ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ...

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Φίλοι μου, θα σας γκεζερίσω στα Γιάννενα που ήξερα…

Καλοί μου χωριανοί, θέλετε να πάμε παρέα να δούμε «τι» απόμεινε από τα Γιάννενα που ήξερα ως πριν λίγα χρόνια;.. Κι ας αφήσουμε τα Γιάννενα… από «φόρο σε φόρο…», αυτά έχουν χρόνια και ζαμάνια απ’ πάισαν!..

Κι ας αρχίσουμε – από πού αλλού; Από την Μεραρχία μας!.. Ζει και βασιλεύει… Το Λορόι; Κι αυτό καλά είναι. Όπως και το στρατιωτικό παλιό κτίριο… Να σας καλορωτήσω… από τα στρατιωτικά λουτρά έχετε κάνα χαμπέρ’ εσείς;

Εκείνο το εκκλησάκι απέναντι από το γυμναστήριο υπάρχει; Ξέρετε ποιο είναι το γυμναστήριο… η Λαϊκή μας η κεντρική (γερή νάναι)… ή μήπως πάει κι αυτή; Eκείνο το ένδοξο κτηνιατρείο (για τα ζώα του στρατού βέβαια και μόνο… γιατί τα κατοικίδια -που λέγονται- τάπαιρνε και τα σιούκουνε ο διάολος… έβγαινε ο χωροφύλακας… με φόλες στις τζέπες και κλαίγαμε με μαύρο δάκρυ τους πιστούς φίλους μας… σαν καλοκαίριαζε… Κι ύστερα… πολιτιστήκαμαν!..

Η Καλλιέργεια; Πάει καλιά τς κι αυτή.

Πάμε κατά την Μητρόπολη; Όλο και κάτι απόμεινε, όλο και κάτι ρετουσιαρίστηκε – που λέγεται. Πόσοι και πόσοι παλιοί κάτοικοι… και κάνας ντάτσκος… έκατσαν σ’ αυτό το δρόμο!.. Η Μητρόπολη ζει και βασιλεύει, με τον Αη-Γιώργη της αντάμα…

Κι απέναντι στη Μητρόπολη -γωνία- το μεγαράκι του Τσιονίδη (που μας έντυνε Παριζιζιάνικα…) υπάρχει…

Ας κατεβούμε στην κάτω Σιαράβα – στη Ζαλοκώστα… Μώρε πού είναι το ένδοξο κρασουπλιό του Βαενά; (Βαγενάς) Πούναι οι μερακλήδες Ταμπάκοι με το «σκώτι και μ’ σουλάενο;».

Πάει κι ο ιστορικός Bαρέτας (δύο αδέρφια ήταν που δέσποζαν εκεί… ο Πέτρος κι ο Τάσιος…).

Στη Ζαλοκώστα πήγαμαν τις προάλλες… Πάμε κατά την Αετορράχης; Στα ξλάδ’κα ντε… Ο Πορφύρης υπάρχει; Το μαγαζί δηλαδή… Τόσα και τόσα μικροξ’λάδ’κα μ’ ένα σωρό χειροποίητα χρειαζούμενα…

Ζει κι είναι και λεβεντιά ο καλός μας ο Περικλής ο Λάππας, ο αχώριστος φίλος του αδερφού μου… Πόσα νοικοκυριά, σ’ όλο τον τόπο μας, θ’ αρμάτωσε από ξυλεία ο παλιός μας κυρ’ Κωστάκης… ένας από τους καλύτερους καλοφαγάδες… κι ένας από τους μετρημένους ντόπιους Καστρινούς… και με το υπέροχο σπίτι, εκεί μπροστά στο μώλο του Νησιού μας!..

Φίλοι μου, σ’χωρνάτε με… σας είπα πως θα σας γκεζερίσω σε κοντινά χρόνια… κι εγώ ματαγύρισα στα χρόνια του πατρικού μου πάλι!.. (Θα δείτε πως θα πάθετε κι εσείς το ίδιο σαν έρθει η ώρα που ζω εγώ τώρα…).

Πάμε παρακάτω; Τώρα, βρέθηκα στη μία από τις δύο… πρωτεύουσες των Γιαννίνων μου (η άλλη είναι το Τζιαμί Καλούτσιας).

Προχτές, που δεν το γνώρισα το Κουρμανιό μου, φαίνεται ήμαν στα πρόθυρα εγκεφαλικού, φουρτούνα μ’… λόγω θερμοπληξίας… φτ’νά τ’γλύτωσα!..

Πού είναι, μαρές «ο φούρος» τ’ Τσιαμπαλίκα; Κλειστός χαλασιούλα τ’…

Μπράβο Ντίβα μου… ορόσημο στο Κουρμανιό μου… Κι απέναντι γωνία ο ιστορικός φούρνος του Κύργιου!.. Στέκεται στον τόπο του και θρέφει ψωμάκι ακόμα.

Να και το πατρικό μας μαγαζί… Ένας Τζιαλμακλής συνεχίζει το ζανάτ της φάρας μας… Νάσαι γερός Δημήτρη μας.

Από τον Κύργιο ως του κυρ’ Θόδωρου του Κρίτσα, το γνωρίζω το τοπίο… Τα αλησμόνητα μπαλκόνια μας υπάρχουν. Ο Γιάννης Σούλης, πιστός Κουρμανιώτης κρατά το πατρικό του… Κι απέναντι… δεν υπάρχουν χειράμαξα… κι ουρητήριο στο Κάστρο!.. Είναι πιάτσα ταξί παρακαλώ και λουλούδια παρακαλώ…

Θα συνεχίσω, να το ξέρετε…