Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Η ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΤΟΣΙΤΣΑ!

Με είδατε αγανακτισμένο για τα συμβαίνοντα στις Φοιτητικές Εστίες, επειδή έτυχε από την φτωχή καταγωγή μου, γιος ενός μισθωτού Δάσκαλου με τέσσερα παιδιά, να ζήσω για τέσσερα χρόνια ως υπότροφος, αν θέλετε πέστε το, στην Φοιτητική Εστία Τοσίτσα της Κάτω Κηφισιάς.

Δεν θα αναλύσω τη λέξη υπότροφος, αφήνοντας τη δουλειά αυτή στον καθένα, λέγοντας όμως τους κανόνες της διαβίωσης στην Εστία αυτή και τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε (1951-1956), ως υπότροφοι.

Με προτροπή του αειμνήστου Ευαγγέλου Αβέρωφ προς τον αείμνηστο Ευεργέτη Βαρώνο Μιχαήλ Τοσίτσα, τελευταίο γόνο της μεγάλης Οικογένειας, ιδρύθηκε το γνωστό «Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα», το οποίο μεταξύ των άλλων θαυμαστών που δημιουργήθηκαν στο Μέτσοβο και άλλαξαν την ανάπτυξη και την ζωή του, ανέλαβε και την ίδρυση μιας Φοιτητικής Εστίας, η οποία θα στέγαζε 100 περ. φοιτητές ανωτάτων σχολών από τις δύο πιο ταλαιπωρημένες από τον πόλεμο και φτωχές περιφέρειες της Ελλάδας. Των Ιωαννίνων και της Θεσπρωτίας. Οι δύο πρωτεργάτες την οραματίζονταν ως μία από τις καλύτερες Φοιτητικές Εστίες, αλλά ο Ευεργέτης πέθανε το 1950 και δεν πρόλαβε την πραγματοποίησή της.

Την ανέλαβε όμως ο εμπνευστής της, ο οποίος και την έφερε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο, αρχίζοντας από το Δ.Σ. της, την προεδρία του οποίου προσέφερε στον αείμνηστο τότε Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, γνωστό για την αγάπη και φροντίδα του για την Ήπειρο και τα… παιδιά της. Κρατικές Φοιτητικές Εστίες δεν υπήρχαν!

Έχοντας αγοράσει το μεγάλο κτήμα, όπου θα ανεγείρονταν η Εστία, ο Αβέρωφ θέλησε να εκμεταλλευτεί την Βίλα του πρώην ιδιοκτήτη, η οποία προορίζονταν για τα γραφεία της και στέγασε σ’ αυτήν… παράτυπα 12-15 φοιτητές που ζούσαν στην Αθήνα υπό άθλιες συνθήκες. 

ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ!..

Χρησιμοποίησε την οικονόμο της βίλας ως μαγείρισσά τους. Μεταξύ αυτών και ο υποφαινόμενος, όντας δευτεροετής της ιατρικής Σχολής της Αθήνας ύστερα από εξετάσεις, ο οποίος θεώρησε ότι βρέθηκε από την… κόλαση στον παράδεισο! Η επίβλεψή μας από τον ίδιο υπήρξε αυστηρή και υποδειγματική, προτρέποντάς μας σε ορισμένες εργασίες στον κήπο και το κτήμα, ώστε να… ανταποδίδουμε κάπως τις προσφορές της ευεργεσίας. Μοναδική προϋπόθεση οι άθλιες συνθήκες της διαβίωσής μας έξω.

Ύστερα βέβαια εφαρμόστηκε πλήρως ο κανονισμός της Εστίας, σύμφωνα με τον οποίο ο οικότροφος – υπότροφος φοιτητής υποχρεώνονταν να έχει «περάσει» όλα τα μαθήματα του έτους στις τρεις εξεταστικές περιόδους Ιουνίου - Σεπτεμβρίου - Μαρτίου, αλλιώς θα έπρεπε να αποχωρήσει. Και αυτό τηρήθηκε αυστηρά και με βάση τον τρόπο και την… αβεβαιότητα των τότε εξετάσεων αποχώρησαν από την Εστία φοιτητές οι οποίοι διέπρεψαν όχι μόνο στις σπουδές τους στην συνέχεια, αλλά και στην επαγγελματική τους πορεία, δημιουργώντας όμως πικρία για την αποχώρησή τους.

Ο γράφων κινδύνεψε δύο φορές, μία με την εξέταση στον διαβόητο αείμνηστο Γεράσιμο Αλεβιζάτο της Υγιεινής και μία στον επίσης διαβόητο Φωτεινό της Δερματολογίας Αφροδισιολογίας. Υπήρξα τυχερός και έτσι τελείωσα την Ιατρική μέσα στα έξι χρόνια των σπουδών της. Λεπτομέρειες στο βιβλίο μου «Εκ πείρας».

Ως πρώτος Διευθυντής είχε επιλεγεί ένας έμπειρος υπάλληλος καριέρας, ο γραμματέας του Α.Π.Θ., ο αείμνηστος Μιχάλης Τσουτσοπλίδης, προσηνής και ήπιος και μεταξύ των άλλων στη συνέχεια διεύθυνε την Εστία και ο αείμνηστος Αν. Τασούλας, γνωστός για την επιστημονική του επάρκεια, την ηπιότητά του, τον προοδευτισμό του και προ παντός για την ήδη γνωστή εκπαιδευτική του καταξίωση. Ήταν ο πατέρας του σημερινού Προέδρου της Ελληνικής Βουλής κ. Κώστα Τασούλα.

Λεπτομέρειες για την επόμενη πορεία της Εστίας δεν γνωρίζω. Άλλωστε έχουν αλλάξει τελείως οι συνθήκες των προσερχομένων. Γνωρίζω όμως και από επισκέψεις μου εκεί ότι η πορεία της Εστίας συνεχίζει άψογη υπό την επίβλεψη του διακεκριμένου και δοκιμασμένου επιχειρηματία και πρωτανιψιού του αειμνήστου Ε. Αβέρωφ, κ. Τάσου Αβέρωφ, ο οποίος είναι και Πρόεδρος του Ιδρύματος Τοσίτσα.

Γι - Πας