ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ας ψάξουν λίγο…
 Και πέρυσι τέτοια εποχή άγνωστοι είχαν βανδαλίσει τα λευκά ελάφια που είχε τοποθετήσει ο Δήμος Ιωαννιτών σε διάφορα σημεία της πόλης, όπως δηλαδή έγινε και προχθές. Παράλληλα, άλλοι… έξυπνοι πήγαν και «ανακάτεψαν» τη φάτνη που έχει στήσει το 4ο ΚΑΠΗ στο τείχος μέσα από την κεντρική πύλη του Κάστρου, για την οποία έγραψε ξανά αυτή την εβδομάδα η στήλη! Τελικά, δεν είμαστε για τίποτα… Πάντως, αυτοί οι βανδαλισμοί και καταδικαστέοι είναι και πρέπει η Αστυνομία να τους ψάξει λίγο. Κρίμα να καταστρέφουν κάποιοι τον στολισμό της πόλης!
Κ.Α.

Δεν πάει άλλο…
 Το κτήριο στην οδό Δομπόλη είναι η ντροπή της πόλης μας. Γιατί μένει σ’ αυτή την κατάσταση; Τόσοι άνθρωποι περνάνε από εκεί είτε διασχίζοντας το δρόμο είτε επισκέπτονται τις υπηρεσίες που στεγάζονται στο μισό κτήριο που κάποτε το επισκεύασαν. Και απ’ έξω η εικόνα σου προκαλεί αγανάκτηση αλλά και μέσα από το προαύλιο η εικόνα είναι θλιβερή! Κανέναν δεν απασχολεί αυτό το θέαμα; Κάποτε έγινε λόγος για την επισκευή του μέσω ΣΔΙΤ και μετά πάλι η σιωπή… Ο Ναός της Περιβλέπτου παραχώρησε το οικόπεδο για να χτιστούν οι Τεχνικές σχολές. Μήπως θα μπορούσε τώρα να πάρει κάποια πρωτοβουλία διεκδικώντας και έσοδα από ενοίκια προς όφελος του κοινωνικού του έργου;
Θ.

 Αξιοκρατικές επιλογές…
Μακάρι να ήταν πάντα οι αξιότεροι που επιλέγονταν από τις κυβερνήσεις για θέσεις ευθύνης! Δεν έχει σημασία αν ανήκουν ή δεν ανήκουν στο κόμμα που κυβερνάει. Με αντικειμενικά κριτήρια που να μην αμφισβητούνται μπορούν πάντα να επιλέγονται οι καλύτεροι. Και σίγουρα δεν έχει σημασία αν έχουν ιδεολογική ή εξ αίματος συγγένεια με εκείνους που κυβερνάνε. Όταν όμως η έλλειψη προσόντων βγάζει μάτι τότε μπορούμε να εκφράζουμε και τις αντιρρήσεις μας. Αν δεν γίνουν αντικειμενικές και με συγκεκριμένα αξιοκρατικά κριτήρια οι όποιες τοποθετήσεις σε θέσεις ευθύνης άσπρη μέρα δεν θα δούμε…
   MAT
Θέλει μεράκι…
Να κι ένας ωραίος κήπος από τους λίγους που έχουν απομείνει στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στην οδό Χαρ. Τρικούπη, στολισμένος Χριστουγεννιάτικα, με περιποιημένο γκαζόν και ωραία λουλούδια (φωτό)! Τελικά, δεν είναι το πόσα ξοδεύει κανείς για στολισμό ή οι περίτεχνες κατασκευές με τα πολλά λαμπιόνια που κάνουν τη διαφορά. Είναι το μεράκι και η καλαισθησία… Τόσο απλά!
Κ.Α.

Μπράβο… μεγαλεία!
 Μωρέ μπράβο… μεγαλεία! Ο πρ. Πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι νομικός σύμβουλος της παράταξης «Ορίζοντες Ηπείρου» του Σπύρου Ριζόπουλου! Μάλιστα… γνωμοδότησε προχθές αρνητικά για την κατασκευή της οδού Νιάρχου, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν υπάρχουν ουσιαστικοί και αναγκαίοι λόγοι για το έργο αυτό ούτε υπηρετούνται επιδιώξεις δημοσίας ωφέλειας»! Για να το λέει ο κ. Κωνσταντόπουλος κάτι παραπάνω θα ξέρει από εμάς τους Γιαννιώτες που δεινοπαθούμε καθημερινά διασχίζοντας το σημερινό «μονοπάτι» που οδηγεί στο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο!
Κ.Α.

Προχωρούν οι Στέγες!

 Με γοργό ρυθμό προχωρούν οι διαδικασίες που απομένουν προκειμένου να τεθούν σε λειτουργία οι Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης της ΕΛΕΠΑΠ Ιωαννίνων, μία δομή πρότυπη όχι μόνο για την Ήπειρο αλλά και για ολόκληρη τη χώρα. Χθες η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Ελπίδα Ζωής» που τις διαχειρίζεται έβγαλε στον αέρα προκήρυξη πρόσληψης προσωπικού. Πρόκειται για 15 άτομα, εκ των οποίων οι επτά θα είναι νοσηλευτές, οι επτά κοινωνικοί φροντιστές και ένας υπάλληλος γενικών καθηκόντων. Από τη νέα χρονιά οι Στέγες θα αποκτήσουν ζωή…
Κ.Α.

Να μπουν στη θέση τους…
 Είναι καιρός να μπουν τα πράγματα στη θέση τους διακηρύττει ένα φιλοζωικό σωματείο και δίνει οδηγίες στους πολίτες για να απαιτήσουν από τους Δήμους τους να φροντίσουν για τα αδέσποτα. Αυτά τα αδέσποτα που έγιναν μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνία ποιοι τα εγκατέλειψαν; Οι λεγόμενοι φιλόζωοι, αφού απόλαυσαν για ένα διάστημα τη συντροφιά τους μετά τα βαρέθηκαν, τα άφησαν αστείρωτα και τα εγκατέλειψαν στους δρόμους. Οι μη φιλόζωοι ποια ευθύνη έχουν για τη διαμορφωθείσα κατάσταση; Αυτοί δεν είχαν ποτέ ένα ζώο στο σπίτι τους, ούτε το έβγαλαν να κάνει την ανάγκη του στα πεζοδρόμια. Για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους πρώτα είναι ανάγκη να εκπαιδεύονται οι φιλόζωοι και μετά να παίρνουν ένα ζωάκι στο σπίτι τους. Και όταν το εγκαταλείπουν να διώκονται…

 Πρώτα να εκπαιδεύονται!
Δείχνει πολλή ευαισθησία το να είσαι φιλόζωος και να φροντίζεις ένα ζώο δίνοντάς του αγάπη που εκείνο σου την ανταποδίδει. Τα παιδιά δείχνουν ιδιαίτερη αδυναμία στα ζώα. Αυτά όμως που συμβαίνουν στην πόλη μας είναι πολλά και δυσάρεστα. Αδέσποτα ζώα κυκλοφορούν κοπάδια ή κατά μόνας σε όλη την πόλη. Στον περιβάλλοντα χώρο του Πανεπιστημίου και του διπλανού Νοσοκομείου τα αδέσποτα έγιναν ο φόβος και τρόμος των περαστικών. Μία λύση υπάρχει. Όποιος θέλει να φροντίζει ένα ζώο πρώτα πρέπει να εκπαιδεύεται με κάποιον τρόπο και αφού κριθεί ικανός τότε να αναλαμβάνει τη φροντίδα του. Κι αν το εγκαταλείψει, τότε κάποιος τρόπος θα πρέπει να βρεθεί ώστε να  τιμωρείται… Αλλιώς το πρόβλημα θα είναι εδώ και όλο θα μεγαλώνει αφού οι «ζωόφιλοι» πληθαίνουν.

 Δεν είναι λύση…
 Πολλοί απ’ αυτούς που κάνουν τους φιλόζωους δεν δείχνουν ιδιαίτερα υπεύθυνοι για τα επακόλουθα της απόφασής τους να έχουν κοντά τους ένα ζώο. Αν δεν φροντίσουν να στειρώσουν το ζώο τους είναι φυσικό να αποκτήσει …απογόνους. Και τότε αρχίζει το δράμα για τα νεογέννητα αφού άλλοι τα ρίχνουν σε ένα βαρέλι με νερό για να τα πνίξουν, άλλοι τα εγκαταλείπουν σε χωριά του λεκανοπεδίου όπου βλέπεις τα μικρά να μεγαλώνουν μόνα τους τρώγοντας ό,τι βρουν. Αν πας μια βόλτα μετά την Ντραμπάτοβα προς τη Μονή Δουραχάνης θα δεις αρκετά σκυλάκια να ψάχνουν για τροφή. Ακόμη και στο περιαστικό δασύλλιο εγκαταλείπουν νεογέννητα! Αν αυτό το λες αγάπη για τα ζώα εμείς τι να πούμε; Και το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο όσο αυτά τα μικρά μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται…

 Διαρκώς πληθαίνουν!
 Και όσο οι φιλόζωοι δεν αντιλαμβάνονται τις ευθύνες που αναλαμβάνουν τόσο θα μεγαλώνει το πρόβλημα. Και για πόσο θα φροντίσουν οι Δήμοι να περιμαζεύουν τα αδέσποτα; Και πόσα μπορούν να φροντίσουν; Αυτά διαρκώς γίνονται περισσότερα και πολλές φορές και επικίνδυνα. Οι φιλοζωικές οργανώσεις αντί να κάνουν εκκλήσεις στους κατοίκους για να καταγγέλλουν την αδιαφορία των αρχών ή την κακοποίηση των ζώων από άλλους «φιλόζωους» πρέπει να πάρουν θέση ώστε να προετοιμάζουν για τις ευθύνες που αναλαμβάνει ο κάθε πολίτης που επιθυμεί να φροντίσει ένα ζώο. Γιατί όσο το πρόβλημα θα διογκώνεται τόσο περισσότεροι θα διαμαρτύρονται αφού κινδυνεύουν από τα αδέσποτα.
Θεανώ Βλάχου