ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΣΤΗΝ… ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΑΣ!
Σε οποιονδήποτε στρατό, όπου γης κι αν συνέβαινε αυτό που συνέβη στο Μεσολόγγι με τους εφτά νεοσυλλέκτους, θα τους… είχαν κόψει τον κώλο! Αν είναι δυνατόν εκεί που οι ανδροποιούμενοι νέοι μαθαίναν για την έπαρση και την υποστολή της σημαίας της πατρίδας τους, στεκόμενοι «κλαρίνο», κάποιοι εφτά να θυμούνται ότι οι γονείς τους… γεννήθηκαν στην Αλβανία –σπουδαίο κράτος- και να κάνουν αυτήν την καρικατούρα με τα χέρια τους, για να δείξουν ότι διαθέτουν… ούμπαλα! Αμ δε. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτοευνουχίζονται! Αν κύριε γεννήθηκες στην Ελλάδα από Αλβανούς γονείς, που έφαγαν ψωμί σε αυτήν τη χώρα όταν πεινούσαν και, όπως είχες κάθε δικαίωμα, ζήτησες και πήρες την Ελληνική υπηκοότητα, τότε είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ και πρέπει να τιμάς όλους τους θεσμούς αυτής της χώρας, αρχίζοντας από το «Σύνταγμα», την Σημαία, τον Στρατό και τους Νόμους της. Αυτό θα ορκιζόσουν σε λίγες μέρες ότι θα διαφύλαττες… και με την τελευταία ρανίδα του αίματός σου! Αυτό δεν είναι ρατσισμός! Εάν –άντρας πια- δεν συμφωνείς, τότε δηλώνεις ότι αποποιείσαι την Ελληνική υπηκοότητα –αυτό είναι ρατσισμός- με όλες τις συνέπειες που προκύπτουν από αυτήν την δήλωση, με πρώτη την αποφυγή της στράτευσής σου. Τόσο απλά! Μη νομίζετε ότι ο Ελληνικός Στρατός σας έχει ανάγκη, ακόμα και να καθαρίζετε τις… «Καλλιόπες» στις μονάδες, αν και αυτήν την δουλειά… ίσως την κάνατε καλά! Ο Ελληνικός Στρατός έχει ανάγκη από τους στρατιώτες με τη νοοτροπία των τριακοσίων του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες! Γκέγκε; ή νούκου γκέγκε; Άντε λοιπόν στην Αλβανία σας!

Η ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ
Εκπροσωπώντας το κωλυόμενο Προεδρείο του Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων και μαζί με την γραμματέα του Ομίλου δίδα Ε. Τσινάβου και τον παλιό μου φίλο και συνάδελφο κ. Ν. Γκλίναβο, παρευρεθήκαμε στην κοπή της πίτας του Νοσοκομείου Χατζηκώστα. Ο Ρ.Ο.Ι. προσκλήθηκε ύστερα από μία σημαντική δωρεά που έκανε για την Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου.
Πέραν της συγκίνησης από την όλη εκδήλωση, για την οποία μίλησε ο Διοικητής του Νοσοκομείου κ. Βαγγ. Καρβούνης, παρισταμένων του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννη Στέφου, τον Περιφερειάρχη κ. Α. Καχριμάνη, του Προέδρου του Δημ. Συμβουλίου κ. Παπαδιώτη, εκπροσώπων της Αστυνομίας και του Στρατού, των Διοικητών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και του Νοσοκομείου Φιλιατών, εκπροσώπων των εργαζομένων και των γιατρών, με πολλούς από τους τελευταίους παρόντες, η δική μου συγκίνηση ήταν ακόμα μεγαλύτερη.
Και αυτό επειδή μου επανέφερε μνήμες από την πιο γόνιμη και ουσιαστική δεκαετία (1976-1986) της επιστημονικής μου σταδιοδρομίας και όταν, σαν μέλος του Ρ.Ο.Ι., είχαμε εγκαινιάσει εκεί την πρώτη οργανωμένη ομάδα Εθελοντών Αιμοδοτών, μαζί με τους φίλους μου του Ρ. Ομίλου. Είναι γνωστό ότι το 1976 το Νοσοκομείο Χατζηκώστα, μεταφέρθηκε από τις παραλίμνιες δομές του στο… εντυπωσιακό λιθόκτιστο κτίριο του πρώην Σανατορίου και την χρονιά αυτή ιδρύθηκε η πρώτη Κρατική Ουρολογική Κλινική για ολόκληρη την Ήπειρο, της οποίας, ύστερα από τον σχετικό διαγωνισμό του Κ.Ε.Σ.Υ., ανέλαβα την Διεύθυνση. Το κτίριο αποδείχτηκε ανεπαρκές και από τότε η «Ηπειρωτική Ευποιΐα» βάλθηκε να συνεισφέρει για την επέκτασή του με πρώτο τον αείμνηστο Γιάννη Καμπέρη και στη συνέχεια μπήκε στο χορό και το Κράτος.
Όταν έγινε η Ιατρική Σχολή, το πρόβλημα των χώρων έφτασε στο ζενίθ, σε σημείο που οι τότε Πανεπιστημιακοί να απαιτούν την «εκδίωξη» από αυτό όλων των κρατικών κλινικών! Δεν το κατάφεραν όμως υπουργεύοντος του Σ. Δοξιάδη και όταν ύστερα από χρόνια χτίστηκε το Νοσοκομείο της Δουρούτης, το οποίο αυθαίρετα ονομάστηκε Πανεπιστημιακό, χωρίς να φιλοξενεί κρατικές κλινικές, με απαίτηση των Πανεπιστημιακών, το Νοσοκομείο Χατζηκώστα παρέμεινε και με την υπεράνθρωπη προσπάθεια των υπηρετούντων γιατρών, του προσωπικού και την αμέριστη συμπαράσταση των πολιτών και φορέων, προσέφερε ισάξιες με το «Πανεπιστημιακό» υπηρεσίες και έτσι μπόρεσε και μπορεί ακόμα να υπάρχει στον Ηπειρωτικό χώρο, ως ένα από τα πιο αξιόλογα νοσηλευτικά ιδρύματά του. Αυτά όμως είναι λίγα λόγια και όχι ολόκληρη η ένδοξη Ιστορία του Νοσοκομείου αυτού, για την εμφάνιση και λειτουργία του οποίου αξίζουν πολλοί έπαινοι σε όλους τους πρωταγωνιστές του, αρχής γενομένης από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του, που αποδεικνύει κάθε μέρα ότι, όταν οι συντελεστές προέρχονται από τα... ίδια θρανία, δεν μπορεί κάποιοι από αυτούς να θέλουν να παρουσιάσουν τους υπόλοιπους ως μη ικανούς να προσφέρουν τις ίδιες τουλάχιστο υπηρεσίες!
Αυτονόητο. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το Κράτος δεν παρέλειψε και ούτε παραλείπει να προσφέρει εξοπλισμό ώστε πιο εύκολα το κοινό να εξυπηρετείται καλύτερα. Ας ευχηθούμε να υπάρξουν στο μέλλον καλύτερες οικονομικές συνθήκες για όλους μας. Καλή Χρονιά!
Γι - Πας