ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Η ΣΩΤΗΡΙΑ... ΟΧΙ ΕΞ ΥΨΟΥΣ!
Θεέ μου πού ζούμε; Γιατί τόση τιμωρία; Αν και αυτό το ερώτημα καθ’ εαυτό αποτελεί αμάρτημα, επειδή δεν θα έπρεπε να απευθύνεται στον Πανάγαθο, που δεν είναι δυνατό να... ασχολείται με τέτοια πράγματα του καθένα. Εκείνος... εμφυσήσας «πνοήν ζωής» στο Δημιούργημά Του, του έδωσε κάτι από την «ανάσα» Του, από τον ίδιο Του τον Εαυτό, προσδοκώντας αυτήν την «πνοή» να την χρησιμοποιεί αυτό το δημιούργημα μόνο του για τα... περαιτέρω. Επομένως στον ίδιο του τον εαυτό θα πρέπει να απευθύνει τα ερωτήματα ο σύγχρονος Έλληνας και όχι στον Θεό! Στον εαυτό του, που έκανε τα λάθη, για τα οποία τιμωρείται και τα οποία είναι σε θέση μόνος του να επανορθώσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ακόμα και για τις λεγόμενες... «θεομηνίες» ο Πανάγαθος δεν είναι υπεύθυνος! Δεν μπορεί δηλαδή Εκείνος να κρατάει ένα αριθμημένο «μέτρο» και να ρίχνει το νερό από τους ουρανούς τόσο ώστε να μην ενοχλεί το «δημιούργημά» του και το υπόλοιπο... να το πίνει! Εκείνος ρίχνει το νερό στα αιωνόβια βουνά και εκείνο, όσο δεν χρησιμεύει σ’ αυτά, κυλά προς τη θάλασσα. Το «δημιούργημα» με το μυαλό του ανακάλυψε όλους τους Νόμους που ισχύουν γι’ αυτές τις καταστάσεις και επομένως είναι σε θέση να θεωρεί τις διόδους του νερού προς την θάλασσα ως «ιερές» και απαραβίαστες. Δεν το έκανε σε πολλές περιπτώσεις και στην περίπτωση της «Μάνδρας» την πλήρωσε δυο φορές, την πρώτη με καταστροφές και 20 ανθρώπινες ζωές και την δεύτερη, ευτυχώς μόνο με την επανάληψη των καταστροφών! Η αρμόδια Περιφερειάρχης Αττικής, την πρώτη φορά, όταν αποφάσισε να εμφανιστεί εκ του ασφαλούς στην τηλεόραση... απείλησε με... μηνύσεις για την ανεύρεση των υπευθύνων, μηδέ της ίδιας εξαιρουμένης! Δεν παραιτήθηκε όμως... ως απολύτως απαραίτητη για την αποκατάσταση των ζημιών!
Μάλιστα στην «πανηγυρική» του Ζαππείου, σενιαρισμένη κάθισε δίπλα στον... γραβατωμένο πρωθυπουργό (κατά το... παπουτσωμένος γάτος), μαζί με τον... δυνατό χειροκροτητή, που όταν γέμισε ο Σαρωνικός πίσσα, εκείνος... βγήκε αθώα λευκή περιστερά! Έτσι, λοιπόν και η προαναφερθείσα Περιφερειάρχης, μόλις τελείωσε και η δεύτερη καταστροφή της Μάνδρας, τι τύχη, ανέσυρε το «πόρισμα» για την προηγούμενη που την έβγαζε λάδι, ρίχνοντας όλες τις ευθύνες σε άλλους... και για την δεύτερη. Έτσι φόρεσε πάλι το t-shirt εργασίας και ρίχτηκε στην δουλειά, όπως και ο Πρωθυπουργός που έβγαλε την γραβάτα, φόρεσε το πουκάμισο... «εργασίας», πήρε το liar-jet με την οικογένειά του και πήγε στο Λονδίνο με σακκίδιο για πικ-νικ, για να ανακουφίσει από το κλάμα την «πολύπαθη» σύζυγό του, για την... επέτειο του δημοψηφίσματος! Και... «κλάμα η κυρία» αναγορευθείσα, από... δεν ξέρω που, σε καθηγήτρια του Ε.Μ. Πολυτεχνείου! Κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Πείτε μου, λοιπόν, τι σχέση μπορεί να έχει ο Πανάγαθος με όλα αυτά που μας συμβαίνουν, όταν εμείς οι ίδιοι με την ψήφο μας τα δημιουργήσαμε και με την απάθειά μας, για τα εξακολουθητικά συμβαίνοντα, τα ανεχόμαστε; Είναι αλήθεια πως... κάτι άρχισε να κινείται. Θα έπρεπε όμως να φτάσουμε στο χάλι ν’ ακούμε τον Σκοπιανό την ημέρα του ίδιου του πανηγυριού να λέει συνέχεια... «εμείς οι Μακεδόνες» και σεις οι Έλληνες; Και το χειρότερο, αντί οι «δικοί μας» να βάλουν κάποιον να του τραβήξει το μανίκι, εκείνοι θριαμβολογούσαν χειροκροτούντες; Πώς να μην επακολουθήσει ύστερα η... είσοδος του «Μακεδονικού στρατού» στο ΝΑΤΟ, όπου θα χειροκροτεί τον Αλέξη και ο... πολέμαρχος Πάνος; Κι όμως το «Ντοκουμέντο» βρίσκει την «ψαλίδα» των δημοσκοπήσεων να κλείνει στο 4,5%. Πάντως εγώ δεν θυμάμαι ποτέ αυτή η φυλλάδα να γράφει παραπάνω την διαφορά!
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΔΙΑΦΟΡΑ; ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ!
Με μεγάλη έκπληξη, αλλά και πικρία παρακολουθούμε τις διαφορετικού «τύπου» διαταγές που παίρνει η Ελληνική Αστυνομία από τους προϊσταμένους της, ανάλογα με το ποιούς πρόκειται να αντιμετωπίσει. Επί παραδείγματι μία ομάδα αναρχικών, που έχει αποχτήσει και... ωραίο όνομα, «Ρουβίκωνας», όταν μπαίνει στη Βουλή, τον Ναό της Δημοκρατίας, ή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, εν συνεδριάσει, ή σε ένα ιδιωτικό συμβολαιογραφείο, όπου τα κάνει «λίμπα» και σε άλλα μέρη, ων ουκ έστιν αριθμός, αντιμετωπίζεται με το μπαμπάκι και το γάντι, τόσο από τον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος έδειξε... αυξημένα αντανακλαστικά για τον «χιτλερικό βουλευτή», που δεν διαφωνώ, όσο και από τον αρμόδιο Υπουργό, ο οποίος σκωπτικά μας πληροφορεί ότι πρόκειται για... «μωρά»!
Εν τούτοις, πανηγυρικά ανακοινώνεται από τους ίδιους τους αναρχικούς ότι πολλοί από αυτούς συμμετείχαν εθελοντικά στον αιματηρότατο πόλεμο της Συρίας! Τέτοια «μωρά» είναι! Αντίθετα, άοπλοι και απλοί πολίτες κρατώντας μόνο ελληνικές σημαίες, οι οποίοι, όπως έχουν κάθε δικαίωμα, ανήκουν στο 70% του Ελληνικού λαού που διαφωνούν με την υπογραφείσα κατάπτυστη συμφωνία για την παραχώρηση επίσημα της έννοιας της Μακεδονίας στους Σλάβους, αντιμετωπίστηκαν σε απόσταση τριάντα ολόκληρων χιλιομέτρων από την θέση της οργανωθείσας φιέστας, ως οι χειρότεροι παλιάνθρωποι, ως ζώα στην κυριολεξία. Τέτοιο ανηλεές ξυλοκόπημα και τόσα... «χημικά» και δακρυγόνα εκεί πάνω στις βουνοκορφές δεν έχει ξαναπαρατηρηθεί! Γιατί, κύριε Τόσκα, τέτοια καταφανώς διαφορετική μεταχείριση σε αυτές τις δύο περιπτώσεις; Γιατί τόσο μίσος εναντίον των απλών και άδολων πολιτών διαμαρτυρομένων απλά για την αξιοπρέπεια της πατρίδας και γιατί τόσο χαϊδολόγημα σε ανθρώπους μειοψηφιών –σαφέστατα– που προσβάλλουν την Δημοκρατία, τους κρατικούς θεσμούς, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ακόμα και το «σύμβολο» της Ελλάδας την Ακρόπολη, για την υποστήριξη ενός αμετανόητου κατάδικου για πολλαπλές δολοφονίες; Απαντήστε αν μπορείτε σοβαρά.
Γι - Πας