ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΠΑΝΟΣ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ (1884-1930)
Επισκεπτόμενος κατά καιρούς τα τελευταία χρόνια τον Δάσκαλό μου στην Ουρολογία κ. Νικόλα Μαυρίκιο, συναντούσα και την συμπαθέστατη και πολύ αγαπητή μου σύζυγό του κα Φωφώ Μαυρικίου, η οποία πέραν των ειλικρινών της περιποιήσεων απέναντί μου, με απασχολούσε, ως Γιαννιώτη, και με μία πολύ σημαντική εργασία της που εκπονούσε για τον συμπατριώτη μας καλλιτέχνη και μεγάλο σκηνογράφο, ενός εκ των σημαντικοτέρων του 20ού αιώνα, όπως έγραφαν τα προγράμματα των μεγάλων παραστάσεων που σκηνοθετούσε στο Βερολίνο, Πάνο Αραβαντινό. Η ίδια ήταν ηγετικό στέλεχος του Δ.Σ. του «Μουσείου Μπενάκη» και εκτός των άλλων προσόντων της, με αυτή την ιδιότητα εκπονούσε αυτήν την εργασία.
Την τελευταία φορά, προ έτους, όταν επισκέφτηκα τον υπεραιωνόβιο πια δάσκαλό μου, εκείνη περιχαρής μου ανακοίνωσε το πέρας της εργασίας της για τον Πάνο Αραβαντινό και μου χάρισε έναν βαρύτιμο τόμο, εξαιρετικά δομημένο και διακοσμημένο με σπάνια σχέδια και σκίτσα, ώστε να δικαιολογεί απόλυτα τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Ο Πρόεδρος του «Μουσείου Μπενάκη», Άγγελος Δεληβοριάς, στον πρόλογό του τον αποκαλεί μνημειώδη. Και πράγματι είναι.
Ο τόμος αυτός αποτελεί μέρος των αυθεντικών εκδόσεων του «Μουσείου Μπενάκη» και προτίθεμαι, παρά την αφιέρωση και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο της ΕΗΜ κ. Κώστα Βλάχο να τον δωρήσω σε αυτήν, το αρχείο της οποίας χρησιμοποίησε η κα Μαυρικίου, επί προεδρίας του κ. Θεόδ. Γεωργιάδη, για την διερεύνηση των οικογενειακών στοιχείων του αειμνήστου συμπατριώτη μας Πάνου Αραβαντινού, του σημαντικού αυτού σκηνογράφου των μεγάλων παραστάσεων, κυρίως Όπερας, του Βερολίνου στην εποχή του μεσοπολέμου.
Θα το κάνω, αφού απολαύσω πλήρως ο ίδιος τις λεπτομέρειες του εκπληκτικού αυτού τόμου που αναφέρεται, με αυθεντικά και σπάνια σχέδια, αφίσες και μακέτες των μεγάλων παραστάσεων που σκηνογράφησε ο άγνωστος στο ευρύ κοινό της πατρίδας μας και πολύ σημαντικός καλλιτέχνης με το βαρύγδουπο εκ καταγωγής όνομα.
Άξιζε πράγματι ο πολύχρονος κόπος της κας Φωφώς Μαυρικίου. Θα επανέλθω όμως επ’ αυτού.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ... ΛΕΦΤΑ!
lΌπως και νάχει το πράγμα, είναι πολλά τα λεφτά, ακόμα και για... «εξαγορά συνειδήσεως», ιδίως σε ανθρώπους που δεν τα είχαν ονειρευτεί! Άνθρωποι οι οποίοι ζούσαν μέσα στην πραγματική λιτότητα της ζωής τους, όπως αυτή κυλούσε, βρέθηκαν άξαφνα κάτω από τις παραδεδεγμένες «αυταπάτες» ενός παιδιού των δεκαπενταμελών, των καταλήψεων και των διαδηλώσεων και... ω του θαύματος εκλέχτηκαν βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου με μισθοδοσίες και παροχές που όχι μόνο δεν τις είχαν ονειρευτεί, αλλά και που οι συγκυρίες της οικονομικής κρίσης τις έκαναν να φαντάζουν τεράστιες, όπως στην... «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων»! 6.000 ευρώ τον μήνα συν... «έξοδα παραστάσεως» από ακίνητα και αστυνομικοί φύλακες είναι πάρα πολλά.
Ο... έχων τις «αυταπάτες», οι οποίες όμως δεν ήταν αυταπάτες, αλλά ενσυνείδητος πολιτικός αμοραλισμός, οπορτουνισμός και αριβισμός με τελικό επακόλουθο την εξουσιομανία, με πρώτη ευκαιρία, όταν αντιλήφτηκε την εύκολη παραπλάνηση του λαού, που μερίδα του ελκύστηκε από την ιδέα της... «αριστερής ευκαιρίας» (οπορτουνισμό), ενώ άλλη αντίθετη παραπλανήθηκε από τις εύκολες... ιδεολογικές μεταμορφώσεις του, προχώρησε στο ευρύτατο ξεσκαρτάρισμα από τους πραγματικούς αριστερούς ιδεολόγους πριν και μετά από τις δεύτερες εκλογές. Έτσι βοηθούμενος και από μία δράκα ανερμάτιστων προσώπων, που βρέθηκαν υπό την ηγεσία ενός πλουσιόπαιδου με ηγεσιομανικά καπρίτσια και μέσα στις ανώμαλες συνθήκες που ζούμε κατάφεραν να επιβιώσουν πολιτικά, δημιουργώντας πελατεία από ένα πολύ ευαίσθητο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο επίσης υποφέρει, κατάφερε να βρεθεί με 153 ψήφους στη Βουλή, οι οποίες εάν αλλάξουν θα ρίξουν την Κυβέρνηση και οι 153 θα χάσουν το σημαντικό, όπως προείπαμε, μηνιάτικο! Χώρια τα οφίκια κάποιοι. Δεν θέλω τώρα να αναφερθώ σε ονόματα. Όλοι τους βλέπουμε κάθε μέρα στις τηλεοράσεις μας και γνωρίζουμε από τις ψηφοφορίες τα ονοματάκια τους. Θα σημειώσω μόνο κάποιους ηθοποιΐσκους που... ψωμοζούσαν και τώρα καλοζούν με μόνη τους προσφορά ενός... «ναι σε όλα», όταν αυτό χρειαστεί. Αν καθίσει κάποιος να ξεψαχνίσει έναν έναν τους 153 θα βρει το «κουμπί» τους και φυσικά μέσα σ’ αυτούς υπάρχουν και οι... «εύποροι», οι οποίοι όμως έχουν «οφίκια» και μπορούν ακόμα να κουκουλώνουν ή και να εξαλείφουν βρωμιές και ατασθαλίες. Χώρια που, παρά τις δυσκολίες της εποχής καταφέρνουν να βάζουν στον υποτίθεται φτωχό κορβανά «ημετέρους», Καρανίκες κ.λπ., συζύγους, παιδιά, ξαδέρφια. Αυτοί λοιπόν οι 153 θα το πάνε μέχρι εκεί που μπορέσει να πάει και... ό,τι ήθελε προκύψει!
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ για τόσο αδύναμες τσέπες, ενώ για άλλους, αρκεί π.χ. μία υπερατλαντική πτήση με ένα εκ των τριών λήαρ τζετ, που τροφοδοτούνται από τις ένοπλες δυνάμεις για να ξεχαστεί ακόμα και το σκέτο «Μακεδονία» για τη «FYROM»! Και οι 153 όμως έχουν ένα μεγάλο προσόν. Εκλέχτηκαν δύο φορές από τον Ελληνικό λαό και αυτός ο τελευταίος δεν μπορεί να τους... φτύνει, όταν αυτοί είναι μέσα στη Βουλή και εκείνος βρίσκεται στην Πλατεία Συντάγματος. Ας πρόσεχε τότε που έπρεπε. Η δικτατορία των Συνταγματαρχών δεν είχε κλείσει τον Εθνικό Κήπο για να μην ενοχληθεί ο Παπαδόπουλος. Η αριστερή κυβέρνηση το έκανε για να μην ενοχληθεί ο Αλέξης! Σημεία των καιρών.
Γι - Πας