ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Ο καθένας μας σ’ αυτή τη γη ας κάνει το κουμάντο του!..

■  Γιατί τόσος χαλασμός γύρω μας; Τόσος θάνατος κοντά μας; Μέσα στην ανέχεια που δέρνει τους μισούς Έλληνες, και θρηνούν, προστέθηκε και θρήνος γι’ ανθρώπους μας, για παλικάρια, για γονιούς, για νήπια, για κοσμάκη που δεν ήθελε να πεθάνει!..
Σε τόσες γειτονικές μας χώρες... πελεκιούνται σαν νάναι επιβεβλημένο. Αλίμονο και στη γειτονική μας χώρα δεν γλύτωσε ο φτωχός κοσμάκης!.. Πώς τα καταφέρνουμε οι άνθρωποι με μυαλό; Τα ζώα σκοτώνονται για τη λεία... δεν έχουν μυαλό σαν του ανθρώπου - λέει! Τούτος ο αφανισμός χιλιάδων είναι επιβεβλημένος; Δεν γινόταν κι αλλιώς; Ξέρει κανένας πώς να τον σταματήσει; Σταματάει; Αλλά τι ρωτώ; Αυτά είναι με μολύβι και χαρτί σχεδιασμένα... Αυτά σηκώνει αυτή η περιοχή...
Όπως σε κείνη τη χώρα της νότιας Αμερικής... που έχουν μεγάλα ποτάμια και δυστυχούν για το νεράκι!.. Φάλαγγες ολόκληρες - ακόμα και νήπια - ξεκινούν, ο ένας πίσω απ’ τον άλλον... να φέρουν νερό!
Ευτυχώς που είδα πλαστικά, διαφόρων ειδών, χρωμάτων και μεγέθους... τσιανάκια και γκ’βάδες και δεν είχαν σκουριασμένους παλιοντενεκέδες για το πόσιμο νεράκι που πήγαιναν στου Ηλιού τη μάνα για να το φέρουν!.. Κι ήταν κάτι απαράδεχτες για το σήμερον... οι βρύσες, σαν και κείνες που κάποτε ήταν πολυτέλεια και για δικούς μας μαχαλάδες.
Κι έλεγε μια καλή κυρία... για το τι και πώς, σε κείνο το μέρος που κατοικούν άνθρωποι... δεν έχουν νερό ολούθε... όπου το χρειάζονται άνθρωποι του ενός Θεού. Έλεγε πως... κοστίζει πολύ για να πάει όπου το χρειάζονται το νεράκι του Θεού... Κι έλεγε πως πρέπει να πληρώσουν για να δουν νεράκι... Εταιρίες διάφορες ήταν έτοιμες να τους το πάνε μεσ’ στη μύτη τους... Αλλά; Χωρίς παρά γιοκ νεράκι... Τους είπαν και τ’ άλλο το παρήγορο... πως κάποιοι μεγάλοι και τρανοί της γης μας... επειδή το βλοημένο το νεράκι άρχισε να είναι είδος προς αφανισμό (Θεέ και Κύριε, τι ξέρουν) αυτοί, οι καλοί άνθρωποι θα το πουλάν σαν: ρεύμα και πετρέλαιο... και νερό, νεράκι του Θεού! Θα διαθέτουν κεφάλαια για να πλένουν και τον πράπα τους αυτοί οι άνθρωποι που... έχουν ποτάμια... αλλά αν πιουν τέτοιο νερό θα ψοφήσουν από χολέρα και διάφορες κακιές αρρώστιες!.. Γι’ αυτό μία μερίδα από καλούς ανθρώπους θα φέρει νεράκι - όσο θέλουν - φτάνει να παν να στέκονται στην ουρά - σαν τη μας - να πληρώσουν!..
Οι καλοί άνθρωποι που θα τους κάνουν το ψυχικό είναι συγγενείς αφτνών που υπερασπίζονται άλλες χώρες... με το έτσι θέλω... γιατί, λένε οι κακιές γλώσσες, πως ας είναι έρημος του κιαρατά... έτσι να κάνεις με τα χέρια σου, θα πεταχτεί πετρόλαδο το θείον! Τώρα, αν δεν συμφωνούν όλοι τους εκεί... κακό της κεφαλής τους!.. Μήπως βλέπετε τι φωτιά ξερνούν κάτι μηχανές; Έλα όμως που την πληρώνουν και παιδιά γονιών, κάπου μακριά... αλλά πάλι, χωρίς κάποιους ήρωες τι θα γινόμασταν; Τώρα, τι κάθομαι και σας ζαλίζω;
Ο καθένας μας από τους κατοίκους της γης της οικουμένης, ας κάνει το κουμάντο του... να, όπως θα κάνουμε κι εμείς για θέρμανση φέτος!.. Έχουμε να τουρτουρίσουμε!!! Καλά να πάθουμε, έτσι που κάναμε τα σπιτικά μας, όλο φρου-φρου κι αρώματα!.. Τι καλά, εμείς, που ζήσαμαν και χειμώνες ΚΑΤΟΧΗΣ... και κάτι άλλους μετά, που έμειναν αλησμόνητοι... τότε που ψέναμαν κάστανα στα κάρνα ή ρίχναμαν κουκουνάρια που μαζεύαμαν στο β’νο τς Καραβατιάς ή του Συνοικισμού... σε σόμπες τενεκεδένιες... που τζιαμάλιαζαν... κι ύστερα πάγωναν!.. Είδαταν; ακόμα ζιούμι.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.