ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ!..
Ως απόμαχος υγειονομικός μένω έκπληκτος με το μικρό, σχετικά, ποσοστό των εμβολιασθέντων Ελλήνων υγειονομικών. Αυτών οι οποίοι με τόση αυταπάρνηση αγωνίζονται για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δεν ήταν δυνατό να διανοηθώ ότι τόσοι πολλοί Έλληνες υγειονομικοί αγνοούν την έννοια και την σημαντική σημασία των εμβολιασμών όχι μόνο γενικότερα, αλλά κυρίως για την παρούσα πανδημία, η οποία σχετίζεται με τους ίδιους, τις οικογένειές τους και κυρίως με τους ασθενείς τους, τις ζωές των οποίων υποχρεούνται να προασπίζουν με κάθε θυσία.
Όλα αυτά για κάθε υγειονομικό θεωρούνται αυτονόητα, εκτός εάν…; Εκτός εάν: α) δεν γνωρίζουν, β) έχουν ελαστική συνείδηση, γ) υπακούουν, πέρα από τους άγραφους νόμους παντός υγειονομικού και σε προσκλήσεις ανυπακοής της συνείδησής τους από άσχετους και δόλιους. Και οι τρεις κατηγορίες είναι πολύ σοβαρές και είμαι δυστυχώς υποχρεωμένος να τις διατυπώσω ευθαρσώς!
Εκτός κι αν δεχτούμε ότι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι, που υπερβαίνει το 35% των Ελλήνων υγειονομικών… διεκδικεί το ακαταλόγιστο! Αυτό το τελευταίο δεν είναι δυνατό να το δεχτώ, επειδή είναι πολύ μεγάλο ποσοστό, όπως μεγάλο είναι το ποσοστό για την… άγνοια των τεκταινομένων, την ελαστική συνείδηση και την εκούσια μη υπακοή στους άγραφους Νόμους παντός υγειονομικού.
Τότε; Τότε αυτό το 35%+ των Ελλήνων υγειονομικών ας ψαχτεί μέσα του, για να βρει εάν τυχόν ανήκει, χωρίς να το πολυκαταλαβαίνει, σε κάποια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες κι αν όχι, αλλά αυτό συνέβη από ασύγγνωστη αβλεψία, τότε ας σπεύσει να επανορθώσει.
Δεν νοείται στη χώρα του Ασκληπιού και την πατρίδα του πρώτου και μεγάλου συστηματικού γιατρού, του Ιπποκράτη, να συμβαίνουν τόσες σοβαρές παραλείψεις στον τομέα που δίδαξε την ανθρωπότητα ολόκληρη! Οι καιροί ου μενετοί.
Ας σπεύσουν οι Έλληνες υγειονομικοί να διδάξουν και πάλι όλους τους άλλους. Διότι ελπίζω ότι το περιστατικό της γιατρίνας της Λαμίας, η οποία εμβολιασμένη ούσα η ίδια, δημιούργησε τόσο σοβαρό πρόβλημα έξω από το εμβολιαστικό κέντρο, να οφείλονταν απλά σε ένα ανισόρροπο άτομο… μακριά από σκοπιμότητες.
ΠΕΡΥΣΙ ΚΑΙ… ΦΕΤΟΣ!
 Πέρυσι ο… αποκλεισμός ήταν αυστηρός τόσο ως προς την Εκκλησία, όσο και στη συνέχεια στις ευρύτερες ανθρώπινες και πανηγυρικές σχέσεις με τα γνωστά ευχολόγια, κλπ. Υπήρχε ο φόβος του άγνωστου!
Φέτος υπήρχε η… «πείρα». Γνωρίζαμε πού έκανε… τζιζ και πού όχι. Ήδη συμβιβαστήκαμε και με την «έννοια» του θανάτου, όχι βέβαια μ’ εκείνους τους απάνθρωπους τρόπους που βλέπαμε στην τηλεόραση να συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Φέτος είμασταν έτοιμοι να δεχτούμε και τον… φανταστικό αριθμό των δέκα χιλιάδων θανάτων συνολικά από τον Covid-19 χωρίς να μας πιάσει πανικός!
Κάποιες υπερβολές σε συνάξεις, κάποιες απροσεξίες αλλού, κυρίως όμως η ετοιμότητα των Νοσοκομείων και των Μ.Ε.Θ. μαζί με την πείρα και την αυταπάρνηση ολόκληρου του υγειονομικού προσωπικού μας έκαναν να αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο με περισσότερη σιγουριά.
Δεν θα πρέπει βέβαια να παραλειφθεί η εκπληκτική οργάνωση των εμβολιασμών η οποία έκανε την πατρίδα μας πρωτοπόρο κι εμάς τους κατοίκους της υπερήφανους για το ότι τίποτε δεν έχει χαθεί παρά την προηγηθείσα άσχημη και χοντροκομμένα αντιμετωπισθείσα οικονομική κρίση!
Δεν ήταν λίγο το να ειδοποιείσαι επί τριήμερο για την ώρα και τον τόπο του εμβολιασμού σου εκτελεσμένου κατά άψογο τρόπο. Όσοι, είτε από βλακεία, είτε από τον επηρεασμό τους από τις πάντα υπάρχουσες και για όλα τα εμβόλια αντιεμβολιαστικές σειρήνες, δρώσες υποχθόνια, δεν θέλησαν να εμβολιαστούν και ήταν πολλοί, πλήρωσαν ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή.
Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το κάθε φάρμακο και το κάθε εμβόλιο έχει παρενέργειες. Ο κάθε λογικός άνθρωπος σταθμίζει τα οφέλη. Ακόμα και η ασπιρίνη έχει πολύ σοβαρές παρενέργειες. Δεν κάνουμε όμως έτσι!
Τέλος πάντων, φέτος το Πάσχα όσοι είχαμε την ευχέρεια το γλεντήσαμε στην εξοχή, βοηθούντος και του καιρού. Θυμηθήκαμε τα… παλιά και την Δευτέρα ο καφές και η κουβεντούλα μας περίμεναν. Η Εκκλησία μεγαλόθυμη θα μας συγχωρήσει, επειδή εμείς θέλαμε να προσκυνήσουμε, όπως παλιά. Του χρόνου!
Γι - Πας