ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΜΟΥ!..
Αυτή τη φορά έχω την αίσθηση ότι η ψήφος μου, ύστερα από πολύ καιρό, θα έχει μεγάλη βαρύτητα. Θα μου πείτε, γιατί; Απαντώ ακούραστα ότι τις αμέσως προηγούμενες, των πρόσφατων ευρωεκλογών και ντόπιων δημοτικοπεριφερειακών, εκλογών ο κόσμος ήταν αναστατωμένος, ανήσυχος, θυμωμένος και προ παντός μη μπορώντας να σκεφτεί σοβαρά για το τι πρέπει να πράξει και το τι μέλει γενέσθαι.
Χρειάστηκε να περάσει μία ολόκληρη τετραετία, να δουν τα μάτια του αυτά που είδαν, να υποστεί στο πετσί του αυτά που υπέστη, για να καταλάβει τι του γίνεται και να συνειδητοποιήσει το «βάρος» της ψήφου του!
Έπρεπε να υποστεί την προεδρία της Βουλής της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ώστε η αντικατάστασή της από αυτήν του… «περιεργοχαρούμενου» Βούτση να του φαντάζει πανηγύρι.
Έπρεπε να υποστεί τον έλεγχο της Ελληνικής οικονομίας από τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη, που κατέληξε στο… «κλείσιμο» των Τραπεζών και με τις ουρές στα Α.Τ.Μ. για τα «εξηντάρια», ώστε ο άλλος «περιεργοχαρούμενος» Τσακαλώτος να μοιάζει με… σωτήρα!
Έπρεπε να υποστεί όλο αυτό το… βουλευτομάνι και… υπουργομάνι, μαζί με το ανεκδιήγητο… συμβουλομάνι, που πέρασε εποχούμενο στα πολυτελή αυτοκίνητα, που θα καταργούνταν λόγω λιτότητας, για να καταλάβει ότι οι… «πεινασμένοι» τρώνε περισσότερο από τους «χορτασμένους». Έστω και αριστεροί!
Έπρεπε να δει ανικανότητες να καταλαμβάνουν καίριες και απόλυτα άσχετες με αυτούς θέσεις, ώστε να καταλάβει ότι ο κίνδυνος είναι πολύ σοβαρός και ότι η απόλυτη έλλειψη έστω και στοιχειώδους ευαισθησίας καλυπτόμενη κατ’ ευθείαν από έναν Πρωθυπουργό του ιδίου φυράματος, δεν έχει καμιά σχέση με σοβαρή διακυβέρνηση σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης. Το παράδειγμα του χυδαίου Πολάκη υβριστή ενός αγωνιστή της ζωής και μιας διεθνούς πνευματικής αυθεντίας (Αρβελέρ), δεν έχει προηγούμενο.
Έπρεπε να δει και να τον πιάσει «σύγκρυο», τον «τρελό της γειτονιάς» να ζητάει μέσα στο Ελληνικό Προεδρικό Μέγαρο «εκσυγχρονισμό της συνθήκης της Λωζάνης», για να διαπιστώσει το μέγεθος του πραγματικού κινδύνου εξ ανατολών, που μόνο η παρουσία της Ελλάδας στην Ε.Ε. παρέχει σοβαρές εγγυήσεις.
Έπρεπε να δει το… «σκατό» των Βαλκανίων να σηκώνει κεφάλι διασφαλίζοντας το «σκέτο Μακεδονία», την Μακεδονική γλώσσα και την Μακεδονική Εθνότητα, για να
καταλάβει ότι τα χειροκροτήματα των ισχυρών της γης απευθύνονται όχι προς την Ελλάδα, αλλά προς εκείνον που την πούλησε.
Έπρεπε τέλος να δει έντρομος μεγάλες συμφορές, όπως στο Μάτι και την Μάνδρα, χωρίς κρατική βοήθεια και… χωρίς υπευθύνους, για να καταλάβει… τι εστί βερίκοκο.
Έπρεπε τέλος να δει την πλήρη διάλυση της παιδείας, της υγείας και της Δικαιοσύνης, για να φοβηθεί πραγματικά ότι διοικείται από τους «Ρουβίκωνες», τους Αναρχικούς και τους «μεταναστόφιλους».
Τώρα ο λαός κατάλαβε ότι η ψήφος του θα πιάσει τον τόπο που της αξίζει για να επέλθει η πραγματική αναγέννηση της Πατρίδας. Αυτής της Πατρίδας που πάντα αναγεννάται από την τέφρα της. Που μόνο μία παράταξη γνωρίζει πώς γίνεται! Η δεξιά της προόδου, της πραγματικής προόδου και της αναγέννησης!
Τώρα ο λαός θα βάλει τον «κάθε κατεργάρη» στη θέση του. Η ωριμότητά του διαφάνηκε από τις Ευρωεκλογές και τις περιφερειακοδημοτικές. Τίποτε πια δεν τον σταματά και κανένα τερτίπι των οποιονδήποτε παροχών δεν είναι δυνατό να τον κάνει να αλλάξει γνώμη. Τώρα κατάλαβαν και οι αλαζόνες ότι το… παιχνίδι τους έχει χαθεί.
ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ!..
Συνεχίζοντας την απόλυτα επιτυχημένη… «μαστορική» του ευρωψηφοδελτίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε στον δύσκολο και πολύ επίπονο, υποθέτω, καταρτισμό των ψηφοδελτίων των εθνικών εκλογών και του ψηφοδελτίου της Επικρατείας. Ανεξαρτήτως του εάν μπορεί κάποιος να έχει ορισμένες… «αντιρρήσεις» φρονώ ότι ο Κ. Μητσοτάκης και εδώ έδρασε αξιολογικά και προ παντός επαναστατικά. Άλλωστε είχε προειδοποιήσει με τον καταρτισμό της «λίστας στελεχών».
Αν κρίνουμε από το εδώ ψηφοδέλτιο, όπου γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα και όπου ο… «συνωστισμός» ήταν πολύ μεγάλος, ο Κυριάκος έδρασε σαν το… «αβγό του Κολόμβου», αφήνοντας όλους τους «δελφίνους» σύξυλους. Τώρα, όπως αποδεικνύεται και από τις πολλές έγγραφες τοποθετήσεις τους, έχουν όλον το χρόνο να σκεφτούν για το πόσο βιάστηκαν να μας προϊδεάσουν για την αξία τους, αλλά προπαντός, πολλοί από αυτούς, για το πού έκαναν πολύ σοβαρά λάθη, τα οποία και θα έπρεπε να τους καταστήσουν επιφυλακτικούς για την επιμονή τους στην υποψηφιότητα.
Δεν θα προχωρήσω περισσότερο, επειδή δεν πρέπει και δεν ενδιαφέρει πλέον.
Αρκεί το ότι ο κ. Κώστας Τασούλας, που κράτησε με συνέπεια και αποκλειστικότητα την δύσκολη τετραετία που προηγήθηκε, την σημαία της Ν.Δ., εντός και εκτός Βουλής, είναι θαλερός και με πολύ μεγάλη ζέση ρίχνεται στον αγώνα για την μεγάλη νίκη.
Ο Σταύρος Καλογιάννης επίσης όλα αυτά τα χρόνια ήταν παρών και δίκαια συνεχίζει να συμμετέχει και αυτός στον αγώνα. Κοντολογίς όλοι, μικροί και μεγάλοι, υποψήφιοι και μη, στελέχη και μη, θα πρέπει να είμαστε στην πράξη, παρόντες χωρίς εφησυχασμούς. Η χαρά των ευρωεκλογών πέρασε. Ας προσπαθήσουμε όλοι λίγο ακόμα. Είναι απαραίτητο.
Γι - Πας
