ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ;

Ήταν η πιο χαρακτηριστική φράση που ειπώθηκε αυτές τις μέρες σχετική με το περίφημο… «άβατο των Εξαρχείων».
Δεν γνωρίζω αν και πόσο αφελείς ήταν οι «Καραμητραίοι» του Λιμενικού, οι οποίοι, όπως σε κάθε ευνομούμενο Κράτος, ξεκίνησαν νόμιμα οργανωμένοι με τον Εισαγγελέα τους και με τα όλα τους, για να μεταβούν στην διεύθυνση που τους υπέδειξε αλλοδαπός ναρκέμπορος, που συλλήφθηκε στο λιμάνι του Πειραιά. Αυτές οι δουλειές θα πρέπει να γίνονται στο πιτς φυτίλι, αλλιώς… χάνονται!
Εκείνο που γνωρίζω, γνωρίζουμε όλοι δηλαδή, είναι το ότι οι αφελείς Καραμητραίοι, ενώ έπεσαν επάνω σε… πραγματικό ψητό στην υποδειχθείσα διεύθυνση, όχι μόνο δεν πρόλαβαν να χαρούν για την διωκτική επιτυχία τους, αλλά αντιμετωπίστηκαν πάραυτα από ολόκληρη ένοπλη και καλοοργανωμένη ομάδα ενός «άγνωστου» στρατού, 50 περίπου ατόμων, που κατά δήλωσή του, ανήκε στην Αστυνομία! Και που χάρη στην ψυχραιμία των λιμενικών, οι απώλειες ήταν δύο από τα υπηρεσιακά τους όπλα και μία εκ των δύο συλληφθεισών στην παράνομη γιάφκα. Γλύτωσε ο Εισαγγελέας και η… ΕΤΑΙΡΑ συλληφθείσα! Πάλι καλά.
Το ωραίο είναι ότι αμέσως μετά το σοβαρότατο αυτό συμβάν στο κέντρο της Αθήνας, βγήκε όχι μόνο η αρμόδια Υπουργός, αλλά και ο προκάτοχός της και σαν να μη συνέβαινε τίποτε δήλωσαν ενώπιον όλων μας ότι: Δεν υπάρχει κανένα «άβατο» στα Εξάρχεια και, ούτε λίγο, ούτε πολύ, έκαναν παρατήρηση στο Λιμενικό, στους Καραμητραίους δηλαδή, επειδή έδρασαν… χωρίς άδεια!
Άδεια από ποιον δηλαδή, από την Αστυνομία ή από αυτούς, που τους επιτέθηκαν πολυάριθμοι και πάνοπλοι;
Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες των όσων σοβαρών έγιναν εκεί, που είναι γνωστά σε όλους μας, ημών των… «ελευθέρων πολιτών», στο Υπουργείο των οποίων προσέφυγαν οι λιμενικοί για βοήθεια. Θα ρωτήσω μόνο την κυρία Υπουργό: Εάν δεν υπάρχει «άβατο» στα Εξάρχεια, τότε πού ανήκε αυτή η ένοπλη ομάδα;
Απαντήστε χωρίς υπεκφυγές. Αλλιώς πείτε μας: Πού πας ρε Καραμήτρο;

Κ.Α.Σ. (ΚΕΝΤΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ)…
Ένα… πανίσχυρο όργανο, διορισμένο από την εκάστοτε κυβέρνηση αποφάνθηκε απότομα ότι ο… μισός Πειραιάς τυχαίνει αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και ότι κάθε δραστηριότητα, οικοδομική, επενδυτική, περιβαλλοντολογική θα πρέπει να περνά… πάνω από τα «πτώματα» των μελών του προαναφερθέντος Κ.Α.Σ.!
Κατά τύχη αυτή η απόφαση λήφθηκε αμέσως μετά την αποχώρηση σημαίνοντος διαπλεκόμενου οικονομικού παράγοντα, σε κάθε δραστηριότητα, από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πειραιωτών, για να τοποθετηθεί στο Κυβερνητικό ψηφοδέλτιο του Ευρωκοινοβουλίου!
Σαν απλός αναγνώστης της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, εγώ προσωπικά, δεν θα άφηνα το άλλο μισό της Πειραϊκής επικράτειας εκτός αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, εκτός εάν αφέθηκε για… κατά το δοκούν παρεμβάσεις!
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το υπέδαφος ολόκληρης της επικράτειας του Δήμου Αθηναίων, όπου το προαναφερθέν Κ.Α.Σ. περιέργως επιτρέπει να ανεγείρονται… ημιουρανοξύστες στα ριζά του αποκαλουμένου «Ιερού Βράχου» της Ακρόπολης, αποκρύπτοντας ακόμα και το φως του ήλιου από το αιώνιας σημασίας ανά τον κόσμο μνημείο, που ανεγέρθηκε από τους Αρχαίους προγόνους μας εκεί.
Δεν νομίζω ότι χρειάζονταν καταγγελία γι’ αυτό το ανοσιούργημα, που επιτελείται εκεί τόσο φανερά! Γιατί τάχα; Γιατί αυτό το «δοτό» Κ.Α.Σ. δρα κατά περίπτωση όπως διατάζεται; Γιατί μία σπουδαία ανασκαφή, αυτή του «Τύμβου Καστά» της Αμφίπολης, που κράτησε την ανάσα όλου του κόσμου, μέχρι να φτάσει στην «καρδιά» της, αφέθηκε στην αδιαφορία και την απαξίωση, επειδή τελικά αποδείχτηκε ότι ο μεγαλειώδης αυτός τάφος ήταν συλλημένος από παλαιότερους «τυμβωρύχους»;
Μη ξεχνάμε ότι ο ασύλλητος τάφος του Τουτανχαμών βρέθηκε κάτω από τον συλλημένο του Ρασσή!
Σημαίνει τάχα αυτό ότι θα πρέπει οι επιστήμονες αυτοί του Κ.Α.Σ. δεν θα πρέπει να φυλάξουν αυτήν την ανασκαφή ως κόρην οφθαλμού και να εγκύψουν στην μελέτη της και προ παντός να την προβάλλουν εις το Διεθνές Στερέωμα με τα δεδομένα της πια;
Αλήθεια ποια η διαφορά, ως προς την Ελλάδα, του κ. Σαμαρά και του κ. Τασούλα, επί των ημερών των οποίων έγινε η ανασκαφή και του κ. Τσίπρα και της κας Κονιόρδου, επί των ημερών των οποίων εγκαταλείφτηκε αφημένη στη λήθη;
Μήπως κάποτε οι «δοτοί» αυτοί επιστήμονες θα πρέπει να διαβαθμίζουν τα πολιτικά συμφέροντα αυτών που τους διόρισαν, τα πραγματικά συμφέροντα της Πατρίδας, χωρίς να θίγονται τα μνημεία στην ουσία τους, τα πιθανόν δόλια συμφέροντα κάποιων «επενδυτών», αλλά προπαντός η επιστημονική τους συνείδηση, εάν υπάρχει, την οποία δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να απαλλοτριώνουν, υποκύπτοντας στα προηγουμένως απαριθμισθέντα συμφέροντα;
Εάν αυτό το τελευταίο συμφέρον, η επιστημονική συνείδηση δηλαδή, ήταν ο οδηγός, τότε αναμφισβήτητα όλοι μας οι Έλληνες πολίτες θα θεωρούσαμε τις αποφάσεις τους, ως «απαράβατους κανόνες», που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Δυστυχώς πολλές απολύτως οφθαλμοφανείς αποφάσεις των μελών του Κ.Α.Σ. δείχνουν ότι τα μέλη του, ευγνωμονούντα για την επιλογή τους, υποκύπτουν στα πολιτικά συμφέροντα αυτών που τους επέλεξαν και δρουν κατά τρόπο που μόνο απορίες δημιουργούν για την ύπαρξη επιστημονικής συνείδησης και πολλές φορές ακόμα και επιστημοσύνης.
Γι - Πας