τα λόγια αυτά τα άκουσα όπως προανέφερα με μεγάλη απογοήτευση, πλην όμως ήμουν βέβαιος ότι τις επιστημονικές του γνώσεις ο κ. Αλμπάνης τις είχε μεταβιβάσει και εκεί που έπρεπε ώστε, στα ώτα κάθε αρμοδίου διαχρονικά να ηχούν ως καμπάνες εξεγέρσεως! Διαχρονικά.

Ο γράφων όχι μόνο δεν είχε και ούτε ήταν δυνατό να αποχτήσει αρμοδιότητα, εφ’ όσον ασχολούνταν αποκλειστικά με τα της επιστήμης του και ποτέ με τα «κοινά», αλλά πάντα ήταν ένας απλός πολίτης που του άρεσε και ήταν σε θέση να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα γύρω του. Έτσι στην διαδρομή της ζωής του παρατήρησε:

- Τον μεγάλο Κωνσταντίνο Καραμανλή να μη χάνει ευκαιρία να λέει σε κάθε Γιαννιώτη ασχολούμενο και αιτούντα: «Την Λίμνη και τα μάτια σας»!

- Τον Ευάγγελο Αβέρωφ να απαντά σε μία επιτροπή του Δήμου Ιωαννιτών που τον επισκέφτηκε με αίτημα, ως μεγαλοϋπουργός της Κυβέρνησης, να φροντίσει για την άρση του 8% (νομίζω) ως ανταποδοτικού τέλους για την κατασκευή του αποχετευτικού συστήματος της πόλης και βιολογικού καθαρισμού, σε έντονο ύφος ότι ποτέ δεν πρόκειται να εισηγηθεί να καταργηθεί κάτι που θα ωφελήσει την πόλη, αναλαμβάνοντας το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος!

- Τον Λευτέρη Καλογιάννη να εισηγείται ένα μεγαλεπήβολο, αλλά δυνάμενο να πραγματοποιηθεί, σχέδιο εμπλουτισμού της Λίμνης με νερά του Αράχθου (Μετσοβίτικος), τα οποία και θα έλυναν μονίμως το πρόβλημά της. Φωνή βοώντος!

- Κάποιες παρεμβάσεις του κ. Αλ. Καχριμάνη με τις οποίες αντικαθιστούνταν το νερό της Ντραμπάτοβας και άλλων πηγών που είχαν στερέψει.

- Το διαχρονικό αίτημα (στα χαρτιά) για τον καθορισμό των ορίων της Λίμνης, πράγμα για το οποίο ορίστηκε και ειδικός αρμόδιος φορέας, τουτέστι καλένδες! Έζησα τόσα χρόνια και βαρέθηκα πια ν’ ακούω αυτό το «ντέφι».

- Τις αγωνιώδεις κραυγές του Συλλόγου Περιβάλλοντος, οι οποίες δυστυχώς περιορίστηκαν μονίμως σε ένα θέμα, το οποίο συνεχώς επαναλαμβανόμενο πανομοιότυπα κουράζει και δεν πείθει.

Κατά τα άλλα η Λίμνη εξακολουθεί να δέχεται, παρά το αποχετευτικό και τον «βιολογικό», γνήσια λύματα, αλλά πλέον και ολόκληρη την απορροή -«πλύσιμο»- των οδικών ρυπαροτήτων διά των ομβρίων υδάτων μιας πολύ μεγαλύτερης πόλης, χωρίς καμιά επεξεργασία!

Απαντώντας στον πολύ αγαπητό μου φίλο, που παραπονέθηκε ότι γράφοντας δεν ασχολήθηκα με τα προβλήματα της Λίμνης μας θα ήθελα να του πω ότι, όπως του ανέφερα με την Λίμνη ασχολούνται άλλοι πολύ αρμοδιότεροι εμού. 

Σ’ εμένα ηχεί η «καμπάνα» του κ. Τρ. Αλμπάνη. Τι φταίω εγώ αν άλλοι δεν την ακούν;

Γι - Πας