ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

➤  Aπό τον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΠΑ

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!..
Αυτές τις μέρες ντράπηκα τόσο πολύ, επειδή ζω σε μια ταπεινωμένη πατρίδα και γι’αυτούς που την ταπείνωσαν! Ντράπηκα επειδή κάποιοι(ες), λεγόμενοι Ευρωπαίοι ηγέτες έφτασαν στο σημείο να διασύρουν την πατρίδα με αυτόν τον χυδαίο τρόπο και έδωσαν το δικαίωμα σε… ηγετίσκους(ες) κρατών, που μόλις χθες θυμήθηκαν την ύπαρξη των ονομάτων των πατρίδων τους, που αναδύθηκαν από το πουθενά, ως Ευρωπαϊκά κράτη και με την αμέριστη συμβολή της Ελλάδας, να αμφισβητούν…φωναχτά την Ευρωπαϊκή της υπόσταση! Ντράπηκα επειδή αυτό έγινε ύστερα από πολύ σοβαρές παραλείψεις των Ελλήνων «πολιτικών» που η τύχη τους έφερε να διαφεντεύουν την Πατρίδα σε μία τόσο δύσκολη εποχή πολιτικών που δείχνουν να ζουν σε «άλλες εποχές». Ντράπηκα, που ένας απ’αυτούς, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ανακάλυψε τελευταία ότι ήταν Πρωθυπουργός αυτής της χώρας και μπόρεσε να φρενάρει την τελευταία στιγμή μπροστά από τον γκρεμό!
Ντράπηκα που ο ίδιος ανακάλυψε πολύ αργά ότι αυτός που επέλεξε για υπουργό οικονομικών αυτήν την δύσκολη εποχή, δεν έκανε για πολιτικός και εξέθετε επί 6 μήνες την πατρίδα ανά την Ευρώπη και την οικουμένη. Ντράπηκα που ένας υπουργός πολύ σημαντικού Υπουργείου διανοήθηκε απλοϊκότατα, ότι βρήκε την λύση του οικονομικού μας προβλήματος…συλλαμβάνοντας τον μη αρεστό του, Διοικητή της «Τράπεζας της Ελλάδος» και κάνοντας «ντου» στα θησαυροφυλάκιά της για να μοιράσει «χρήματα στον λαό»! Χρειάστηκε ένας σπουδαγμένος οικονομολόγος της L.S.E., ο οποίος κάποτε ήταν υποψήφιος Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε., να τον βάλει στην θέση του, υπενθυμίζοντάς του τα αυτονόητα.
Ντράπηκα για την εικόνα της Ελληνικής Βουλής, την προεδρία της οποίας είχαν κοσμήσει ένας Παπακωνσταντίνου, ένας Γιάννης Αλευράς, μια Άννα Ψαρoύδα-Μπενάκη, ένας Απόστολος Κακλαμάνης, ένας Βαγγ. Μεϊμαράκης, που έφτασε να την διασύρει τόσο χυδαία μία, ας την πούμε κυρία, της οποίας μόνο το επώνυμο ήρκεσε για να εκλεγεί πανηγυρικά σε αυτό το μεγάλο αξίωμα.
Ντρέπομαι επειδή σήμερα η κυρία αυτή αποτελεί ήδη το πιο σπουδαίο πρόβλημα της λεγόμενης αριστερής κυβέρνησης, συνασπιζόμενης αποκλειστικά και μόνο με τους φασίστες και με άλλα 2-3 παρόμοιά της «σούργελα» κατά τον κ. Ψαριανό! Ντρέπομαι επειδή Υπουργοί της προαναφερθείσας κυβέρνησης καταψηφίζοντας το πιο σπουδαίο νομοσχέδιό της, δεν είχαν την στοιχειώδη ευθιξία να παραιτηθούν από το «δοτό» αξίωμά τους και εξακολουθούν ανοηταίνοντες δημιουργώντας μείζον πρόβλημα σε αυτόν που τους επέλεξε. Ντρέπομαι τέλος γι’ αυτούς, οι οποίοι επέλεξαν αυτόν τον «συρφετό» και τον έστειλαν στην Βουλή των Ελλήνων για να μας παραστήσουν τους αριστερούς εκπροσώπους του Ελληνικού λαού, που μας πούλαγαν φούμαρα για τα…βουλευτικά αυτοκίνητα που κράτησαν για τους υψηλούς μισθούς που τσέπωσαν, για τις τράπεζες που χρησιμοποίησαν για τον εαυτό τους, πριν τις κλείσουν για τον λαό και για τις υπουργικές καρέκλες που…κόλλησαν στον πισινό τους. Ντρέπομαι αλήθεια για όλα αυτά.

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!...  
Ήρθε η ώρα που εκείνοι που έβγαζαν καντήλες στο άκουσμα της Ελληνικής λέξεως «μνημόνιο» και της ξένης «τρόϊκα», εμπέδωσαν επιτέλους ότι τόσο μεγάλα δάνεια χωρίς μνημόνιο δεν χορηγούνται, κι ακόμα περισσότερο χωρίς την παρακολούθησή τους από την «τρόϊκα» που τα χορήγησε δεν γίνεται.
Και είναι τόσο απλό. Δεν μπορεί να ζητάς δάνειο, επειδή δεν έχεις προσωπικό στα Νοσοκομεία και υλικά που απαιτούνται για την λειτουργία τους κι εσύ να μου διορίζεις με πανηγύρια και νταούλια 2.500 στην ΕΡΤ, επειδή άκριτα τους το υποσχέθηκες προεκλογικά!
Δεν γίνεται τα σχολεία τον Σεπτέμβριο να μην διαθέτουν καθηγητές για να διδάξουν και από την άλλη να έχουν υπερεπάρκεια «σχολικών φυλακών»!
Χώρια που κάποιος, εμπορευόμενος «δικηγορικά» την επαναπρόσληψη των προαναφερθέντων-με το αζημίωτο- διορίστηκε υπουργός υπεύθυνος γι’ αυτήν την «δουλειά»! Έτσι λοιπόν οι… «κουτόφραγκοι» στην ολονύχτια «διαπραγμάτευση» με τον υπεύθυνο για τις «δουλειές» που προαναφερθήκαν, του επέβαλαν και το «μνημόνιο» και την «τρόϊκα», αν θέλει τα δάνεια για να σωθεί η πατρίδα του. Κι εκείνος τα δέχτηκε -και καλά έκανε - γινόμενος επιτέλους «μνημονιακός» πρωθυπουργός, όπως ο προκάτοχός του. Κατάλαβε επιτέλους ότι δεν γίνονταν διαφορετικά. Όπως κατάλαβε και ο άκριτος συνέταιρος του που διένημε αφειδώς την λέξη «προδότης» για τους άλλους, ώσπου να γίνει κι ο ίδιος!
Γι - Πας