ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΚΑΛΟΤΥΧΟΙ…

 Θυμάμαι προηγούμενα χρόνια, μιας και ο γάμος της θυγατέρας μου με τον… βέρο Βερολινέζο με φέρνει κάθε Χριστούγεννα στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, ότι πέρα από το συνεχές κρύο των πολλών… μείον υπό το μηδέν, συναντούσαμε επίσης πολλά χιόνια και προ παντός όλες τις λίμνες παγωμένες πέρα ως πέρα.
Ερχόμασταν όμως προετοιμασμένοι γι’ αυτές τις συνθήκες και περνούσαμε καλά.
Τώρα, τα τρία τελευταία περίπου χρόνια, οι καιρικές συνθήκες είναι καλύτερες και από τα Γιάννενα. Οι θερμοκρασίες μπορεί να είναι περίπου ίδιες, αλλά οι βροχές είναι πολύ σύντομες και προ παντός ομαλές. Χιόνια και πάγοι πουθενά! Όταν προχθές είπα στον γαμπρό μου ότι βλέπω τις χήνες να κυκλοφορούν στους γνωστούς σχηματισμούς και με τα γνωστά κρωξίματα, μου απάντησε ότι δεν φεύγουν πια για την Αφρική, επειδή βρίσκουν εδώ την τροφή τους τις απάγωτες λίμνες, των οποίων η στάθμη βρίσκεται στο ενάμισυ περίπου μέτρο χαμηλότερα σε σχέση με  παλιά.
Τώρα τι να πω; Ότι είναι καλύτερα ή χειρότερα; Δεν ξέρω.
Ερχόμενος με το αεροπλάνο καθόμουν δίπλα με έναν κάτοικο Βερολίνου Έλληνα, που με ρώτησε σε ποια συνοικία μένω. Όταν του απάντησα στο Τσέλετορφ μου είπε: Α, αυτή είναι… «παχειά» συνοικία και τον συνέστησα στην γιατρό θυγατέρα μου για συνταξιοδοτική του εξυπηρέτηση, από το κέντρο, όπου εργάζεται εκείνη ως γιατρός!
Σε αυτήν, λοιπόν, την «παχειά» συνοικία επικρατεί η ίδια ομαλή ζωή στα σούπερ μάρκετ, στα Τούρκικα φρουτάδικα με τα καταπληκτικά σε ποιότητα φρούτα (οι Τούρκοι εμπορεύονται το σύνολο σχεδόν της διακινήσεως των φρούτων του Βερολίνου), στα «εμπορικά κέντρα» και στα «Χριστουγεννιάτικα χωριά», με τις παραδοσιακές αγορές και λιχουδιές και σε ολόκληρη γενικά την κίνηση της αγοράς.
Καλότυχοι! Δεν έχουν κανέναν Ερντογάν δίπλα τους, ούτε και νησιά, τα οποία να γεμίζουν πρόσφυγες, αδέσποτους και αδιευκρίνιστους, ως προς το τι επιζητούν. Πολλοί πρόσφυγες και πολλές μαντήλες υπάρχουν. Ήσυχοι όμως!

ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ!..
Καλεσμένος από έναν φίλο, που είχα φιλοξενήσει το περασμένο Πάσχα στα Γιάννενα και την Κοσμηρά, στο σπίτι του, με καλεσμένους του πολύ σημαίνοντα πρόσωπα αφορώντα στον τομέα της υγείας στο Βερολίνο, κάθισα κάποια στιγμή απέναντι σε δύο κυρίους, που δέχτηκαν την παρέα μου με μεγάλο ενθουσιασμό.
Ο ένας, κουρεμένος αλά Δένδια, ήταν «γνωστός» μου και από άλλη φορά και είχε αναλάβει τις συστάσεις και το… κουβάλημα από τον μπουφέ ελληνικών μεζέδων από τον Έλληνα εστιάτορα, που ο φίλος μου είχε αναθέσει το κέτερινγκ.
Με ρωτάει ο άγνωστός μου καλόβολος Γερμανός: Αλήθεια πώς νοιώθετε τώρα με τη νέα κυβέρνησή σας; Μαθαίνω από φίλους μου Γερμανούς βουλευτές ότι πηγαίνετε κάθε μέρα και καλύτερα.
Απάντησα ότι αυτό είναι πολύ αληθινό, αλλά έχουμε δίπλα μας έναν τρελό γείτονα, που έχει μετατραπεί σε έναν σύγχρονο Χίτλερ!
Ο… κουρεμένος, αμήχανα με ρώτησε αν εννοώ τον Ερντογάν και απάντησα ναι, οπότε σταματήσαμε την κουβέντα και το γυρίσαμε αλλού! Όταν σε λίγο ρώτησα την θυγατέρα μου, ποιος είναι ο κουρεμένος με τις πολλές… ρεβεράντζες, μου είπε: Δεν τον θυμάσαι; Είναι ο Τούρκος φίλος του φίλου μας! Κόκκαλο εγώ, αλλά σκεφτόμενος καλύτερα είπα: Καλά του έκανα του κερατά!
Γι - Πας