ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ «ΤΥΦΛΗ»!
Αυτές τις μέρες, φόρα παρτίδα, όχι μόνο η Δικαιοσύνη, αλλά και οι Δικαστές ένας-ένας που την αποτελούν, βγήκαν στο... μεϊντάνι και τέθηκαν στην ...«κρίση» όλων μας. Ένας ορθολογιζόμενος άνθρωπος βάζοντας κάτω την... κούτρα του και αναλογιζόμενος τη θέση ενός Δικαστή, παντός Δικαστή, δεν είναι δυνατό να μην πει: «Ούτε ψύλλος στον κόρφο του»! Φανταζόμενος τον Δικαστή να... στρογγυλοκάθεται στην «έδρα» του και να... «παίζει» με τις ζωές, εργαζομένων, οικογενειαρχών, φτωχών, πλουσίων, αλητών, ευσεβών, ασεβών, καλοπροαίρετων, κακοπροαίρετων, ναρκομανών, ναρκέμπορων, φονιάδων ή απλά κατηγορουμένων, για όλα τα παραπάνω, είτε μαζί, είτε και επί μέρους κι εκείνος θα πρέπει με προσοχή ν’ ακούει και να συμπεραίνει, ενώ στο τέλος να είναι υποχρεωμένος να βγάλει μία απόφαση, η οποία τις περισσότερες φορές θα πρέπει να είναι: Ναι ή όχι.
Για σκεφτείτε το λίγο; Θα μου πείτε ότι λίγο-πολύ όλες οι δουλειές έχουν τέτοια ρίσκα. Του γιατρού, του χειρουργού, ακόμα και του απλού οδηγού ενός αυτοκινήτου που παίζουν με τις ζωές των άλλων. Ο Δικαστής όμως είναι... άλλο πράγμα, επειδή μέσα στο μυαλό του θα πρέπει να απομακρυνθούν τα συναισθήματα και προπαντός οι επηρεασμοί από άλλους, άσχετους με την δουλειά του, κι αυτοί την σήμερον ημέραν δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς ή τους έχοντες άλλα συμφέροντα, οικονομικά κυρίως, οι οποίοι είτε καλοπροαίρετα, είτε κακοπροαίρετα προσπαθούν να τον επηρεάσουν. Εκείνος όμως στο τέλος θα πρέπει να αποδώσει Δικαιοσύνη ανεξάρτητα αυτή σε ποιον θα είναι αρεστή και σε ποιον όχι και γι’ αυτό αυτή η Δικαιοσύνη θα πρέπει να είναι... «τυφλή»! Δεν είναι δυνατόν λοιπόν ο Δικαστής στο τέλος να μην τα ακούσει από κάποιους εκ των δύο ομάδων, που θα θεωρήσουν τους εαυτούς τους αδικηθέντες, ανεξάρτητα από την αγαλλίαση και την ευγνωμοσύνη των αθωοθέντων. Εάν εκείνος έπραξε το καθήκον του ανεπηρέαστος, δεν τον ενδιαφέρουν οι φωνές, ακόμη και αυτές των θεωρούντων εαυτούς ως αδικηθέντες. Πάντα σε κάθε Δίκη!
Σύμφωνα με τα παραπάνω, επομένως, η κάθε απόφαση του Δικαστή θεωρείται από κάποιον εμπλεκόμενο ως Δίκαια ή ως αρεστή. Συνεπώς ο Δικαστής θα πρέπει πάση θυσία να ελέγχει και να... κάνει την καρδιά του κόμπο για να μην παρασυρθεί από την σειρήνα της αρεσκείας και σε ποιους, μένοντας σφιχτά δεμένος με την έννοια της Δίκαιας απόφασής του.
Οι υπόλοιποι τέλος από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν και να σεβαστούν την απόφαση του Δικαστή. Το βράδυ της απόφασης περί της συνταγματικότητας ή μη του Νόμου Παππά για τα τηλεοπτικά κανάλια, ο ίδιος και η Κυβέρνηση, που τον έχει Υπουργό και τον υποστηρίζει, εν θερμώ προέβησαν σε ανεπίτρεπτο υβρεολόγιο εναντίον της απόφασης των πιο έμπειρων Δικαστών της πατρίδας μας. Τα μαντάτα έλεγαν ότι ο Νόμος του Υπουργού της ήταν κατάφορα αντισυνταγματικός. Αυτή ήταν και η απόφαση των Δικαστών. Με το να λες όμως ότι εσύ την γράφεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου, επειδή δεν σου είναι αρεστή, αυτό δεν θίγει τους Δικαστές, αλλά εσένα.

ΜΠΕΛΣΕΝ! ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΙΣΟΣ;
Παρακολουθώντας αυτές τις μέρες προβαλλόμενα ορισμένα από τα αρχεία της ΕΡΤ, έπεσα και απάνω σ’ αυτό με τις εικόνες που αντίκρυσαν οι σύμμαχοι μπαίνοντας στο στρατόπεδο «ΜΠΕΛΣΕΝ». Τους σωρούς των πτωμάτων, κατά πλειοψηφίαν Εβραίων, κι ας με συγχωρήσουν κάποιοι, που δεν το πιστεύουν, αλλά όχι μόνον Εβραίων, και άλλων, οι οποίοι είχαν εγκλεισθεί εκεί, επειδή ήταν αντίθετοι στο Ναζισμό, αντιστασιακοί από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Αφού «δούλευαν» μισονηστικοί για το αποτρόπαιο εκείνο καθεστώς, όσο είχαν δυνάμεις, αφήνονταν σιγά-σιγά να πεθάνουν από την... πείνα. Σε μικρότερη κλίμακα αυτό είχε γίνει και στην πρωτεύουσα, κυρίως, της Ελλάδας, την οποία οι Γερμανοί είχαν... ξετινάξει από τρόφιμα και χρήματα για την αγορά τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες, προχθές άκουσα μία στην ΕΡΤ2, εκείνοι που σώθηκαν, σώθηκαν από τους... μαυραγορίτες, δίνοντας τους τιμαλφή και άλλα αντικείμενα.
Αυτές οι εικόνες μου θυμίζουν την σημερινή Ελλάδα, όπου οι δανειστές της και κυρίως το ΔΝΤ, το οποίο, όπου πήγε έφερε δυστυχία, παρατηρούν την αρχόμενη πείνα, η οποία καταπολεμάται προς το παρόν από ό,τι απέμεινε από τους μισθούς και τις συντάξεις των πολιτών, οι οποίοι συντηρούν συσσίτια και προσφέρουν, όπου μπορούν. Εκείνοι όμως, οι δανειστές, ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ κ.ά., το χαβά τους! Το χρέος της Ελλάδας θα γίνει... «βιώσιμο» όταν ελαττωθούν και άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις! Και το μεν χρέος μπορεί να γίνει «βιώσιμο», οι πολίτες όμως θα πεθάνουν από την πείνα! Αυτό θέλουν; Να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα απέραντο Μπέλσεν; Τι να το κάνω αν τότε τρέχουν και δεν φτάνουν;
Γι - Πας