Διαδόσεις

Τι σχέση έχει;

Δεν γίνεται, κάτι δεν καταλαβαίνουμε καλά. Με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη αναδεικνύονται οι χρόνιες παθογένειες του Δημοσίου και οι συνδικαλιστικοί φορείς στα αιτήματα που προβάλλουν στις κινητοποιήσεις τους επιμένουν να ζητούν να σταματήσει η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων! Μα τι σχέση έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις με τους αχθοφόρους που έγιναν σταθμάρχες επειδή είχαν «μπάρμπα στην Κορώνη», με τους σταθμάρχες που την… κοπάνησαν από τη δουλειά για να μην τους μαλώσουν οι γυναίκες ή με τους γιατρούς που έδωσαν παράνομα αναρρωτικές άδειες; Αυτοί όλοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Το Δημόσιο είναι μπάχαλο, εδώ πρέπει να μπει βαθιά το μαχαίρι. Δεν ακούν οι συνδικαλιστές τι λέει ο κόσμος;

Κ.Α.

Βιάστηκε ο Σύλλογος…

 Καλά και άγια έκανε ο Σύλλογος Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων να τιμήσει τους διατελέσαντες δημάρχους της μεταπολίτευσης που υπήρξαν απόφοιτοι της Ζωσιμαίας, αλλά νομίζουμε ότι στην περίπτωση του Δημήτρη Παπαγεωργίου μάλλον… βιάστηκαν! Ακόμα δεν έχουν γνωμοδοτήσει οι αρμόδιοι φορείς του Κράτους για το αν εξελέγη νόμιμα δήμαρχος και εκείνοι έσπευσαν να τον τιμήσουν! Δεν έχουμε τίποτα με τον άνθρωπο, αλίμονο, αλλά η βράβευσή του είναι πολύ πρόωρη! Θα μπορούσε ο κ. Παπαγεωργίου να τιμηθεί από τον Σύλλογο μελλοντικά, εφόσον φυσικά εγκριθεί η εκλογή του στη θέση του δημάρχου Ιωαννίνων!

Κ.Α.

«Πράσινος πνεύμονας»…

Σε μία άξια συγχαρητηρίων πρωτοβουλία προχώρησαν την Κυριακή η Τοπική Κοινότητα και ο Πολιτιστικός - Λαογραφικός Σύλλογος Ηλιόκαλης. Συγκεντρώθηκαν στο εκκλησάκι του Αγίου Κοσμά και φύτεψαν 120 ελιές ψυχρού κλίματος, ενώ πέρυσι απέναντι από το γήπεδο φυτεύτηκαν 80 δέντρα. Όπως τόνισε στη στήλη ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ηλιόκαλης Τάσος Σκουτελιάς, δημιουργείται ένας πράσινος πνεύμονας στην περιοχή. Ένας χώρος με βοηθητικό γήπεδο ποδοσφαίρου, δασάκι, ένας ελαιώνας και μονοπάτια που μπορεί κανείς να περπατήσει και να αθληθεί απολαμβάνοντας την μοναδικότητα του τοπίου. Στη δράση της Κυριακής συμμετείχαν αρκετοί κάτοικοι αλλά και ο αντιδήμαρχος Β. Βλέτσας. Μπράβο στα μέλη του Συλλόγου, στην Κοινότητα αλλά και σε όσους μερίμνησαν με μεράκι για αυτό τον πνεύμονα πρασίνου στο χωριό τους!

Ν.Γ.

Θεωρούμε δεδομένο!

 Όσο μεγαλύτερο διάστημα καθυστερεί η επαναλειτουργία του τρένου τόσο περισσότερα καλώδια θα κλέβουν οι Ρομά! Κι αυτό, γιατί έχουν έσοδα από την πώληση του χαλκού! Και δεν γίνεται καμία ενέργεια για να το αποτρέψουν… Είναι τόση η «σκόνη» που κατάκατσε σ’ αυτή τη χώρα που όσοι άνεμοι κι αν φυσήξουν δεν έχουμε  ελπίδα για το καλύτερο. Ακόμη κι αν γίνουν προσπάθειες αναδιοργάνωσης, όπως συμβαίνει σ’ αυτή τη θητεία, τα εμπόδια των διαφόρων συμφερόντων θα κάνουν πανηγύρι…

ΜΑΤ

Ούτε κουβέντα…

 Θυμό και θλίψη εξέφρασε ο Δημ. Κουτσούμπας για τα θύματα στα Τέμπη εκφράζοντας τη θλίψη όλων μας… Να έλεγε και μια κουβέντα για εκείνους που έσπασαν τη μαρμάρινη πλάκα έξω από τη Μαρφίν, στην οποία είχαν καταγραφεί τα ονόματα των νεκρών εκείνης της τραγωδίας θα τον χαρακτηρίζαμε ως αντικειμενικό αγωνιστή… Όσο η μονομέρεια τον χαρακτηρίζει εμείς θα τον αγνοούμε!

ΜΑΤ

Δε θα τους γίνει η χάρη!

«Αυτά τα κτίρια δεν ταιριάζουν στις γειτονιές μας» και «Δεν θα γίνουμε Ευρώπη ποτέ!» έγραψαν βάνδαλοι στον φρεσκοβαμμένο τοίχο νεόδμητης πολυκατοικίας παραπλεύρως του Εθνικού Σταδίου! Ξέχασαν μόνο να μας περιγράψουν πώς οι ίδιοι θέλουν αισθητικά αυτήν εδώ την πόλη, αν και κάτι καταλαβαίνουμε. Δε θα τους κάνουμε όμως τη χάρη. Όσο και αν σε εκείνους δεν αρέσει αυτό, εμείς, οι πολλοί κάτοικοι αυτού εδώ του τόπου, θα αντιστεκόμαστε και θα προσπαθούμε να τον ομορφαίνουμε, ακολουθώντας τους κανόνες φυσικά! Όσο για τον ιδιοκτήτη του κάθε κτιρίου, δε θα του υποδείξει κανένας πώς θα χτίσει το σπίτι του και πολύ περισσότερο οι συγκεκριμένοι!

Κ.Α.

Επιτέλους, γίνεται η αρχή!

Εκεί που απογοητεύεσαι με όσα βιώνεις ακούς από χείλη πολιτικών και σοβαρές δηλώσεις… «Διδασκόμαστε από την εμπειρία μας, διορθώνουμε τις όποιες αστοχίες μας, που είναι φυσικό όταν «ενεργείς» να κάνεις και λάθη, και καταδικάζουμε τα παιγνίδια διχασμού της κοινωνίας»! Μακάρι αυτή η υπευθυνότητα να λειτουργήσει προς όφελος της κοινωνίας… Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τη λειτουργία των εταιρειών προστασίας ανηλίκων αποδεικνύει ότι μέσα στα άλλα προβλήματα που τώρα λύνουν ασχολούνται επιτέλους και με αυτό το σοβαρότατο πρόβλημα! Τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Η βία των ανηλίκων αλλά και η βία εναντίον ανηλίκων πρέπει να ελεγχθούν άμεσα. Και ακόμη ετοιμάζουν εθνικό σχέδιο για την «αστεγία» των νέων! Μακάρι όλα να γίνουν καλύτερα…

Έχουν ανοιχτά μάτια…

 Όλα δείχνουν ότι  στελέχη αυτής της κυβέρνησης έχουν ανοιχτά μάτια και θα σχεδιάσουν το καλύτερο δυνατό… Δεν πάει άλλο. Στο τέλος θα τους κρίνουμε επί συγκεκριμένων πράξεων. Αρκετά φουσκώσαμε από λόγια. Τώρα η κριτική θα πηγαίνει στα αποτελέσματα των σχεδιασμών και πρακτικών τους και δεν θα αρκούμαστε σε αερολογίες. Κουραστήκαμε να ελπίζουμε, κουραστήκαμε να απογοητευόμαστε… Όσο για το θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την κοινωνία, όπως είναι αυτό της  παιδικής κακοποίησης, έχει πάρει  ανεξέλεγκτες διαστάσεις! Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει! Πρώτα το κράτος και μετά η εκπαίδευση οφείλουν άμεσα να αφυπνιστούν. Τα παιδιά δικαιούνται να ζουν σε ασφαλές  περιβάλλον, πρώτα στην οικογένεια, μετά  στο σχολείο αλλά και στο δρόμο.

Μας τρομάζει!..

Όλο και πληθαίνουν τα περιστατικά βίας  ανάμεσα σε ανηλίκους στο δρόμο αλλά και στο σχολείο… Ακόμη και μέσα στην οικογένεια δεν υπάρχει ασφάλεια. Ξέρεις τι σημαίνει να μη νιώθουν τα παιδιά ασφαλή; Ξέρεις τι είναι να φοβούνται; Πώς να έχουν καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους και πώς να αποδώσουν στα μαθήματα; Όταν φοβούνται να βγουν στο διάλειμμα, όταν τρέμουν να κάνουν τη διαδρομή από το σχολείο στο σπίτι πώς θα μεγαλώσουν και πώς θα γίνουν ενεργοί πολίτες; Και αν ο φόβος τα κάνει επιθετικά από τα μικρά τους χρόνια τότε ποιος να φοβάται ποιόν! Η βία παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί αυτή η κατάσταση. Παιδάκια να ασκούν βία σε συνομηλίκους τους για να τους κλέψουν το κινητό; Πού πάμε;

Πάντα υπήρχε…

 Πάντα υπήρχε βία και κάθε είδους κακοποιήσεις. Ακόμη και ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας… Απλά «κουκουλώνονταν» τέτοιες καταστάσεις για να μη βγουν παραέξω και κάποιοι ανήλικοι ή και ενήλικοι κατάπιναν το φόβο τους. Δεν ξέρω πώς μπορεί να αλλάξει η σάπια κατάσταση αλλά κάποιος τρόπος θα υπάρχει. Αυτοί που μελετούν τις ανθρώπινες σχέσεις οφείλουν να μας δώσουν τα φώτα τους ώστε να είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε αν  πέσει κάτι στην αντίληψή μας. Η σιωπή δεν βοηθάει κανένα… Περιστατικά σκληρής βίας ακούγαμε ότι γινόταν σε άλλες μακρινές χώρες. Αλλά επειδή δεν υπάρχουν σύνορα η «ασθένεια» μεταδόθηκε σε όλη την οικουμένη και τώρα αναγκαζόμαστε να πάρουμε θέση για να τα βγάλουμε πέρα. Και το θέμα είναι τόσο επίκαιρο που δεν παίρνει άλλο…

Θεανώ Βλάχου