ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Εμάς των επαρχιωτών δε μας έκοψε να πάρουμε ταξί!..

■  Σας είπα, τζιουβαΐρια μ’, τι πάθαμαν στην Ελευσίνα. Που κοσιεύαμαν να προλάβουμε το λεωφορείο που έφευγε γι’ Αθήνα, νομίζοντας πως ήταν ένα μοναχά! Κι ουρλιάζαμαν κιόλας να μας καρτερέσ’! Τέτοιο θλιβερό θέαμα θα είμασταν που προσφέρθηκε χαμάλης να μας βάλει στο χειράμαξό του και να μας παρηγορεί και να μας λέει να μην κλαίμε σε τόση ώρα ματαέχει λεωφορείο γι’ Αθήνα... Για να μας λέει να μην κλαίμε φαίνεται κλαίγαμαν, οι άθλιοι των Ιωαννίνων! Μέσα στο λεωφορείο, η μάνα μου έβγαζε λόγο... περί δοσιλόγων μαυραγοριτών... που μας πλατσ’κάριασαν στον χιλιοτραγουδισμένο θεσσαλικό βρωμόκαμπο... λόγο περί της μανούλας της που ήτο τυφλή... και την πάειναμαν διά εγχείρησιν καταρράκτου ρουφιάνου! Και λόγο περί αδελφών της και υιών της τυφλής κυραμανούλας... και... και... και! Κανένας δεν έπαιρνε τάρα τι είχαμαν πάθει και περιήλθαμε σ’ αυτήν την καταρράκωση, τη ρουφιάνα... Ένας μόνο συνεπιβάτης ατσίδας, στρατιωτικός πήρε τάρα... (κατάλαβε) κι έκανε την τύχη του!.. Τι σου είναι η ζωή η άτιμη!.. Σαν άκουγε τη μάνα μου να λέει συνεχώς, πως, την κυραμάνα την καρτέραγε ο γιος της ο τρανός (φρούραρχος Αθηνών τότε...) για να την εγχειρήσει (όχι βέβαια ο ίδιος...) από καταρράκτη... και πως τώρα θα χάθ’καμαν και δεν θα ξέρουμε που να κατ’βούμε από το λεωφορείο... και πως το φορτηγό με τα κεφαλοτύρια των μαυραγοριτών που μας φόρτωσε απ’ τα Γιάννινα ο Φώντας ο Πανέτος, ο πράκτορας... θα μας άδειαζε στη Βερανζέρου στο μισοψευτο-πρακτορείο-καφενείο του Γιαννιώτη Βακάλη. Κι έλεγε, ακόμα, πως θα μας έπαιρνε από κει, ο θείος για πότε; δεν ξέρω!
Ευτυχώς που η μάνα μου άντεχε κι έβγαζε και λόγους, γιατί εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα χειριζόμουν την κατάσταση την ελεεινή... Ο ουρανοκατέβατος (μήνα θ’μνιέμι τι βαθμό είχινι;)... καλά τ’ γιράματα – αν ζιει... κι αλαφρύτ’ το χώμα αν έφκι... μας ησύχασε ο άνθρωπος πως θα πήγαινε ο ίδιος να ειδοποιήσει τον κ. Φρούραρχο να μαζέψει τα σιούφαρα που του ήρθαν απ’ τα Γιάννινα... Δεν θ’μνιέμι πού κατέφκαμαν, σαν φτάκαμαν! Μας άφησε ο άνθρωπος και μας είπε να περιμένουμε. Κι ήταν απόγευμα Δευτέρας κι είχαμαν φύγει από τα Γιάννινα Παρασκευή πρωί! Κι είχαν χαθεί τα ίχνη μας! Κι ο στρατιωτικός βρήκε τορό... και την τύχη του που σας είπα! Σε ποια στρατιωτική υπηρεσία πήγε και ξετρύπωσε τον τρανό υιό της κυραμάνας κι αδελφό της μάνας μου και νουνό δικό μου, δεν είμαι σε θέση να σας πω... έχω κάτι κενά. Εμάς των ζώων, των επαρχιωτών του τότε... δεν μας έκοψε να πάρουμε ένα ταξί από την Ελευσίνα – δεν πιστεύω να μην υπήρχε. Άιντε... δεν το πήραμαν στην Ελευσίνα δεν το παίρναμαν εκεί που κατεβήκαμαν; Αυτά σκέφτομαι, πολλές φορές κι αγχώνομαι και ντρέπομαι ειλικρινά... Και σαν μας μάζεψε ο θείος μου, ελεεινές και ράκη, έδωσε υπόσχεση στο στρατιωτικό πως δεν θα ξεχάσει ποτέ το καλό που μας έκανε! Και δεν τον ξέχασε. Ως που αποστρατεύτηκε ο θείος, είχε από κοντά του το καλό παιδί που βοήθησε τη φαμίλια του... Κι ύστερα μου λέτε πως δεν υπάρχουν τυχεροί. Τράβηξα τι τράβηξα ως που να βρω την πολυπόθητη Αθήνα, αλλά το ευχαριστήθηκα. Αφορμή που τα γράφω τούτα, τώρα, πήρα για τα όσα γίνονται στη σημερινή Αθήνα, την αξιολύπητη... Τότε η Αθήνα είχε πληθυσμό 500 χιλιάδες! Τώρα... η περιφέρεια Αττικής (που λέγεται όλη Αθήνα) έχει 3.812.330 κατοίκους.
(Συνεχίζεται)
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.